27 april 2013 – De Stootboot

We zitten in de auto richting Amsterdam voor een weekendje zeilen. De kinderen hebben zelf hun spullen ingepakt dus het was relatief weinig stress deze ochtend. De Friese bakker heeft weer goede zaken gedaan, onze maagjes zijn gevuld en we hebben de rest meegenomen.
Myrthe vertelt dat ze de Dizzy Lizzy (vorig jaar gehuurd in Heiligenhaven) zo’n leuke boot vond. De naam alleen al sprak haar erg aan. Maar Roelof vraagt nog even door “waarom eigenlijk en was die boot dan leuker dan de onze”. Er volgt een volmondig “ja, onze boot is een Stootboot, als je rondloopt stoot je overal je tenen en je hoofd”. Dus nu heet onze boot bij de kinderen “De Stootboot”.
In de haven van Amsterdam aangekomen, weten we niet wat ons overkomt. Er lijkt een groot blik motor-yachten te zijn opengetrokken en de haven ligt geheel vol zelfs aan de buitendam (om de golven te weren) liggen schepen, zo te zien van een motorbootvereniging. De haven leeft en iedereen kent elkaar en het heeft iets erg gezelligs. De club is speciaal gekomen voor koninginnedag. Maar wij vertrekken zo snel mogelijk, want we willen stroom mee op de Noordzee naar Scheveningen.
Myrthe moet even getroost, want ze is haar tas vergeten mee te nemen. Tja ik heb belooft me niet met de bagage te bemoeien en ik heb woord gehouden. Gelukkig liggen er nog wel wat dingen in haar kastje en heeft ze haar jas mee. Verder liggen er op alle banken en tafels schroefjes, draadjes, gereedschap enzovoort. Maar we laten de boel de boel en vertrekken. Op het Noordzeekanaal hebben we genoeg tijd om op te ruimen.

Het is nog best fris buiten in de wind. Na de sluizen bij IJmuiden zetten we koers naar het zuiden en zetten een bulletalie, want we varen een beetje gijpkoers, windje mee. Bij IJmuiden varen we tegelijk met 4 andere zeilschepen naar buiten, maar er is maar 1 die dezelfde koers neemt als wij richting zuid. We hebben anderhalf knoopje stroom mee en varen met 7,5 knoop naar Scheveningen. Boven land staan stapelwolken en boven zee hangen alleen wat veren en we genieten dus volop van de zon, heerlijk.
Nabij Katwijk bel ik mammie, even doorgeven dat onze ETA 16.00 uur is. Wel geinig sta je aan het roer, midden op zee te bellen; alleen voor mammie is het lastiger, want de wind maakt het minder goed verstaanbaar. Maar ze komt eraan.
We stuiteren door richting Scheveningen en moeten daar gijpen. Dat geeft ineens stress, ik heb buiten de fok niet onder controle, de boot hangt ineens scheef op zijn kant, binnen vliegt een enorme la eruit met spullen en de kinderen gillen. Als de fok weg is moet Myrthe nog even op verhaal komen. We zeilen op het grootzeil de haven in en strijken in de eerste haven. We worden opgeroepen omdat er eerst nog een schip door ‘de Pijp’ komt dus we wachten even waarna we vastleggen aan de passanten steiger, best lastig, want deze ligt aan hoger wal en we worden er hard weggeblazen.
Maar we zijn nog vroeg in de middag en hebben dus nog lekker de tijd. Mammie weet ons te vinden en ziet voor het eerst ons schip. Wel heel erg leuk dat ze nu een beeld krijgt waar we in varen en volgend jaar een heel jaar mee weg zijn. Eerste indruk stelt haar geloof ik niet helemaal gerust: “Jeetje gaan jullie daarmee de grote oceaan op?” We drinken wat en laten de binnenboel zien en gaan daarna naar de strandtent Catena bij de zuidpier. De kinderen leven zich uit in het zand en we eten een hapje.

