Nog maar 240 mijl tot het eiland Sal. Moet lukken in 2 etmaaltjes. Verder verheugt Wouter zich echt op het eiland Sal. Dat komt omdat Bas, zijn allerbeste vriend, daar ook naar toe gaat met kerst. Waarschijnlijk zijn wij dan net weer vertrokken, maar het idee dat ze dan toch allebei dezelfde plekken hebben gezien vindt Wouter erg leuk.

Tja, en wat gebeurt en nou zoal bij ons onderweg?

Nou, het is meestal spitsuur, voordat de nacht voor 12 uren invalt. Om 19.00 uur (UTC tijd) is het echt donker. Schemering kennen ze hier niet, dus het licht gaat echt om 19.00 uur uit. En de maan komt pas als een sikkeltje aan de horizon om 03.00 uur in de nacht, dus daar heb je ook maar weinig aan. Om die reden willen we voordat het donker wordt van alles geregeld hebben.
Dus om 17.00 uur begin ik met koken. Daar neem ik ruim de tijd voor, want als we van het ene oor naar het andere schommelen, is het nog best een kunstwerkje. Ik heb een heerlijk plekje in de keuken, waar ik me lekker klem kan zetten en toch overal bij kan. Ik moet ruime pannen kiezen, want als ik b.v. zoals vanavond gnochi kook met water tot de rand van de pan, loopt het er uit, ook al staat het gasfornuis cardanisch. Tijdens het koken is het dan ook een verbod voor de kinderen om in de buurt te komen, want het gebeurt me toch wel eens dat er kokend water over de vloer vliegt, en ik wil niet dat ze er per ongeluk onder staan. Maar het lastigst is nog om alles in de pannen te krijgen. Alles wat op het aanrecht staat schuift, dus het is altijd goochelen om je snijplankje en je mes en je groenten bij elkaar te houden, totdat het allemaal in liefst 1 pan ligt. En daarna is het weer goochelen om alles op de borden te krijgen en het bord dan met inhoud buiten te krijgen, zodat iemand het leeg kan eten.
Gelukkig is het me pas 1 keer overkomen dat ik tijdens het koken misselijk werd. Dat maakt het nog complexer, want dan moet je ook nog opletten dat je niet in de verkeerde pan, ehh… emmer, overgeeft (haha).
Stipt 18.00 uur eten we. Dan kunnen we met zijn allen even samen buiten zitten, nog in het licht. Daarna is het snel de afwas doen en de boot opruimen, zodat alles weer op zijn vaste plek ligt en het ook in het donker vindbaar is, en vooral niet door de boot vliegt.
De kinderen moeten zich dan ook vast klaarmaken voor naar bed. Tanden poetsen en voorlezen kan dan nog net. Vanaf 19.00 uur gebruiken we alleen nog de rode lampjes aan boord, omdat die niet verblindend werken voor degene, die buiten de wacht heeft. De kinderen mogen vanaf 19.00 uur ook geen aandacht meer vragen (hihi), want dan moeten Roelof en ik soms nog even puzzelen hoe we de zeilvoering doen voor de nacht. De snelheid doet er dan minder toe, comfort is veel belangrijker. Want in het donker zie je de golven niet meer, maar je hoort ze wel en voelt ze ook met het schommelen van de boot.
Om 20.00 uur gaat de eerste nachtwacht in. Ik zie altijd van te voren op tegen de nachtwacht. Maar achteraf was het dan toch altijd weer quality time. Je kan wat dommelen, boekje lezen of van muziek genieten en hebt alle tijd om dingen te overpeinzen. Maar soms ben je ook actief steeds de zeilen aan het trimmen, of scheepvaart om ons heen in de gaten aan het houden. En het grappige is dat je met het ingaan van de nacht altijd spanning hebt bij het idee dat je minder ziet, maar ben je gewend aan het donker dan zie je eigenlijk best veel (scheepvaart voert verlichting en zie je zo sneller, en verder kan je bij elke vallende ster weer een schietgebedje of wens doen, en de neonverlichting in ons zog van de algen is werkelijk prachtig). De ochtendwacht vind ik het allerleukst. Vanaf 7.00 uur wordt het licht en worden de kinderen wakker en komen gezellig buiten bij je zitten. Dan kletsen we wat af.

Gedurende de rest van de dag doen we eigenlijk niet zo veel. Af en toe wat bijslapen. Myrthe en Wouter hebben wel hun eigen rollen. Wouter zorgt heel goed voor het inwendige van de mens. Voor 12 uur krijgen we wat lekkers en om 16.00 uur regelt hij dat iedereen chips of een zoutje krijgt (net zoals bij Fay) en Oh, wat kan hij genieten van Noodles tijdens de lunch of wentelteefjes voor het ontbijt.
Myrthe vind het belangrijk dat er geen ruzie is en doet daar heel erg haar best voor. Ze doet alles samen met Wouter. Dat is dan meestal een luisterboekje of film buiten schooltijd, of gewoon ginnengappen om niets. Maar ja, ze heeft ook weer de koppigheid van haar vader plus moeder samen meegekregen, dus bij het uitzoeken welke film ze samen willen kijken (terwijl ze alles al 10 keer hebben gezien) gaat het dan toch wel eens mis, tot haar grote frustratie.
Ze kijken steeds meer films, die ik eigenlijk voor ons zelf heb meegenomen. Maar ja wij kijken tot op heden geen film. Ze hebben nu alle Harry Potter films gezien (laatste twee delen bij Thomas en Jesper). En ze kijken al naar de Pink Panther detectives en nu ook al naar de Scheepsjongens van Bonte Koe. Ook Engelse films worden nu gekeken en Myrthe zet de film steeds op pauze en leest dan de ondertiteling voor aan Wouter. Wouter wil ook de films “In de ban van de ring” zien. Maar eigenlijk is hij daar nog veel te jong voor. Want als hij ze dan heeft gezien droomt hij er toch weer van.

Onze positie is op 17/11 7:13 19-49.2’N 20-27.6’W