Wat een week…

Nadat we de boot uit Amsterdam hadden overgevaren, was er ‘s avonds een laatste en erg gezellig afscheidsetentje van mijn werk, geheel toevallig ook in Scheveningen, zodat we ook de boot even konden bekijken. Lekker dat de boot nu in Scheveningen ligt, dan hebben we veel minder reistijd.

Onze laatste week zag er bij aanvang al behoorlijk strak gepland uit:

  • Zaterdag: Barbecue met familie en vrienden.
  • Zondag: Afscheidsfeestje van Wouter en Myrthe in de speeltuin.
  • Maandag en Dinsdag: Huis leeghalen.
  • Woensdag: Huis schoonmaken.
  • Donderdag: Slotspektakel en boot inruimen.
  • Vrijdag: Naar de boot, auto inleveren en boodschappen doen.

Eerste tegenvaller was dat er water de boot in liep tijdens de tocht van Amsterdam naar Scheveningen, en gezien de hoeveelheid (kwam boven de vlonders uit!) was dit absoluut een blocking issue dat we tijdens onze laatste test gevonden hadden.

Vrijdag ochtend dus direct naar Scheveningen gefietst na eerst nog wat stempels verzameld te hebben voor allerlei medicijnen die toch echt mee moesten. Hoop euro’s armer en 4 stempels rijker verder naar Scheveningen gefietst. In Scheveningen nog even bon opgezocht die we twee jaar geleden op de Hiswa hadden gekregen waarmee de derde overnachting gratis was. Nu we hier negen dagen liggen een ideaal moment om de bon in te wisselen. Alhoewel de havenmeester dacht dat hij niet meer geldig was stond er op de bon iets anders, dus drie nachten gratis, mooi meegenomen,

Tijdens het fietsen kon ik mooi nadenken over het probleem van water in de boot. Het kwam alleen in de boot als de motor aan stond, moest dus koelwater zijn na de koelwaterpomp (anders was het ook blijven lekken als de motor uit stond). Dus bakskist leeg gehaald, leidingenschacht open geschroefd, maar die was droog en bleef droog. Toch kwam er onder de motor water als deze aan stond. Rara, wat kan het zijn. Toen ik nog beter keek zag ik naast de motor een dun slangetje waaruit water kwam. Bleek een beluchtingsklep te zijn om de koelwaterleiding te beschermen tegen heveling. Klep ook gevonden en deze werkte dus niet meer (in plaats van de leiding te beluchten werd er koelwater in de bilge geloosd). Klep vervangen en weer een probleem minder. Toch wel voldaan dat ik dit probleem gefixed had, fietste ik naar huis door de duinen via de Wassenaarse slag, wat een heerlijk stuk fietsen is.

Gelukkig had Ranka al boodschappen gedaan, en de plaatselijke slager kon ook nog wel een dag van te voren barbecue vlees voor 40 personen regelen… Gelukkig maar! Zaterdag feestje voorbereid en genoten van de gezelligheid en een prachtig boek wat Karin (onze buurvrouw) samen met alle feestgangers voor ons had gemaakt. Heel erg leuk!

Zondag het feestje met de kinderen, wat ook erg gezellig was, maar ‘s avonds waren we wel doodmoe!
Kids uitzwaaisfeestje...

Maandagochtend geeft Wouter samen met Myrthe een presentatie over onze zeilreis in zijn klas. Wij mogen er ook bij zijn, en ik ben best trots hoe ze dat samen doen. Dinsdagochtend doen ze het samen bij Myrthe in de klas.
Presentatie ELS

Als we thuiskomen beginnen we met inpakken, en in het begin heb je dan het idee dat je best wel aardig opschiet, maar ja… na een doos of 15 begon de gang vol te staan, en dus maar een eerste lading weggebracht naar onze garagebox in de Zilvermijn. Dan ook maar meteen even langs de slager om de lege bakken terug te brengen en af te rekenen en extra dozen halen. Volgens Aranka hebben we er nog wel 50 nodig, lijkt mij veel te veel maar vooruit… Ben je toch weel zo anderhalf uur verder. Gelukkig helpt Inger mee met inpakken waardoor het met de zolder behoorlijk op schiet. Tessa komt ook helpen en kookt voor ons. Fantastisch alle hulp, want we merken dat het steeds meer een race tegen de klok wordt om zaterdag te vertrekken.

Dinsdag zijn we van vroeg tot laat aan het inpakken, spullen naar de boot te brengen, spullen naar de opslag etc. Ranka heeft voor woensdag hulp van Els die een schoonmaakbedrijf heeft. Zij komt helpen met schoonmaken. Dit betekent echter ook dat we dinsdagavond in ieder geval de zolder helemaal leeg moeten hebben. Tot een uur of één ´s nachts werken we door, ongelofelijk hoeveel spullen je in de loop van de jaren verzamelt… Woensdag worden we door de schoonmaakploeg op onze hielen gezeten, maar het lukt steeds net om een verdieping leeg te hebben, voordat Els eraan komt.

´s Middags gaan Aranka en ik een eerste lading spullen naar de boot brengen. Als je alles in de kajuit ziet staan, denk je: dit krijgen we nooit weggestouwd. Maar na flink doorpakken lukt het toch om het meeste weg te krijgen. Ondertussen is Wouter bij vriendjes aan het spelen en past Marja op Myrthe. Als we ´s avonds thuis komen is het huis behoorlijk leeg en erg schoon. Alhoewel we niet meer werken en alleen met het weggaan bezig zijn, heb ik het gevoel dat het drukker is dan ooit! Gaan we wel weer inhalen…

Donderdagochtend brengen we de kids naar Marja en gaat er meteen weer een lading naar de boot. De boot komt al iets dieper te liggen… ´s middags is het slotspektakel op de ELS waar we toch nog behoorlijk voor moeten doorrijden om er op tijd te zijn. Het Slotspektakel is (eigenlijk zoals altijd) erg leuk, en we realiseren ons dat we dit volgend jaar gaan missen. Wouter en Myrthe hebben met hun klas allebei een leuke voorstelling. Na de voorstelling breng ik weer een lading spullen weg en koop wat schroeven en lijm om nog wat reparaties aan het huis te doen, voordat we het verhuren. ‘s Avonds eten we Pasta Pesto bij Marchella, de moeder van Olivia, Myrthe´s beste vriendin. Het is gezellig en ook heerlijk om even weg te zijn van het inpakken, maar ik merk ook dat we moe zijn en we gaan niet te laat naar huis, op naar het volgende bedrijf: Steigerplanken vast zetten, stoelen repareren etc. Daarna nog de auto leeggehaald die morgen ingeleverd moet worden. Als ik erachter kom dat de papieren in de auto een copy zijn krijg ik het even benauwd, betekent dat het kenteken ergens in een doos in de garage zit… Nou ja, maar weer op de fiets gestapt, naar de garage gefietst en na heen en weer slepen van wat dozen en mezelf in onmogelijke bochten wringen lukt het me zowaar om de juiste doos tussen de ca. 80 dozen uit te vissen. Voldaan fiets ik met het kenteken ergens na middernacht terug naar huis. Tijd om te slapen! We slapen allebei als een blok.