20130428-090246.jpg

26 april 2013 – Heb ik het TKN examen nou gehaald

20 april heb ik het examen Theoretische Kustnavigatie gedaan.
Wat een zenuwen heeft dat gekost. Het leek weer even op de studententijd. En eigenlijk slaat dat nergens op, want er valt of staat niets mee, maar ik wil het zelf zo graag halen. Ik wil een goede discussie partner zijn voor Roelof, zal het in de praktijk veel toepassen en heb mijzelf opgelegd om nog even CWO-III te halen en dan moetje dit examen wel even doen.
Best lastig om naast je werk en de aandacht die de kinderen vergen de discipline op te brengen en steeds opnieuw de boeken in te duiken. En dan vroeg Roelof ook nog elk weekend of het een beetje opschoot.
En maar stampen wat de seinvlaggetjes zijn en de geluidsseinen in de mist, hoe een niet manoeuvreerbaar of vastgelopen of beperkt manoeuvreerbaar schip er in de nacht uit ziet. En oefenen met peilingen, tijdens zeilen en berekenen van waterhoogtes in getij op verschillende tijden op de kaart. Het was behoorlijk balen dat de laatste weekenden voor het examen het weer zo heerlijk werd, dat maakte het alleen nog maar lastiger.
En nu moet ik 4 weken wachten op de uitslag.
Maar ik ga er van uit dat het binnen is, want het is nu mooi geweest met die zenuwen.

25 april 2013 – White Witch te volgen via Internet

Vorige week A.I.S. ingebouwd zodat wij andere schepen in de buurt kunnen zien. Maar ook kan je de White Witch nu ook volgen via Internet (als we in de buurt van een walstation zijn en de A.I.S. aanstaat). Kijk onder het kopje White Witch in blue –> Waar is de White With in blue? Of kijk op Marine Traffic en zoek op White Witch in blue.

13 april 2013 – Dagje klussen op de boot

Vandaag dagje met Myrthe maar de boot, eerst langs Dekker Watersport om een AIS te kopen. Op de boot de joon bevestigd, en leren lapjes om de verstaging. Nu gezellig met Myrthe in Amsterdam aan het eten bij een Italiaan (Capri) in de Jordaan.

20130413-201459.jpg

30 maart 2023 – Terug naar Amsterdam

De afgelopen week heb ik de cursus en examen Marcom A op de Enkhuizer Zeevaartschool gedaan en ‘s Nachts op de White Witch geslapen. Was wel vervrissend om weer eens echt ouderwets in de schoolbankjes te zitten en je hoofd vol met -deels onzinnige- feiten te stoppen. Zo denk ik niet dat het echt heel veel toevoegd om te weten waar Cheju, Pusan, Nadhodka, Haldia of Incheon liggen maar er is wel een handige site om het topografie deel van het examen te oefenen. Wel lekker om een slaapplaats midden in het centrum van Enkhuizen te hebben, maar nu de mast er weer op staat is het tijd om weer terug naar Amsterdam te varen.

Zaterdag vertrekken we rond het middaguur richting Enkhuizen. We rijden nog langs Dekker in Zaandam, maar dat is voor niets want het kabeltje waar we voor kwamen bleken ze toch niet op voorraad te hebben (jammer want had er nog speciaal voor gebeld). In Enkhuizen zetten we de Genua na de Winter weer op de boot. Toch wel weer even zoeken hoe het allemaal zit. Wouter en Myrthe helpen mee met het hijsen, maar vinden het wel zwaar. De rest van de middag zijn ze druk bezig met de I-pad. Verder probeer ik met een stukje tuinslang een 25 l tank diesel over te hevelen in de dieseltank wat totaal niet werkt (maar wel een hoop geklieder oplevert). Met een simpel hevelpompje dat ik bij Joosten Watersport haal lukt het wél, zelfs zo goed dat het ook zeilend op zee moet lukken. Bovendien vindt ik ook een simpele oplossing om de kabel van de radar te verlengen met een huis-tuin-en-keuken ethernet kabeltje wat waarschijnlijk een factor 10 goedkoper is dan een vergelijkbare oplossing van Raymarine.

‘s Avonds lopen we nog een rondje door Enkhuizen en eten we lekker bij Grand Café van Bleiswijk, we hebben van het klussen in de kou wel trek gekregen en alles gaat dan ook schoon op. Als we terug lopen laat ik trots alle verlichting zien, het NaviLED driekleuren- en ankerlicht, het deklicht en het gieklampje die het weer doen.

