Dir weekend willen we de White Witch in blue overvaren van Amsterdam naar Enkhuizen, waar bij Tuned Rigs & Ropes de verstaging wordt vernieuwd. Volgens de kenners moet je je verstaging eens in de 10-15 jaar vervangen, en aangezien de White Witch nu 17 jaar oud is en we er een grote tocht mee gaan maken hebben we besloten tot deze investering alhoewel de huidige verstaging er nog prima uitziet. Je wilt tenslotte niet met een gebroken stag midden op de Oceaan rond dobberen…

Vrijdag komen Tessa en Corinna op Wouter oppassen die niet meegaat omdat zaterdag zijn beste vriend Bas zijn verjaardagfeestje heeft. Wij vertrekken dus met zijn drieën en eten wat onderweg. Rond zes uur zijn we bij de boot zodat we de wintertent er nog met licht vanaf kunnen halen. Aranka rijdt de auto vast door naar Enkhuizen terwijl ik de boot vast gereed maak. We zetten de zeilen er nog niet op, die moeten er toch weer allemaal af als de mast eraf gaat, dus het wordt morgen een motortochtje.
Ik trek de grootzeilval door de mast en bevestig de grootschoot weer zodat de giek weer vastgezet kan worden (alle vallen hebben we er in de winter afgehaald). Verder controleer ik de dieseltank omdat bij de onderhoudsbeurt van de motor een week geleden er toch wat bacteriesporen in het dieselfilter zaten. Gelukkig valt het mee, de diesel is helder en er zitten maar een enkel klein zwart plekje in de tank. Dat lijkt mij prima te behandelen met Bardahl Diesel Conditioner (BDC) of Startron dat je bij de diesel mengt. Tank kan dus weer dicht.
Het weer ziet er voor morgen ronduit belabberd uit, regen, regen en nog meer regen… met een koude oostenwind! Nou ja, met warme kleren en een zeilpak zal het wel lukken.

Zaterdag regent het zoals voorspeld, we zetten thee en bakken afbakbroodjes in de oven zodat we we wat te eten hebben tijdens het varen. Om iets over achten vertrekken we uit de Amsterdam Marina richting de Oranjesluizen. We melden ons netjes op kanaal 18 (de nieuwe Ray55 marifoon doet het prima) en de sluis is al open als we aan komen varen. Ook de Schellingwouderbrug gaat binnen een paar minuten open. We varen samen met nog een zeilboot onder de brug door, de rest van de dag zijn we helemaal alleen op het water. Daarna varen we eerst om de vuurtoren “Hoek van het IJ” waar we rond tien uur langsvaren. Daarna gaat het richting Paard van Marken. We merken nu pas goed hoe koud het is. Gelukkig doet de dieselkachel het goed zodat het binnen wel warm is. Ik ben blij met mijn Musto HPX zeilpak, want ik blijf ondanks de niet aflatende regen goed droog. Aranka heeft nog geen goed zeilpak en raakt langzaamaan doorweekt. Om het halfuur lossen we elkaar af om binnen weer even op te warmen.
Ik probeer de stuurautomaat aan te zetten, maar steeds krijgen we de melding “auto release” waarna de stuurautomaat er spontaan weer mee ophoudt. Moet ik later maar eens oplossen, nu betekent het dat we achter het roer moeten staan in weer en wind. Vooral voor Aranka die steeds natter wordt is het afzien.
Onderweg loopt het nivometertje van de dieseltank verder terug tot midden in het rood en dus gooien we er een reservetank van 20 liter in. Zelfs met een trechter is het toch lastig schenken op een wiebelende boot, voor onze grote reis lijkt een hevelpompje handiger…
Rond half twee zijn we bij de Krabbegatsluizen die al/nog open staan zodat we er direct kunnen invaren. In Enkhuizen is het even zoeken naar de havenmeester (reageert niet op marifoon en telefoon), die we uiteindelijk bereiken op zijn mobiele telefoon. Even later meren we af bij de werf van Tuned en Messink.

‘s Middags haalt Aranka Wouter op en maak ik de kabels los die door de mast lopen. Ik vind (min of meer bij toeval) de kastjes van de RR-antenne als ik de marifoon antenne uit de mast volg. ‘s Avonds eten we lekker bij restaurant Markerwaard dat recht tegenover onze boot zit. De White Witch ligt wel mooi zo midden in het centrum met de Drommedaris op de achtergrond.