Dinsdag zijn we met opgaand tij de River Deben uitgevaren. Goed oppassen want je vaart door een smal geultje met aan beide zijden grindbanken. Door twee tonnen op een lijn met je schip te houden kan je er precies tussendoor. van de River Deben naar Harwich is maar een kort stukje, eigenlijk vaar je om Felixstowe heen. Bij Harwich was het erg rustig en we zijn netjes via de “Recommended Yacht track” de River Orwell op gevaren. Bij Harwich kregen we de wind pal tegen en hebben de motor maar aangezet. Konden we mooi de elektronica uitproberen. En inderdaad nadat ik een route heb aangemaakt op de kaartplotter -en het juiste waypoint in de route heb aangekozen, anders draai je zomaar 180 graden om je as…- gaat alles vanzelf, maar bij elke koerswijziging kregen we wel een hoop gepiep. Na nog ruim een uur motoren voeren we langs Pin Mill -de plek waar je als zeiler geweest moet zijn- en even later meerde we drie dik af aan de kop van de steiger bij de Royal Harwich Yacht Club. Op de AIS zag ik dat de Zeezeilers een paar steigers verderop lagen bij de Woolverstone Marina.
‘s avonds zijn we naar Pin Mill gelopen. Dat is een prachtige tocht door de weilanden via een van de vele sublieme “Public Foodpath’s”. Toen we weg wilden gaan konden we Wouter en Myrthe -die al een tijd aan de kant aan het spelen waren- nergens vinden. Net toen we ons echt ongerust begonnen te maken en al een kwartier aan het zoeken waren kwam er een vrolijke kreet uit een boom. Ze hadden zich verstopt (en goed ook!). Onderweg was er nog een mooi slingertouw waar Wouter en Myrthe met grote snelheid van een heuvel af konden slingeren.
Pin Mill is inderdaad een leuk dorpje en we hebben lekker gegeten. Kwamen heel veel andere Nederlanders tegen. De Nederlanders die aan het tafeltje naast ons zaten maakte een zelfde rondje als wij maar dan de andere kant op. Natuurlijk direct een discussie wat nou de handigste route is, blijkbaar kan het beiden en zijn ook de ervaren Oostkust vaarders het er niet over eens.
Woensdag op tijd opgestaan en om kwart over negen vertrokken zodat we afgaand tij hebben op de River Orwell, daarna stroom mee naar de Blackwater River en vervolgens ook stroom mee hebben op de Blackwater River naar Heybridge waar we dan rond vijf uur in de middag moeten aankomen. Tot Harwich op de motor gevaren (was geen wind). Daarna hadden we het eerste stuk wind tegen, maar na een slag naar buiten kromp de wind wat naar het zuiden zodat de Blackwater River goed bezeild was. We kwamen mooi op tijd bij de sluisjes van het Heybridge Basin aan. Die kunnen alleen vanaf een uur voor tot een uur na hoog water draaien en zijn nog echt ouderwets handbediend. Lange balk aan de sluisdeuren en met twee of drie man sterk er tegenaan duwen zodat de deuren open gaan. Erachter ligt een kanaaltje waar je aan het begin kan liggen. Echt een prachtig plekje. ‘s Avonds nog met Wouter en Myrthe gaan wandelen die duidelijk beweging nodig hadden want ze hebben de hele tocht als dolle honden heen en weer gerend. Afgesloten met een IJsje.
Vandaag zijn we ook weer via een Public Foodpath over het dijkje langs de Blackwater River naar Maldon gelopen, wat ook weer een prachtige tocht was. Wouter en Myrthe speelde dat ze vogels waren. Wouter een arend en Myrthe een Merel. Wouter maakte prachtige duikvluchten vanaf de dijk naar beneden. In Maldon ontbeten met taart, daarna boodschappen gedaan en terug gelopen langs het kanaaltje waar we in liggen. Ook weer erg mooie wandeling.
Vanavond om zes uur zijn we vertrokken door het sluisje (1,5 meter naar beneden), en dan heel goed sturen langs een paar prikken door een geultje (smaller dan ons schip) zodat de kiel zo goed mogelijk in het midden van het geultje zit. De diepte meter gaf 1,7 meter aan terwijl we ca. 1,9 diep steken… Daarna heerlijk op de genua naar West Mersey gezeild waar we net voor het donker aankwamen en nu aan een mooring liggen. Morgen met de dinghy naar de kant en West Mersey bekijken.
Nu kijken of het weer lukt met deze mail via de kortegolf zender.