Vrijdag kids naar school, naar de kapper, parkeervergunning opzeggen, uitschrijven, huis overdragen aan de huurders, laatste spullen naar de garage brengen, rest van de spullen naar de boot en dan snel auto inleveren in Bleiswijk, waar ik tien voor vijf nog net op tijd ben. Als de auto is ingeleverd en ik terug rij naar de boot denk ik hèhè, nu alleen nog spullen inpakken en dan lijkt het alsof we morgen inderdaad kunnen vertrekken. Maar wat een drukke week, ben echt moe, toch allemaal meer werk dan je van te voren denkt. Maar ook wel trots dat het allemaal gelukt is en dat we het samen met een heleboel hulp voor elkaar hebben gekregen. Geeft ook weer vertrouwen voor onze reis!

Morgen (zaterdag) nog wat spullen weg stouwen en laatste boodschappen doen en dan vertrekken we om twaalf uur vanaf ligplaats B18 (2e-haven) en varen we iets over twaalf tussen de havenhoofden door waarna we met een mooie zuidoosten wind richting Zeeland vertrekken.

Afscheid… Myrthe in concert en Kermis!

Geen wind

Vrijdag heb ik afscheid genomen met mijn team. Wat we gingen doen was een verassing, maar de locatie Lemmer lichtte een tipje van de sluier op. Toch wel nieuwsgierig naar wat we zouden gaan doen reed ik ‘s ochtends naar Lemmer, waar een echte Skûtsje klaar lag, nou ja, echte…. er blijken dus twee klassen Skûtsjes te zijn: de SKS klasse, waar maar 14 schepen in meevaren en waar je niet tussen komt, en de IFKS klasse waar meer dan 60 Skûtsjes in meevaren, zo legt schipper Jelle uit. Wij gaan varen op de Frisia gebouwd in 1902 als vrachtschip, die nu meevaart in de IFKS wedstrijdklasse. Onze schipper Jelle moppert nog dat het wedstrijdreglement te weinig rekening houdt met het gewicht van zijn Skûtsje waardoor hij in het nadeel is. Ik vind het prima zoals het is, we gaan lekker zeilen!

Alleen… er is geen wind.

Op de motor...

De windmolens staan volledig stil en er is geen rimpeltje op het water te bekennen. Gelukkig hebben de Skûtsjes tegenwoordig een motor, dus we motoren het eerste stuk van Lemmer naar Langweer door het prachtige Friesland. Alle tijd om gezellig bij te praten met het mooie team dat we zijn. Dat ga ik komend jaar zeker missen. We lunchen in Langweer, waar ik een paar jaar geleden met Aranka en de kinderen in een Valkje heb gelegen toen we een zeiltocht door Friesland maakten.
Schipper Jelle verteld over de Frisia

Fantastisch team!

’s Middag zien we de windmolens langzaam in beweging komen en even later hijsen wij ook de zeilen. Het valt me alles mee hoe snel zo’n Skûtsje vaart. Sturen blijkt wel heel anders dan onze eigen boot. In de Jeltesloot varen we schuin doordat we steeds moeten opsturen en we ook behoorlijk verlijeren. Blijft dus oppassen anders zit je zo aan lagerwal. Op weg naar Woudsend is het een mooi moment om het roer symbolisch over te dragen aan Vladimir. Zo, dat is dat, tijd voor een hapje en een drankje.
Onder zeil....

Als afsluiting van een ontzettend leuke dag rijden we in colonne nog even langs Lelystad waar ik mijn collega’s ons schip laat zien. Zeker zo op de kant ziet het er wel imposant uit.

Myrthe in concert…

Nu snel naar huis, want Myrthe treedt vanavond op met haar blokfluit groepje. Zoals gewoonlijk heb ik het allemaal net iets te krap gepland, dus met piepende banden naar huis gescheurd om daar op de fiets te springen en nog bijna op tijd bij de voorstelling te komen. Myrthe doet het prima en het klinkt ook weer een heel stuk beter dan een jaar geleden. Ondanks het niet zo heel vaak oefenen – zoals dat vroeger ook bij mij ging- dus toch veel geleerd.

Kermis

Na afloop mogen Wouter en Myrthe kiezen tussen een ijsje en iets op de kermis. Het wordt de kermis waar ze het liefst in elastieken willen hangen. ’s-Avonds naar huis, moe, maar vooral ook een erg leuke dag geweest.

Schip op de kant

Afgelopen weekend zijn we naar Lelystad gevaren. Vrijdagavond zijn we voor goed vertrokken uit de Bruynzeelhaven, en uitgebreid uitgezwaaid. Was een kort maar erg prettig verblijf, is echt een gezellige haven en vereniging. In de schemering zijn we door Amsterdam gevaren. Voordeel van dit tijdstip is dat we zo de sluis in konden varen en de Schellingwouderbrug ook direct open ging.

Heerlijke rustige zeiltocht
Op het Markermeer was het weer een hele kunst om alle onverlichte tonnen te ontwijken, maar het was en heerlijke avond met een zacht briesje, net genoeg om lekker te kunnen zeilen. Wouter en Myrthe lagen al te slapen, dus Ranka en ik hadden een heerlijke rustige zeiltocht tot we om een uur of drie ankerden bij het Blocq van Kuffele (bij Almere).

Zaterdag zijn we doorgevaren naar Lelystad, helaas was er nauwelijks wind, dus dat werd motoren. Toch fijn dat we het grootste deel gisternacht gevaren hadden, toen er wel wind was. Alhoewel wij ons hadden gemeld voor de Noordersluis (tegenwoordig onbemand) was het niet doorgekomen. Blijkbaar werkt het systeem nog niet feilloos…. Toch konden we vrijwel direct de sluis invaren waar je ca. 6 meter naar beneden gaat. Toch wel spannend als dat allemaal op afstand bediend wordt. Je zal je landvast maar vast hebben zitten….

Buren van de Tinkerbel
Zaterdagmiddag kwamen Jan en Ankie van de Tinkerbel nog even langs, die hun schip een werf verder, vlak naast Schaap Shipcare op de kant hebben staan. Jan en Ankie vertrekken ook ergens begin juli met hun kinderen voor een lange tijd, en het is altijd leuk om met elkaar de plannen en ervaringen te delen. Zaterdagmiddag kon ik met Jan meerijden naar Amsterdam om onze auto op te halen die nog bij de Bruynzeelhaven stond. In Zaandam Jan nog even aan Walewijn (van de Antares) die ook binnenkort vertrekt, voorgesteld en gezellig in de kuip nog wat gedronken.

