Nadat ik Myrthe naar de welpen heb gebracht en Wouter naar een verjaardagsfeestje ga ik langs bij Dekker Watersport om een metertje op te halen en de handmarifoon goed te laten programmeren (de handmarifoon hebben we nog uit de tijd dat we op zee kanoden en deze heeft dan ook nog een verkeerde ATIS code). Bij Dekker hoor ik dat de plotter die we vorig jaar hebben ingebouwd een productiefout heeft, dus die kan er weer uit om te laten omwisselen.
Om twaalf uur heb ik afgesproken met Frank de Jong van Boatfocus om precies op te meten of we een watermaker kwijt kunnen en om te kijken hoe we het best zonnecellen kunnen monteren. Een watermaker is een ingenieus apparaat dat van vuil/zout water zoet drinkwater maakt. En alhoewel de prijs per liter water, zelfs als je een jaar lang goed doordrinkt, toch in de buurt komt van de betere wijn, kunnen we het toch niet weerstaan om zo’n wonder van techniek aan te schaffen. Scheelt ook weer veel zeulen met jerrycan’s vol met water op ankerplekjes, zo houden we onszelf voor om deze uitgave naar onszelf toe goed te praten. Na een uurtje passen en meten hebben we een plek boven/achter in de bakskisten achter gevonden om de watermaker in te bouwen zodat deze geen waardevolle ruimte inneemt en niet in de weg zit. Zal wel een hoop gepruts zijn om alles daar te bevestigen, maar daar zullen we dan ook bij elke slok die we drinken van genieten. De zonnecellen kunnen we aan de railing bevestigen maar dan moeten we de hekstoel doortrekken tot het poortje mid-scheeps.
Als ik op de website van Raymarine kijk hoe ik onze plotter terug kan sturen om te wisselen, zie ik dat er nu een actie is dat je een deel van de aanschaf van metertjes terug kan krijgen. Laat ik er nou net vier gekocht hebben, kijken of ik daar nog aan mee kan doen, dat scheelt dan weer een heel klein stukje van de watermaker. Op naar Dekker voor de tweede keer vandaag…
Na de storm toch maar even gaan kijken in de haven. Alleen een railing was los geschoten, maar bevestiging lag nog op het dek, en was dus weer snel gerepareerd. Zag op internet dat de Ocean Diva los geslagen en op drift was tijdens de storm. Gelukkig maar een boot beschadigd.
‘S Ochtends staan we vroeg op. De White Witch in Blue staat nog bij Oranje Marine op de kant om de motor te repareren. Tijdens onze reis naar Oost Engeland bleef het koelsysteem lekken. Inmiddels is het duidelijk dat dit kwam omdat het onderdeel waar het koelwater in de uitlaat loopt volledig verstopt was door roet uit de motor. Hierdoor bouwde de druk in het koelwater op en werd dit in het interne koelsysteem geperst. Deze volgeroette “exhaust riser” is nu ook vervangen en het probleem met de motor moet nu opgelost zijn.
Om acht uur zijn we bij Oranje Marine en wordt de boot in het water getakeld. Voor het takelen is de achterstag losgemaakt. Aangezien je hier eigenlijk niet fatsoenlijk langs de kade kan liggen (er steken grote rubber blokken uit) kiezen we ervoor om de achterstag zelf vast te zetten terwijl we rondjes varen voor de kade van Oranje Marine. Dat maakt onze start onrustig, want het is best even puzzelen. Het is ook even slikken, want de antenne aansluiting op de dekdoorvoer is kapot gegaan en dat habben ze ons er niet bij verteld. Gelukkig krijgen we de achterstag weer vast, door met de kraanlijn en de grootschoot de mast naar achter te trekken. En dan snel het Noordzeekanaal op.
Om iets voor negen varen we weg richting IJmuiden waar we rond tien uur aankomen. Hier staan Ellen en Herbert al op de kade te wachten. Herbert vaart het weekend met ons mee en is door Ellen weggebracht. Het weer is prima maar de wind staat zuidwest en dus tegen. De wind zal later in de middag ruimen naar zuid-west dus we maken eerst een lange slag naar het westen. Als de zeilen staan is het tijd voor koffie met heerlijke appeltaart die Herbert heeft meegebracht. Ik heb inmiddels ook wel trek en met de hobbelige zeegang is het goed tegen zeeziekte om wat te eten. Het is wel weer even wennen en zo oefenen we voor de IJmuiden enigszins onbedoeld even het overstag gaan.
