We waren eigenlijk nog niet klaar op Flores. Het eiland is zo gemoedelijk, vriendelijk, groen maar ook ruig door vulkanisch gesteente, daar hadden we best langer van willen genieten. Maar vandaag (zaterdag 6 juni) kunnen we nog met goede wind naar het eiland Faial, naar de havenplaats Horta varen.

Afgelopen nacht passeerde een depressie, die we al een tijd zagen aankomen. Wij waren blij dat we Flores, het meest westelijke eiland van de Azoren, voor deze depressie konden aanlopen. Ook de Ojala kwam twee dagen later nog voor de bui binnen. En afgelopen nacht hebben we de Batjar in de haven ontvangen en deze ochtend ook nog Elsa en Jaap van de Sark. Zij hebben fikse wind gehad (30 tot 40 knopen wind) en waren heel erg blij dat ze waren aangekomen. Het haventje was gelukkig nog niet vol, dus alles paste nog en we lagen volledig in de luwte van het eiland. Dus in de haven is alles verder heel rustig verlopen.

Maar de verwachting is dat, nu die depressie is gepasseerd, de wind weer inzakt en daarna draait en uit het oosten gaat waaien. De havenmeester zegt dat de haven van Flores zeer oncomfortabel wordt door de deining bij oostenwind. Bovendien betekent oostenwind, tegenwind naar het volgende eiland van de Azoren. Kortom een snel besluit genomen en plannen om Flores verder te verkennen stop gezet. We zijn dus op doorreis naar Horta.

Op dit moment hebben we nog wel veel deining van de depressie (gemiddelde golfhoogte tegen 3 meter). Maar elk uur dat we verder komen zien we dat zienderogen afnemen en morgenochtend zal dit al zijn gezakt onder de 2 meter deining en dus weer heel relaxed zijn. Voordeel is dat we vandaag in ieder geval nog wind hebben en we zeilen heerlijk. De afstand naar Horta is 130 mijlen, dus daar doen we ietsje langer over dan een etmaal. Verwachting is dat we zondag in de middag weer in de haven liggen. Dan zetten we onze ontdekkingsreis op de Azoren weer voort.

Obze positie is op 06/06/2015 22:36 UTC: 39-01N 30-08W

Vanmiddag 3 juni zijn we na 15 dagen op zee om 15:00 veilig aangekomen in de haven van Laies op het eiland Flores (Azoren). De laatste dag zijn we flink opgeschoten en het is heerlijk om weer aan land te zijn. Vandaag doen we niet heel veel meer want we zijn toch behoorlijk moe, ook al was het een erg rustige overtocht met niet te veel (en soms zelfs te weinig) wind. Morgen gaan we het eiland bekijken en als het lukt willen we ook nog een dag met de ferry naar het eiland Corvo dat hier vlakbij ligt.

Binnenkort meer….

We hebben vandaag (dinsdag) moeten motorzeilen. Komt ook wel een beetje omdat we de vaart er nu in willen houden. Hadden we geen haast gehad dan hadden we zeilen met 3 knopen ook best gevonden. Maar ja, we ruiken stal en plannen nu om woensdag met licht aan te komen. Ik loop als het goed is nu mijn laatste nachtwacht met volle maan, want het is nog 70 mijlen. Er staat nu 4 Bft wind en we scheuren door het water recht op ons doel af. Lekker! We verwachten aan het einde van de middag aan te komen op het eiland Flores, na 15 dagen (waarvan 92 uur motor-zeilen). Er is een hele kleine haven en we moeten dus even kijken of we in de haven kunnen liggen of op een goede plek kunnen ankeren. Als het te vol is moeten we door naar Horta, maar dat is weer 130 mijl verder. Dat doen we dus liever niet, mede omdat Flores een heel mooi eiland schijnt te zijn, wat we niet over willen slaan. Maar een goede plek willen we wel hebben, want vrijdag verwachten we een depressie over de Azoren waar wel een bak wind onder hangt.

We zien er wel naar uit om weer aan land te gaan. Ook al is het een prachtige tocht (met walvissen, heel veel dolfijnen en schildpadden) en een echte uitdaging in routeren en navigeren, tussen lage en hoge luchtdrukgebieden om niet met te veel wind, maar ook niet zonder wind te zitten. En wat was het ook weer super om in de oversteek de hulp van Jaap te krijgen uit Nederland met weer en wind tips. Onze laatste fles bubbels hebben we al in de koelkast gezet (en Jaap we gaan op je proosten!). En wat zullen we blij zijn als straks de hele Nederlandse vloot ook veilig en behouden aankomt.

Wouter moet echt weer even ruimte hebben om te rennen. Myrthe doet het aan boord uitstekend en is nu duidelijk onze doorzetter en volhouder. Wouter kan echt niet zonder haar en wordt lekker bezig gehouden met spelletjes en knutselen. Ze is ook onder de indruk van alles wat ze op deze overtocht heeft gezien. Dat merken we aan de diepzinnige vragen die ze stelt, zoals: “Kan ik de wereld in natuur veranderen/verbeteren?” En kennelijk heeft ze ook het reisvirus te pakken, gezien de vraag: “Mam, denk je dat ik een keertje mee mag met nagyi als ze een cruise gaat maken?”

We hebben nu 15 dagen heel erg in ons eigen wereldje geleefd op onze boot. We zijn benieuwd wat er allemaal is gebeurd in Europa en kijken er naar uit om weer “online” te zijn.