Gekraand
Vandaag (dinsdag) is ons schip bij Schaap Shipcare in Lelystad de kant op gegaan voor de laatste klussen. De ankerketting is verroest en vervangen (tegenvallertje…), olie in de saildrive vervangen, de ontluchting van de dieseltank hersteld en natuurlijk anti-fauling, en het schip voor vertrek nog eens mooi in de was gezet. Een meevaller is dat de anodes er nog goed uitzien en nog niet vervangen hoeven te worden, en dat scheelt, want anders had de vaanstandschroef uit elkaar gemoeten…

Voor de laatste keer
Inmiddels is het wel raar dat elke afspraak op het werk `voor de laatste keer` is. Voelt onwerkelijk. Komende dagen laatste zaken overdragen en afscheid nemen en vanaf volgende week dinsdag alle tijd om laatste zaken voor te bereiden, en te zorgen dat ons schip weer pico bello in het water komt. Voelt allemaal erg spannend en het lijkt mij ook heerlijk om de haven van Scheveningen uit te varen omdat dan alle voorbereidingen per definitie klaar zijn, en het grote genieten kan beginnen. Nog een paar weken….

Hieronder wat foto’s:

Error: the communication with Picasa Web Albums didn't go as expected. Here's what Picasa Web Albums said:

Error 404 (Not Found)!!1

404. That’s an error.

The requested URL /data/feed/api/user/rmcrevecoeur%40gmail.com/album/BootOpDeKant?kind=photo was not found on this server. That’s all we know.

Pinksteren 2014 – Reünie met Truus

Tijdens een gezellig familieweekend in het voorjaar hadden we met mijn neef Martijn – die tegelijkertijd met ons ook een zeilboot (Westerly) heeft gekocht- afgesproken om een keer samen op het IJsselmeer te varen. Dit weekend zouden we elkaar zondag ontmoeten in Muiderzand en dan maandag samen naar Pampus gaan.
White Witch in blue in Zaandam
Gezeild in een lelyvlet
Zondag zijn we rond een uur of elf naar Zaandam vertrokken om de boot vast klaar te maken. Aranka moest Myrthe nog ophalen van het pinksterkamp met de welpen (op de Kaag). Myrthe bleek op het kamp niet heel veel geslapen te hebben (ze schatte zelf in ongeveer één uurtje!), en laat zij daar nou niet goed tegen kunnen…. Ze zat onder de muggenbulten, was ‘s nachts van het onweer wakker geworden, van haar matje gerold en had alle 10 andere meisjes in de tent met hun zaklampjes zien schijnen. Maar verder was het vooral ook heel erg leuk geweest en kende ze opeens allemaal knopen. Overdag hadden ze goed weer gehad, een schat gezocht en ook gezeild in een lelyvlet (samen met de welpenleiding) wat toch wel heel ‘cool’ was geweest. Wij moeten het in elk geval met een ietwat humeurige dochter en zus stellen…

Vlak langs Pampus
Als Aranka en Myrthe aan boord zijn, kunnen we snel vertrekken, met prachtig weer en een briesje uit het noord-oosten. Gelukkig lukt het Myrthe ervan te overtuigen dat het echt WEL een goed idee is om nog even te gaan slapen.
De Oranjesluizen kunnen we zo invaren en ook de brugwachter van de Schellingwouderbrug lijkt ons goed gezind, dus we varen vlot door naar het IJsselmeer. Voorbij de “Hoek van het IJ” hijsen we de zeilen en gaan richting Pampus. We varen er vlak langs en het is leuk hier nu weer te zeilen, zes jaar nadat we hier tijdens ons huwelijk op “De Utrecht” voeren. Veel bootjes liggen letterlijk ‘voor Pampus’ en dat krijgt met dit heerlijke weer toch een heel andere betekenis… Maar wij moeten door willen we nog bijtijds in Muiderzand zijn.

Truus
Als we bij Pampus zijn, belt Martijn, hij ligt voor anker bij het eilandje ‘Warenaar’ waar hun kinderen in een optimistje rondvaren en vertrekt ook net richting Muiderzand. Al snel zien we Truus varen die ons ook al gezien heeft.
De Truus

Geen havenmeester te bekennen
Samen varen we de haven van Muiderzand in, waar in de verste verte geen havenmeester te bekennen valt. Op de meldsteiger ontmoeten we elkaar en het is leuk om te zien dat de kinderen elkaar nog goed kennen. Noch op de Marifoon, noch op de oproepknop op de meldsteiger komt enige reactie van de havenmeester. Ook een systeem met rode of groene bordjes om aan te geven welke plaatsen nog vrij zijn ontgaat ons. Aangezien er nog veel boten binnenlopen voelen we er niet zoveel voor om `zomaar´ ergens te gaan liggen, dus zoeken we een kopse steiger uit die een beetje krap is maar waar zeker niemand een vaste ligplaats heeft. Martijn en Vera leggen naast ons aan. Het blijkt een goede keuze want al snel varen de 50 ft en zelfs 60 foot (Contest!) schepen binnen die de ligplaatsen om ons heen innemen.

Mozzarella pasta salade zonder pasta
Het is erg gezellig om elkaar weer te spreken en toch ook heel anders dan tijdens een druk familieweekend. De kinderen hebben elkaar snel gevonden en rennen heen en weer tussen de White Witch en de Truus.
Kinderen op de Truus
Het is leuk elkaars boten te bekijken en het blijft ook altijd een heerlijk onderwerp om over door te kletsen terwijl het ene na het andere superjacht langs ons binnenvaart. We koken samen, en met name de Mozzarella pasta salade zonder pasta van Martijn en Vera is heerlijk.
Martijn kookt Aranka en Vera snijden groenten´s Avonds spelen de kinderen samen nog tot half elf in de speeltuin en hebben veel lol. Het is bijzonder hoe goed Myrthe zich houdt en ze is nu in aanmerkelijk betere doen dan ´s middags toen we richting Muiderzand voeren. Maar goed, echt veel slapen zal vandaag ook niet lukken…
Kids op de Truus

Windstoten tot 55 knopen verwacht
Maandag ochtend tijdens het ontbijt blijkt het mooie weer vandaag om te slaan. Code oranje, hagel en onweersbuien met windstoten tot 55 knopen worden in de middag verwacht op het IJsselmeer en de Randmeren. Lijkt dus niet zo handig om nu nog naar Pampus te gaan, kortom, zoals altijd met zeilen moet je je plan aanpassen en we laten de kinderen nog tot een uur of elf in de speeltuin spelen (ook voor ons heel relaxed en biedt de ruimte om lekker koffie te drinken en nog verder bij te kletsen) en varen daarna ieder onze eigen kant op, richting een beschutte haven.