Zondag als we wakker worden liggen we in een dun laagje ijs! We hebben een lekker paasontbijt. Myrthe heeft de boot versierd en we hebben een lekker paasbrood van ons Friese Bakkertje, verse broodjes en eitjes. Na het ontbijt klim ik op de giek om een blokje in de achterstag te zetten zodat we de vlag weer kunnen hijsen. Ook vullen we de watertanks, erg handig om weer water uit de kraan te hebben. Bovendien doet de “waterflow meter” het ook weer (moesten nieuwe batterijen in, wat ik na een speurtocht op internet ontdekte).

We verhalen de boot zodat we tegen de wind in liggen en het grootzeil erop kunnen zetten. De buurman die een geheel nieuwe mast heeft en normaal ook in Amsterdam ligt helpt even mee. Als het grootzeil erop zit en de boot klaar is om te vertrekken gooien we om een uur of twee los en roepen we de havenmeester op de marifoon op om de brug te openen. Deze keer wel direct reactie en even later varen we de oude haven van Enkhuizen uit. Als we langs de langs de Drommedaris varen horen er mensen zeggen “mooi schip”, doet ons goed en apetrots kunnen we vrijwel direct de sluis in. Op het Markermeer hijsen we de zeilen en varen we “op twee oren” voor de wind pal zuid. Als de wind wat afneemt zet ik de spinakerboom in de Genua en lopen we ruim een knoop sneller. We roepen de meldpost IJsselmeer op om te vragen of er nog ijsvorming is bij Monnikendam. Aangezien ze het niet zeker weten bellen we de jachthaven Waterland in Monnikendam op en zij geven aan dat in de jachthaven nog wel ijs ligt, maar dat we wel de oude haven in kunnen, dat is sowieso veel leuker tussen de oude zeilschepen!
Aranka bakt onderweg pannenkoeken, en rond een uur of zeven komen we in de oude haven bij Monnikendam aan, we passen nog precies tussen een grote platbodem en een motorbootje voor ons. Wouter en Myrthe zijn meteen vertrokken naar het speeltuintje. ‘s Avonds eten we nog een klein hapje en een lekker toetje bij de Waegh. Myrthe bestelt voor toe een crème brulé, maar vindt die toch niet lekker, ik wel! Gelukkig wil Wouter zijn ijsje – dat wel een beetje groot is – wel met Myrthe delen.

Maandag spelen Myrthe en Wouter nog in het speeltuintje met andere kinderen. Ze vinden dit een veel geschiktere haven dan Amsterdam omdat je leuker kan spelen. We spreken af dat we samen nog eens naar een leuke thuishaven gaan kijken. Aranka heeft ontdekt dat je met het middel waarmee de mast is schoongemaakt is ook heel goed roest kan wegpoetsen. Rond een uur of twaalf vertrekken we. Op de Gouwzee hebben we wind tegen en de motor bij. Ik zie bij het hijsen van het grootzeil, dat ik ben vergeten de mastrail weer goed vast te zetten na het erop zetten van het grootzeil, de schroefjes liggen nog keurig op het dek… Doordat één van de kogeltjes van de onderste zeilwagens vast is komen te zitten kan ik het zeil niet geheel hijsen, dus zet ik twee riffen zodat er geen kracht komt op de zeilwagen die vastzit. Zodra we de Gouwzee uit zijn kunnen we zeilen. Omdat de wind het eerst stuk recht van achter staat kruisen we het eerste stuk af. Het is prachtig weer en ondanks het tweede rif lopen we toch lekker. Wouter en Myrthe spelen binnen spelletjes. Rond drie uur zij we bij het IJ en varen we door de Schellingwouder brug. We moeten even wachten bij de sluizen en er staat een harde dwarswind als we aan de wachtsteiger (hogerwal) afmeren. We leggen eerst achter vast en ik moet behoorlijk gas geven om de voorpunt bij de steiger te krijgen.

Om vier uur liggen we na drie weken weer in onze eigen haven. Aranka gaat met Wouter en Myrthe de auto halen die nog in Enkhuizen staat terwijl ik de boot opruim en de mastrail weer goed vastzet. Hierbij rollen uiteraard alle kogeltjes uit de wagen die vastzat over het dek… Gelukkig hebben we nog reserve kogeltjes. Net als ik klaar ben komt Aranka oom weer terug zodat we nog redelijk op tijd naar huis kunnen na ons eerste zeiltochtje dit jaar!

20130410-032931.jpg