Na een paar mijl trekt de wind aan en begint de boot uit het roer te lopen. We zetten een rif waarna de boot weer lekker loopt. Wouter en Myrthe zijn gaan slapen, goed tegen zeeziekte en goed voor goed humeur! Ook Ranka is een beetje misselijk door al het gehobbel. Bij de 12 mijlszone gaan we overstag en varen richting Scheveningen. Alhoewel Herbert al lang niet gezeild heeft is hij het nog niet verleerd en is het erg relaxed dat we nu met z’n drieën kunnen zeilen. Net wat meer rust om koffie te zetten of gewoon gezellig te kletsen.
We komen door het ankergebied en alhoewel het lijkt alsof Scheveningen goed bezeild is halen we het net niet doordat de stroom het laatste stuk tegen gaat staan. We komen ongeveer bij de pier van Scheveningen uit. Met stroom en wind tegen gaat het wel erg lang duren en dus zetten we de laatste paar mijl de motor even bij. Om kwart over vijf meren we af in Scheveningen.
Alhoewel we nog niet officieel lid zijn van de Jachtclub Scheveningen krijgen we van de havenmeester toch al lidmaatschapskorting (goede service!). We gaan een hapje eten in de strandtent La Cantina. We hebben genoeg buiten gezeten en zitten binnen heel gezellig. Als Wouter en Myrthe naar bed gaan moeten er uiteraard broodjes gebakken worden met oom Herbert.
Zondag willen we naar het aquarium in Scheveningen. Omdat ongeveer een uur lopen met Wouter en Myrthe ons beetje lang lijkt gaan we met de bus. Net als we ons beginnen af te vragen waarom de bus zo laat komt verteld iemand, die komt langslopen, dat er vanochtend geen bussen rijden in Scheveningen vanwege de vredesloop. Logisch, maar was aardig geweest van de HTM als ze dat even hadden gemeld bij de bushalte of op OV9292. Als alternatief programma gaan Wouter en Myrthe met Ranka naar het strand en gaan Herbert en ik boodschappen doen.
Omdat we niet al te laat in Amsterdam willen aankomen vertrekken we om één uur (ongeveer 2 uur voor de stroom mee gaat staan). Alhoewel het één dag na springtij is merken we niet al te veel van de tegenstroom, We kunnen ook wat dichter onder de kust varen, misschien dat daardoor de stroom niet zo sterk is als gisteren. Het is een heerlijk relaxed tochtje met ruime wind en hoe verder we komen hoe harder we (over de grond) gaan doordat de stroom steeds meer mee gaat staan. Rond zes uur zijn we bij IJmuiden, waar we snel door de sluis kunnen. Op het Noordzee kanaal gaat Herbert koken en ga ik vast opruimen (huikje, rolfokhoes, fenderkleed, etc.) zodat we vlot naar huis kunnen als we in de haven aankomen. Terwijl Myrthe oefent met sturen komt er al snel een heerlijke maaltijd naar boven zodat we iets voor achten met een goed gevulde maag aankomen in Amsterdam met ca. 80 mijl op het log. Ik ga snel de auto ophalen met de Brompton die nog paar kilometer verderop staat bij Oranje marine terwijl Herbert en Aranka de boot leeg halen zodat we om kwart voor negen wegrijden om Herbert na een leuk en gezellig weekend in Heemstede af te zetten. Wouter en Myrthe zijn dan al lang onder zeil.
Frans Duurland heeft een leuke video gemaakt van de zeiltocht over de Golf van Biscaye die ik in mei 2012 met de Zeezeilers van Marken heb gemaakt. Kijk hier voor de video op YouTube.
Vanochtend fietste ik om iets over zessen naar mijn werk toen ik bij Voorschoten bij een botenhelling een busje half in het water zag staan. Voor de zekerheid toch maar even gaan kijken. Bleek een oudere man in de bus te zitten die er niet uit kon. Iets verderop was een vrachtauto bezig een keet op te halen, dus even gevraagd of hij kon helpen het busje uit het water te halen. Met een ketting om de trekhaak stond busje snel weer op het droge. Man bleek 88 en was kletsnat en warrig en leek onderkoeld. Hij bleek al vanaf gisteravond zes uur in het busje vast te zitten! Man in de keet gezet en politie/ambulance gebeld, die al snel met 2 politie motoren, een politieauto en een ambulance (met sirenes!) aan kwamen rijden. Wel heel bijzonder dat niemand eerder iets gezien heeft, flat kijkt notabene uit op de botenhelling….