Fileparkeren in Oranjesluizen
Nadat er aanvankelijk geen wind staat bij het vertrek kunnen we al snel zeilen tot bij de Schellingwouderbrug. Bij de Oranjesluis is het ontzettend druk en is het fileparkeren. De sluisdeur sluit letterlijk 20 cm achter ons schip! We krijgen nog een plensbui over ons heen, maar gelukkig klaart het daarna op. Rond drie uur zijn we weer in de haven na een heerlijk relaxed weekendje zeilen.

Weekend IJsselmeer met vrienden

Donderdag
Vandaag gaan we na een voorjaar lang klussen dit jaar voor het eerst weer zeilen. De afgelopen weken is onze boot uitgerust met een watermaker, zonnepanelen, buitendouche en Man-over-boord alarm waarbij Frank de Jong van Boat Focus ons uitstekend heeft geholpen. Daarnaast is de afgelopen week ook nog de tank geïnspecteerd door Kees Kingma waar een paar liter water in bleek te staan. Ook de filters zijn vernieuwd (op de foto zie je dat er ook in het filter veel vuil zat, maar bleek gelukkig ook voornamelijk water), maar gelukkig was er geen bacteriegroei in de tank en filter.

Dieselfilter met water

Na al dit geklus zien we er naar uit om weer eens te zeilen. Inger, Wouter en Yisak varen donderdag en vrijdag mee. De mensen uit de haven varen vandaag ook een tocht (rondje Noord Holland), dus het is gezellig druk in de haven. Als we allemaal onze spullen in de boot hebben gelegd, vaar ik met Inger en de kids vanuit de Bruynzeelhaven naar Amsterdam Marina waar Wouter en Aranka de auto van Inger en Wouter heenrijden omdat deze haven veel beter (via pond 51) bereikbaar is.

Inger, Wouter en Yisak varen mee

Het afvaren en de sluizen is wel weer even wennen, maar het is wel leuk dat we in de Oranje Sluizen Jasmin en Coen van de Mero tegenkomen, die net een jaar met kinderen een rondje Atlantic hebben gemaakt. Rond één uur kunnen we onze nieuwe zeilen voor het eerst hijsen. Als we ze getrimd hebben loopt de boot zeker een knoop harder dan met de oude zeilen. 7,5 knoop aan de wind is lang niet slecht. Wouter en Myrthe liggen al snel te slapen. Helaas is Yisak het grootste deel van de reis zeeziek, pas na het eten knapt hij weer op.

Yisak

Het weer knapt in de loop van de dag langzaam op, we varen weg met motregen en het is koud, maar in de loop van de dag wordt het steeds droger. De zon zien we pas als we voor anker liggen in Enkhuizen. ‘s avonds lezen we dat dit de koudste 29 mei ooit is geweest.

Het is leuk weer met Wouter en Inger te zeilen, 10 jaar geleden zijn we samen in Griekenland wezen zeilen, wat voor ons de eerste zeilervaring op zee was. Nu staan we op het punt voor een jaar te vertrekken, alhoewel ik er wel van sta te kijken hoe onhandig we na een half jaar niet zeilen door de sluis bij Enkhuizen komen (de details laat ik maar even, maar het hielp niet dat we de genua niet helemaal konden inrollen omdat de rolfoklijn te kort was met ons nieuwe zeil), in ieder geval goed dat we nog even oefenen! In Enkhuizen is de oude haven vol en ook de Compagny Haven is vol, maar we kunnen daar wel ankeren, kunnen we meteen ons Rocna anker uitproberen. Het anker houdt prima en we liggen in één keer muurvast.

Onderweg naar Lelystad

Vrijdag
Als we wakker worden is de wind gaan liggen en is het bladstil. Bovendien schijn de zon en het belooft heerlijk weer te worden. Als ik de zonnepanelen uit klap hebben we al snel zo’n 15 ampère stroom en het lijkt mij een mooi moment om een brood te bakken met de broodbakmachine die via de omvormer de stroom van de accu krijgt. Gelukkig valt het stroom verbruik van de broodbakmachine mee en kunnen we een brood bakken met ca. 10% van de accu capaciteit. Met dit weer laden we dat in de loop van de dag wel weer op. Wel lijkt de gist een beetje uitgewerkt want het wordt een compact -maar toch wel lekker- broodje.

Stroom van zonnecellen en windmolen

We hebben een heerlijk ontbijt terwijl we prachtig voor anker liggen in de kom van het open lucht museum van Enkhuizen. Heerlijk rustig en ik ben eigenlijk wel blij dat we hier liggen en niet in de overvolle haven 5 dik…. Ondertussen varen de passagiersbootjes vanaf het station Enkhuizen met bezoekers voor het openluchtmuseum af en aan. Bovendien is het gratis, want alhoewel er bij de ingang van de kom een boord hangt dat je ook voor ankeren moet betalen (is natuurlijk ook belachelijk), hebben we geen havenmeester gezien.

We varen door de sluizen wat nu prima gaat, weer gewend, of komt het omdat er nu vrijwel geen wind staat… Na de sluizen dobberen we met ongeveer één knoop richting Hoorn. Een mooi moment om het log te repareren dat het niet meer doet. Als ik de transducer die in de bodem zit los haal, zie ik dat het wieltje (dat door het water draait en daarmee de snelheid aangeeft) vol met algen zit. Nadat het is schoongemaakt doet het log het gelukkig weer. Wouter en Myrthe gaan nog even zwemmen zolang we toch nog dobberen.

We weerhouden onszelf ervan om de motor aan te zetten alhoewel Aranka ons voorrekent hoe lang we er nog over doen als we met deze snelheid door varen…, maar gelukkig steekt de wind op en varen we de laatste 7 mijl met een knoop of 6 richting Hoorn. We komen terecht in de Grashaven waar we nog niet eerder zijn geweest. Uiteindelijk liggen we 5 dik ingebouwd aan een korte steiger waardoor alleen onze boot met de steiger is verbonden. Laten we maar hopen dat de wind blijft liggen.Hoofdtoren, Hoorn
Eten in Hoorn‘s Avonds eten we in de Hoofdtoren waar we nog net de laatste restje zon van deze dag meekrijgen. Daarna lopen we met Inger, Wouter en Yisak mee naar het station waar zij weer de trein naar Amsterdam nemen. Op de terugweg lopen we nog langs Albert Hein, maar die is om kwart over negen net dicht, toch verschillend met Leiden waar de winkels allemaal tot tien uur open zijn.Afscheid in Hoorn

Zaterdag
Vandaag varen Ron, Marjolein, Maartje en Carlijn mee. Er is een noordenwind voorspelt en Lelystad lijkt een mooie bestemming. Ze komen rond een uur of elf met de trein uit Utrecht, dus alle tijd om te ontbijten, boodschappen te doen en nog een poging te doen om een brood te bakken. Ik heb nog een bakje gist gevonden en nadat ik dat toevoeg komt er een brood dat zeker twee zo groot is uit de broodbakmachine en heerlijk luchtig smaakt. Gist meenemen dus!