Onze positie is op 03-06-2015 07:00 UTC 39-27N 32-07W (nog zo’n 45 mijl te gaan)

Toen we vanochtend de grib-files (bestanden met gedetailleerde informatie over de wind en de golven) binnenhaalden zagen we dat de depressie die later deze week vanuit Canada richting het oosten komt, nu pal over de Azoren komt. Zaterdag komt de depressie bij de Azoren, gelukkig zijn wij er dan al en liggen we als het goed gaat veilig in de haven van Flores. Dat is maar goed ook want waar we nu varen waait het vrijdag 35 knopen… Maar we moeten nu nog minder dan 200 mijl en als de wind een beetje door waait komen we ergens woensdag of donderdag ochtend wel aan.

Vandaag was een heerlijke zeildag, mooi weer. Niet heel veel wind, maar genoeg om mee te zeilen en we liepen gemiddeld zo’n vijf knopen. Rond de 40 graden noorder breedte is het druk met vrachtverkeer. Een groot container schip dat wat al te dichtbij kwam heb ik opgeroepen en toen is ie keurig om ons heen gevaren. Tsja, dat is nog een voordeel uit vervlogen tijden, zeilschepen moet je de ruimte geven, dus al die grote schepen wijken netjes voor ons uit, al moet je ze er soms even aan herinneren…

Myrthe is erg onder de indruk van alle dieren die we onderweg zien en maakt zich zorgen over de natuur. Ze vroeg of er later als ze groot is nog wel natuur over is. Verder hebben we nog steeds elke dag contact met de andere Nederlandse schepen die onderweg zijn. Het worden er wel steeds minder, de Win2Win en de Lotus die direct vanaf Sint Maarten zijn vertrokken zijn al in Horta. Wij zijn de volgende die aankomen.

Verder niet zo heel veel te melden, we hebben vandaag de klok maar weer een uurtje vooruit gezet en hebben nu de tijd van de Azoren (UTC). Onze positie is op 02-06-2015 01:15 UTC 39-59N 35-21W

Het puzzelen en zoeken naar wind heeft ons ook wind opgeleverd. We varen nu een behoorlijk Noordelijke route. Nog 4 Graden noordelijker en je kan geloof ik al ijsschotsen tegen komen!! We maken nu flink mijlen naar het oosten en gaan over een dag of zoiets op Flores koersen (ietsje terug naar het zuiden). Het is nu minder dan 300 mijlen naar onze eind bestemming, dus het begint overzichtelijker te worden. Ook merken we langzamerhand dat we weer dichterbij huis komen. De eerste Navtex berichten van de Netherlandse Coastguard hebben we al ontvangen en we kunnen weer verbinding maken met het kortegolf radio station in Belgie.

Afgelopen nachtwacht heeft Roelof het druk gehad. We hebben op zich goede wind, maar noordelijk van ons woeden er stormen en daar krijgen wij af en toe de swell/deining van. Als de zeestroom tegen de deining in staat, dan worden het piekerige golven. Ze staan dwars op de boot, dus wij schommelen van links naar rechts en horen alle kast inhoud van de ene naar de andere kant schuiven. Met 10 knopen wind zouden we goed moeten kunnen zeilen, maar door die deining gaan de zeilen zo ontzettend klapperen dat je er naar van wordt. Kortom Roelof was druk met grootzeil naar beneden halen, weer opzetten, op twee oren varen, boom erin en er weer uit, enzovoort. Ik lag prinsheerlijk te slapen. En net toen ik de wacht over mocht nemen was er een stabiele wind van 15 knopen (4 Bft) en nu zeil ik met 6 mijl per uur lekker naar het oosten. Eitje.

De stroomvoorziening aan boord lukt ons best aardig. Maar alle voorzieningen, die we hebben, moeten we inzetten. Omdat wij alleen een electronische stuurautomaat en een koelkast hebben, die niet afslaan, hebben we best wat stroom nodig. Omdat we van west naar oost varen komt de zon voor onze voorpunt op en gaat aan het einde van de dag pal achter ons onder. Onze zonnecellen kunnen we echter niet van voor naar achter kantelen en dus niet optimaal op de zon richten. Ook staan ze deels in de schaduw van de zeilen. En tevens de wolken onderweg maken dat de zonnecellen tijdens deze oversteek maar bepekt bijdragen. Wind is er natuurlijk ook heel weinig geweest. Dan hebben we weinig aan de windmolen en kunnen we de sleepgenerator ook niet achter ons aanslepen. Los van de 3 dagen motoren hebben we daarom ook al 2 keer onze benzinegenerator aangehad om de accu’s weer even vol te tanken. En de kinderen klagen niet, want zolang alle mini-I-pads maar opgeladen worden en de stereo of de film aan mag vinden zij het prima.

Gisteren lag ik overdag even in de voorpunt te slapen. Ik was nog niet weg, want ik hoorde ineens allemaal piepjes/fluitjes. Ik stond direct naast het bed en riep: “dolfijnen!”. Niemand had ze nog in de gaten gehad, terwijl een grote groep bij onze voorpunt aan het spelen was. We voeren best hard, maar wat kunnen die dieren zwemmen zeg. En toen hebben we de tip van Eric ook maar eens geprobeerd. De go-pro zat aan de pikhaak vastgebonden en die heeft Roelof onder water gehouden. Omdat we zo hard gingen, was dat nog best lastig om goed stil te houden. Maar nu hebben we dus onderwater foto’s van de dolfijnen. De dolfijnen waren wel een beetje verlegen, want zodra de camera onder water ging schoten ze weg. Maar we beloven jullie, dat zodra we op de Azoren zijn we de beelden die we hebben op de blog zetten.

Gisteren hebben we ook onze sateliettelefoon -bedoeld voor noodgevallen- weer eens even getest. Wat is dat gaaf zeg om midden op de oceaan gewoon je familie te spreken, vooral omdat mijn oma net 92 jaar is geworden! De noodvoorziening doet het nog prima.