Als Ron en Marjolein er zijn en we koffie hebben gedronken zijn al onze buren inmiddels ook vertrokken en kunnen wij ook vertrekken. Carlijn blijkt over verborgen stuurmanskunsten te beschikken en stuurt de boot keurig hoog aan de wind, stuurautomaat haalt het er niet bij. De wind stond in het zuid/oosten ipv het noorden, maar het weerbericht op de marifoon bleef volhouden dat het noordenwind was in Lelystad, dus er maar vanuit gegaan dat de wind zou gaan krimpen en overstag gegaan ook al voeren we toen eerder richting Muiden. Het is heerlijk weer, maar als we nadat we overstag zijn gegaan opeens in de schaduw zitten is het toch nog fris. Inderdaad krimpt de wind al snel en kunnen we onze koers steeds iets noordelijker kiezen tot we uiteindelijk met ruime wind en ruim 7 knoop richting Lelystad varen. Het is gezellig met zijn achten aan boord, voor het eerst dat we met zoveel mensen op ons schip varen, maar het gaat prima. Leuk om weer bij te praten en Marjolein wil precies weten waar we allemaal naar toe gaan op onze reis.IMG_1659

We leggen aan in de Batavia haven, die nog vrij nieuw is (op de satelliet foto’s in Google Maps is de haven nog niet te zien), maar het wel fijn dat het niet zo ontzettend druk is als n Hoorn. De Bataviawerf is bijna dicht, dus dat loont niet de moeite. We lopen nog even door het Batavia Outletdorp, maar dat heeft geen goede klanten aan ons want we kopen niets. We eten in een restaurantje met terras, maar verkassen toch naar binnen als het kouder wordt. Na het eten gaan Ron, Marjolein en kids met de bus terug naar Utrecht. Heerlijk relaxed dagje zeilen zo!Straattekening

Zondag
‘s Ochtends staan we bijtijds op om voordat we weer richting Zaandam varen eerst nog de Batavia te bekijken. We krijgen een uitgebreide rondleiding op de Batavia waarbij ons herhaaldelijk wordt verteld dat dit een reconstructie is en geen replica (zoals de “Stad Amsterdam”). Het is indrukwekkend hoe ze dit schip weer helemaal met originele materialen hebben nagebouwd. Wel jammer dat er pas een keer mee gezeild is, in Australië nota bene! Nou ja binnenkort wordt het schip gebruikt voor opnames van een film over Michiel de Ruyter, misschien dat ze er dan een stukje mee zeilen…

Het schip gaat tijdens de rondleiding echt leven als er verteld wordt over hoe de matrozen en soldaten hier leefde tijdens de negen maanden lange reis naar Oost Indië. Zittend slapen, 9 maanden op zee, kielhalen als straf, weken vastgebonden zitten als je je misdroeg en dan ook nog stranden op een rif omdat de kapitein niet oplet…, dan lijkt onze reis toch wel heel comfortabel en makkelijk. Wouter vind het prachtig en raced door de boot (hij kan overal makkelijk staan), gelukkig is de gids heel relaxed en vindt het allemaal prima. Myrthe ziet bij de uitgang een schilderij en merkt scherpzinnig op dat dat niet klopt omdat er iemand ligt te slapen, goed opgelet dus tijdens de rondleiding!
Achtersteven Batavia

Nadat we nog even op de werf hebben rondgekeken en Myrthe en Wouter een touw hebben geslagen gaan we terug naar de boot om richting Amsterdam te varen. Het is heerlijk weer met een zacht briesje (3 Beaufort) van achteren en lopen met een gangetje van ca. 4 knoop richting Amsterdam.

Voordat we bij de sluis komen kookt Aranka een heerlijk (ietwat zout) potje nassi. We kunnen snel door de sluis en zorgen dat we alles netjes opruimen zodat we als we in Zaandam aankomen snel naar huis kunnen. Is toch negen uur als we uit Zaandam vertrekken.

24-27 oktober – Het Betere Boerenbed

“Stamppot weekend” bij Het betere Boerenbed.

“Wanneer komt pappa nou thuis” hoor ik al om 12 uur op vrijdagmiddag. Nou nu nog niet hoor. We proberen eerst nog laarzen voor Myrthe te kopen bij iemand in Leiden. Leuke laarzen met rozen en doodskopjes, gevonden via Marktplaats. Maar het lukt niet om de mensen thuis te treffen. Jammer, want die laarzen zullen we dit weekend echt nodig hebben, gezien de weersverwachtingen en ons plan om bij de boer te kamperen.

Roelof is vroeg thuis en met alle spullen vertrekken we naar Dwingeloo. Daar staat onze grote tent klaar. Al een keer eerder hebben we zo’n tent gehad in Friesland. Nu zitten we in Drente tussen de prachtige bomen vol herfstkleuren. We worden zeer gastvrij ontvangen door boerin Marian, die gelukkig wel kan lachen om Wouter. Een echte stadsjongen, die zijn neus dichthoud, omdat het stinkt op de boerderij. Maar dat houdt Wouter gelukkig niet lang vol, hij boelt zich direct op zijn gemak bij de boerin. Zodra Wouter en Myrthe alle grote skelters en het konijnehok zien zijn we ze geheel kwijt. En gelukkig mag Myrthe hier wat laarzen lenen, want de hoeveelheid modder door eerder gevallen regen, maakt dat ook wel noodzakelijk.
In de tent staat al een grote krat met de spullen voor de stamppotten die we dit weekend gaan eten. Het is zalig weer buiten en Roelof maakt buiten het houtgestookte fornuis aan. Dan kunnen we daar de boerenkool klaarmaken. We hebben een struik boerenkool gekregen, waar wij volgens mij een week van kunnen eten. Echt alles zit erbij van lekkere boerenboter, spekjes en worst. Dat wordt smullen. Maar het wordt wel laat, want buiten op de kachel eten klaarmaken duurt toch langer dan thuis op het fornuis. Myrthe zit in de tent te genieten van het kaarslicht. Zo gezellig zegt ze. En het is het enige wat we hebben, want we zijn de zaklampen vergeten. Na het eten snel naar bed. De kinderen slapen in de bedstee, met echte kast deurtjes. Van de Action krijgen ze de lichtgevende staafjes mee, want anders is het wel erg donker in hun kast. Wouter is zoals altijd in een seconde weg, maar Myrthe zit volgens mij genietend te luisteren naar het geklets van Roelof en mij in de tent tijdens de afwas.

Van Herfstvakantie

“Ik wil niet wandelen in het bos”

Zaterdagochtend kraaien de hanen al vroeg. Wel tachtig keer, tellen de kinderen. Ik vind de boosdoener die mij die nacht heeft wakker gekieteld. Er ligt een dode oorwurm in mijn bed. Gelukkig kietelt ie nu niet meer. De kinderen zijn snel uit bed. Ze gaan kijken bij de boer terwijl hij de koeien melkt. Later ga ik met Myrthe nog knuffelen met de konijnen in het konijnenhok. En als we het aandurven om het hangbuikzwijn aan te raken, terwijl hij staat te snuiven met zijn kleine slagtanden. Dan ontdekken we dat hij ook kan spinnen als een poes. Hij draait zich op zijn rug opdat we ook zijn harige, modderige, harde buik kroelen. Het is bijna hilarisch. Wouter stuitert inmiddels met de grote skelter voor 4 personen over het terrein en de naastgelegen weg. Die vind andere dingen leuk. Maar het aller leukst vinden ze beiden dat ze op het paard mogen rijden, in draf. Echt stoer.

Van Herfstvakantie
Van Herfstvakantie

Omdat het zulk lekker weer is en we niet zo vaak in Drente zijn, willen we de middag wandelen in het prachtige gebied (Dwingeloosche Heide). Met veel moeite krijgen we de kinderen mee van de boerderij. We gaan naar een lokatie van natuurmonumenten en kiezen een wandeling van 5 km. Helaas bedenkt Wouter net nadat we zijn vertrokken dat hij een bos echt niet leuk vind. Chagrijnig loopt hij achter ons aan te sjokken. Hij heeft honger en ontzettende dorst, want hij heeft in de auto gezien dat ik capri sun en perpernooten bij me had. Maar ja die heb ik in de auto laten liggen. Daarom is het bos nu echt heel erg stom. Net als al die stomme paddenstoelen, met rood en witte stippen. Maar uiteindelijk zit ie met Myrthe alweer te geiten en te spelen in het gras, met 6 jaar kan ie dat toch niet lang vol houden in deze heerlijke omgeving.

Van Herfstvakantie

Einde van de middag beginnen we aan de hutspot. Vuur maken en penen en uien klein snijden en koken op het vuur (drie kwartier) vraagt om een goede planning qua tijd. Na het eten halen we nog een ijsje in de winkel. Myrthe vertelt dat de hond van 12 jaar oud 4 dagen geleden net jongen heeft gehad. Ja die wil ik ook wel zien. We mogen bij de boerin even binnen komen en Myrthe pakt doodleuk zo’n lief klein hondje van de tepel af. Het diertje is kleiner dan je hand en piept, uiteraard. Moeder kijkt not amused en ik ben verrast dat Myrthe dit allemaal zo durft te doen. Maar wat zijn ze ontzettend lief die kleintjes en wat begrijp ik Myrthe goed dat ze heel graag zo’n hondje zou willen. Maar ja met onze plannen is iets anders dan een zeehond niet echt handig!

Van Herfstvakantie

“Hottub in de regen”

Dit keer had ik geen oorwurm in de nacht. Maar er klonk ineens een ontzettende knal. Ik zat recht overeind in bed en wist direct wat het was. De deurtjes van de bedstee waren open gegaan door de wind en Wouter was uit de kast gevallen. Hij lag versuft op de grond, had niet helemaal door wat er was gebeurt. Snel weer onder de wol en ik vraag me af of hij nu nog weet wat er is gebeurt.
De hanen houden geen rekening met het feit dat de wintertijd is ingegaan. En als het licht wordt kraaien ze er dus weer flink op los. Tja daarna worden de kinderen dus ook niet meer stil in de kast. Dus dan maar opstaan.
Van Marian krijgen we weer een enorme mand met onze ontbijt spullen. Weer 3 heerlijke broden, jam, eitjes, meloen en wat al niet meer. We hadden al over van gisteren, wat een hoeveelheden zijn het. Na het ontbijt oefent Myrthe nog even haar boekbespreking, voor maandag op school. Het gaat over Sam Schoffel zoekt het uit van Paul van Loon. Het verhaal zit er wel in, maar ze moet wel oefenen met duidelijk praten. Het hoofdstuk dat ze voorleest gaat erg goed en krijgt verdiend applaus. Ze kan het al echt leuk. Ik hoop dat ze morgen niet te zenuwachtig is en dat het haar dan ook zo lukt.
Ondanks de regen en de wind zijn de kinderen al direct weer verdwenen op de boerderij. Ze mogen bij de buren mee in de hottub. Het ronde bad staat buiten de tent en stoomt van het lekkere warme water. Met het hele gezin en Myrthe en Wouter erbij zitten ze er allemaal in. Het ziet er heel gezellig uit terwijl de regen uit de lucht valt. Goed tijdverdrijf.

Van Herfstvakantie

18-20 oktober – Dolfijnen in de Noordzee?

Aangezien het nog een mooi weekend wordt willen we dit weekend nog zeilen voordat de boot weer onder een dik winterzeil verdwijnt. De wind is vooral zuid, dus we willen zaterdag naar Schevingen, dan is het zondag voor de wind terug varen. Vrijdag ochtend breng ik alvast de Genua en een nieuw Rocna anker naar de boot voor mijn eerste afspraak in Amsterdam. Als ik aan kom lopen vraagt de bemanning van de boot naast ons of ik van AT5 ben? Even later verschijnt AT5 inderdaad voor een opname in de haven war onze boot ook op staat.

Myrthe heeft gevraagd of Lieve, haar vriendin, mee mag. Vrijdag eten we vroeg en halen dan Lieve op en rijden naar Amsterdam. Zaterdag willen we bijtijds vertrekken om de stroom mee te hebben en om voordat het gaat regenen in Scheveningen te zijn. Als we op de boot zijn vind Lieve de boot erg leuk en Myrthe moet natuurlijk alle hoekjes laten zien, je zou denken dat er onweer op komst is… Als ze tot rust zijn gekomen leggen we ze in bed. Wij zij zelf ook moe en hebben eigenlijk geen puf om nu nog naar IJmuiden te varen. Het alternatief, vroeg naar bed gaan en vroeg op staan voelt -nu in ieder geval- veel aantrekkelijker.

Van Herfstvakantie

Ondanks dat het ver in oktober is is het toch warm en ietwat zweterig staan we om vijf uur op. Nadat we thee, koffie en wat boterhammen hebben gemaakt gooien we los en vertrekken we richting IJmuiden. Daar moeten we even wachten bij de sluis, maar net als we willen vastleggen aan de wachtsteiger springen de lichten op rood-groen. De kids zijn inmiddels ook wakker geworden en hebben wel trek in een ontbijtje. Buiten zie ik ze echter niet. Als we de sluis uit zijn hijsen we de zeien. De wind is ZZO en Scheveningen is goed bezeild, er staat echter meer wind dan ik dacht, daarom zetten we twee reven. Daarna loopt de boot lekker en worden de gangboorden zo nu en dan met zout water gespoeld (goed voor het teak). Nu we op een oor liggen komt er zo nu en dan een apenkopje naar buiten om te kijken waar we zijn en hoe het komt dat de boot scheef ligt. Lieve is heel verbaasd dat ze nu opeens midden op zee zit…

De wind ruimt iets in de ochtend en het laatste stuk varen we hoog aan de wind. Het is heerlijk weer met een lekker zonnetje. Bij Scheveningen moeten we nog een klein slagje naar binnen maken en rond het middaguur meren we af in de jachthaven. Het eerste wat de kinderen proberen is kijken of ze nog door de spijlen van het hek passen, dat blijft een belangrijke attractie in Scheveningen. Nadat we het zeil netjes opgedoekt hebben, de haven betaald hebben gaan we richting Sea Life. We krijgen korting want we zijn lid geworden van de jachtclub Scheveningen omdat we onze boot na de Zeilreis van volgend jaar in Scheveningen willen leggen. Is toch handiger dan Amsterdam (dichterbij, je kan direct zeilen zonder sluizen, en strand om de hoek).

Bij Sea Life is het voeren van de otters en de piranha’s het hoogtepunt maar ook de haaien, roggen en andere beesten zij leuk. Ik zie ook de Koraalduivel of Lionfish met zijn mooien maar giftige stekels die ik in de Filipijnen met Jeroen in het echt gezien heb. Wel een verschil met het aquarium in Shanghai waar we vorig jaar waren, en dat intens veel groter is. Toch vermaken we ons hier niet minder! Als we uit Sea Life komen is het inderdaad gaan regenen en we lopen snel naar Simonis waar we heerlijk vis eten. Porties zijn wel wat groot dus we kunnen nog een maaltijd kibbeling meenemen voor morgen. ‘s Avonds willen Myrthe en Lieve we samen deze blog schrijven, maar verder dan een regel is het nooit gekomen.

Van Herfstvakantie

Zondag ochtend komen Trix en Martijn (de ouders van Lieve) langs met lekkere zelfgemaakte brownie’s. Lieve gaat met hen mee omdat wij vanavond waarschijnlijk pas vrij laat terug zijn. Om een uur of elf vertrekken we en hijsen het zeil in de vissershaven. Buiten staat de wind pal van achteren en bomen de Genua uit zodat we op twee oren varen. Alhoewel de stroom tegen staat schiet het toch lekker op met een dikke 8 knopen door het water. Vandaag zijn de kinderen meer aan dek en net nadat we het over dolfijnen op de Noordzee hebben (en of ze er nou wel of niet zijn) zien we er drie vlak achter onze boot langszwemmen. Dat is dus weer duidelijk, ze zitten er wel (alhoewel het ook bruinvissen geweest kunnen zijn).

Van Herfstvakantie

Op het Noordzeekanaal ruimen we alvast wat spullen op en oefent Wouter met sturen. Rond zes uur ‘s avonds ligt de White Witch weer vast in Amsterdam. We hebben geluk want het is de hele dag heerlijk weer geweest en droog gebleven dus we kunnen de zeilen droog opbergen.

Van Herfstvakantie

20131026-125201.jpg

21 september 2013 – Retourtje Scheveningen

‘S Ochtends staan we vroeg op. De White Witch in Blue staat nog bij Oranje Marine op de kant om de motor te repareren. Tijdens onze reis naar Oost Engeland bleef het koelsysteem lekken. Inmiddels is het duidelijk dat dit kwam omdat het onderdeel waar het koelwater in de uitlaat loopt volledig verstopt was door roet uit de motor. Hierdoor bouwde de druk in het koelwater op en werd dit in het interne koelsysteem geperst. Deze volgeroette “exhaust riser” is nu ook vervangen en het probleem met de motor moet nu opgelost zijn.

Om acht uur zijn we bij Oranje Marine en wordt de boot in het water getakeld. Voor het takelen is de achterstag losgemaakt. Aangezien je hier eigenlijk niet fatsoenlijk langs de kade kan liggen (er steken grote rubber blokken uit) kiezen we ervoor om de achterstag zelf vast te zetten terwijl we rondjes varen voor de kade van Oranje Marine. Dat maakt onze start onrustig, want het is best even puzzelen. Het is ook even slikken, want de antenne aansluiting op de dekdoorvoer is kapot gegaan en dat habben ze ons er niet bij verteld. Gelukkig krijgen we de achterstag weer vast, door met de kraanlijn en de grootschoot de mast naar achter te trekken. En dan snel het Noordzeekanaal op.

Om iets voor negen varen we weg richting IJmuiden waar we rond tien uur aankomen. Hier staan Ellen en Herbert al op de kade te wachten. Herbert vaart het weekend met ons mee en is door Ellen weggebracht. Het weer is prima maar de wind staat zuidwest en dus tegen. De wind zal later in de middag ruimen naar zuid-west dus we maken eerst een lange slag naar het westen. Als de zeilen staan is het tijd voor koffie met heerlijke appeltaart die Herbert heeft meegebracht. Ik heb inmiddels ook wel trek en met de hobbelige zeegang is het goed tegen zeeziekte om wat te eten. Het is wel weer even wennen en zo oefenen we voor de IJmuiden enigszins onbedoeld even het overstag gaan.

Van Weekend zeilen naar Scheveningen met Herbert

Na een paar mijl trekt de wind aan en begint de boot uit het roer te lopen. We zetten een rif waarna de boot weer lekker loopt. Wouter en Myrthe zijn gaan slapen, goed tegen zeeziekte en goed voor goed humeur! Ook Ranka is een beetje misselijk door al het gehobbel. Bij de 12 mijlszone gaan we overstag en varen richting Scheveningen. Alhoewel Herbert al lang niet gezeild heeft is hij het nog niet verleerd en is het erg relaxed dat we nu met z’n drieën kunnen zeilen. Net wat meer rust om koffie te zetten of gewoon gezellig te kletsen.

Van Weekend zeilen naar Scheveningen met Herbert

We komen door het ankergebied en alhoewel het lijkt alsof Scheveningen goed bezeild is halen we het net niet doordat de stroom het laatste stuk tegen gaat staan. We komen ongeveer bij de pier van Scheveningen uit. Met stroom en wind tegen gaat het wel erg lang duren en dus zetten we de laatste paar mijl de motor even bij. Om kwart over vijf meren we af in Scheveningen.

Van Weekend zeilen naar Scheveningen met Herbert

Alhoewel we nog niet officieel lid zijn van de Jachtclub Scheveningen krijgen we van de havenmeester toch al lidmaatschapskorting (goede service!). We gaan een hapje eten in de strandtent La Cantina. We hebben genoeg buiten gezeten en zitten binnen heel gezellig. Als Wouter en Myrthe naar bed gaan moeten er uiteraard broodjes gebakken worden met oom Herbert.

Zondag willen we naar het aquarium in Scheveningen. Omdat ongeveer een uur lopen met Wouter en Myrthe ons beetje lang lijkt gaan we met de bus. Net als we ons beginnen af te vragen waarom de bus zo laat komt verteld iemand, die komt langslopen, dat er vanochtend geen bussen rijden in Scheveningen vanwege de vredesloop. Logisch, maar was aardig geweest van de HTM als ze dat even hadden gemeld bij de bushalte of op OV9292. Als alternatief programma gaan Wouter en Myrthe met Ranka naar het strand en gaan Herbert en ik boodschappen doen.

Van Weekend zeilen naar Scheveningen met Herbert

Omdat we niet al te laat in Amsterdam willen aankomen vertrekken we om één uur (ongeveer 2 uur voor de stroom mee gaat staan). Alhoewel het één dag na springtij is merken we niet al te veel van de tegenstroom, We kunnen ook wat dichter onder de kust varen, misschien dat daardoor de stroom niet zo sterk is als gisteren. Het is een heerlijk relaxed tochtje met ruime wind en hoe verder we komen hoe harder we (over de grond) gaan doordat de stroom steeds meer mee gaat staan. Rond zes uur zijn we bij IJmuiden, waar we snel door de sluis kunnen. Op het Noordzee kanaal gaat Herbert koken en ga ik vast opruimen (huikje, rolfokhoes, fenderkleed, etc.) zodat we vlot naar huis kunnen als we in de haven aankomen. Terwijl Myrthe oefent met sturen komt er al snel een heerlijke maaltijd naar boven zodat we iets voor achten met een goed gevulde maag aankomen in Amsterdam met ca. 80 mijl op het log. Ik ga snel de auto ophalen met de Brompton die nog paar kilometer verderop staat bij Oranje marine terwijl Herbert en Aranka de boot leeg halen zodat we om kwart voor negen wegrijden om Herbert na een leuk en gezellig weekend in Heemstede af te zetten. Wouter en Myrthe zijn dan al lang onder zeil.

1 sept. 2013 – Foto’s vakantie Oost Engeland

Hieronder de foto’s van onze vakantie bij de verhalen die we al eerder blogde:

Error: the communication with Picasa Web Albums didn't go as expected. Here's what Picasa Web Albums said:

Error 404 (Not Found)!!1

404. That’s an error.

The requested URL /data/feed/api/user/rmcrevecoeur%40gmail.com/album/VakantieOostEngeland2013?kind=photo was not found on this server. That’s all we know.

28 aug. 2013 – Waterballonnen, want Wouter is 50

Zaterdagochtend 24 augustus was het wel echt vroeg opstaan (5 uur vertrekken). Dat zou de laatste tocht van Scheveningen naar IJmuiden en Amsterdam worden, terug naar onze huidige thuishaven.
De voorspelde oostenwind ( 15 knopen = 4 bft) stond helemaal goed. Het was éénmalig het zeil goed instellen om de 20 mijl naar IJmuiden af te leggen. De White Witch liep voor deze vakantie maximale snelheid van 9-9,5 mijl per uur. 7 van het schip zelf en 2 extra stroom mee. Voor een laatste tocht voor deze vakantie dus wel echt genieten en de stuurautomaat kreeg geen kans om dienst te doen.
Terwijl we langs onze vriend Volkert voeren (Zandvoort) om 8 uur in de ochtend, wilden we nog even een sms sturen. Gewoon alleen onze positie van ons schip op onze site, voor de grap. Maar dat lukte helaas niet. Het visserschip De Iris uit Urk gebruikt nog steeds onze mmsi code en dan is alleen de positie van de Iris zichtbaar en niet van de White Witch. Balen en maar weer eens die visser bellen, dat zijn mmsi code echt niet correct is en er nu echt uit moet. Agentschap geeft de officiële codes uit maar doet zelf niets aan handhaving van gebruik. Lekker is dat!

Vanaf IJmuiden is het dan saai over het Noordzeekanaal op de motor twee uur lang brommen. Om mijn eigen humeur een beetje in toom te houden (ik word heel chagrijnig van een vakantie die voorbij is) ben ik toen het schip van binnen gaan schoonmaken en opruimen.
We lagen om 11 uur weer in de thuishaven te Amsterdam. Alle schepen liggen op een andere plek ter voorbereiding van de HISWA. Ook het officiële gebouw is gedurende onze vakantie officieel open gegaan en we gaan even kijken bij de mooie nieuwe toiletten en bij het restaurant. Het ziet er allemaal heel mooi uit. Maar er wordt nog hard gewerkt om alles over twee weken echt af te hebben met tenten en al. Onze auto blijkt gelukkig niet weggesleept te zijn van de parkeerplaats, zoals we dachten toen we de spoedmail van onze havenmeester in Londen ontvingen. Maar ja even je auto weghalen terwijl je op vakantie bent lukt niet. Maar we hadden hem zo netjes aan een zijkant weggezet dat het kennelijk in alle voorbereiding voor HISWA toch niet nodig bleek. We krijgen zelfs gratis toegang tot de HISWA, omdat we onze ligplaats hier hebben. Dat is erg leuk voor Roelof en mij.

Tja en dan is het inpakken en wegwezen. Het is even zoeken naar het adres in Haarlem aan het Spaarne waar Wouter zijn feest geeft omdat hij vijftig is geworden. Nu we zo vroeg terug zijn willen we dat feest natuurlijk niet missen. Mooie afsluiting van onze vakantie met lekkere tappas en gezellig met vrienden. De kinderen genieten van het weerzien met Jorik, Marijn, Yisak en veel anderen en mogen zelfs tijdens de boottocht door Haarlem zelf de rubberboot besturen. Ze raken door het dolle als er met waterballonnen spelletjes worden gedaan. Ik doe dus maar even of ik niets zie van die 10 cm water die inmiddels ook in de wc staat waar de ballonnen bij het fonteintje worden gevuld. En ik heb ook niet gezien dat 1 hele volle waterballon midden in de wc uit elkaar spat. Echt droog waren de kids al niet meer en als het in de avond dan met bakken uit de lucht komt maakt ze dat niets meer uit, ze blijven lekker buiten spelen. Maar Roelof en ik hebben moeite om onze ogen open te houden en nemen ze gauw mee terug naar huis.