De Blauwe Stad

Het is hier heet, het regent niet vaak. Er zijn veel hotels en cafe’s met internet, dat is fijn, want dan kan ik clash of clans en Paul spelen.
Paul is een raar wezentje zonder armen en benen. Je kan hem schoenen en een zonnebril aandoen en je kan hem wassen en eten geven. Myrthe noemt die van haar Paula.

We hebben een auto gehuurd en we zijn naar Chefchaouen gereden. Het was leuk, onderweg zagen we veel bergen en zand. Ik speelde met koala en op de i-pod. Gisteren hebben we een boottocht gemaakt, dat weten jullie nog niet. Het koste 200 dirham, en we hebben een stukje gevaren. Iets van een uur. En ik mocht ook even sturen met de motor van 90 pk. Het was op een meer en we hebben heel veel vogels gezien!
(mamma: grutto, regenwulp, juveniel, strandlopertjes ofwel strandplevier met 3 tenen en gewoon, witte en blauwe reiger, meerkoet, scholekster en steenlopers. Jammer genoeg geen flamingo want die zitten meestal ook in de blue lagoon van Moulay Bousselham).

Chefchaouen is leuk. Daar moet je vooral naartoe gaan. De hotels zijn erg leuk (Dar Dalia is waar wij zitten). Er staan overal politiemannen en het is net een doolhof. Het heet de blauwe stad, want alle huizen zijn blauw geschilderd.

Doei bas, doei klas, doei lise-luz, floris en Ruben, doei iedereen. Tot volgend jaar.

Strandland 2

We zijn op een eiland van zand. Dus eigenlijk is het overal strand. Wouter en ik hebben allemaal resten van huizen gezocht in het zand. Ook schepen en tegeltjes. Daar gaan we allemaal leuke dingen van maken voor onze knuffels.
Het land is ontstaan doordat mensen hier gewoon huizen zijn gaan bouwen en zijn gaan wonen, zonder dat ze daarvoor toestemming hebben gekregen van hun land Portugal.
We hebben in de haven hele mooie zwarte waterslakken gezien. Het is eigenlijk een heel dik zwart stokje. De onderkant is een soort jurk die fladdert. Je ziet ze alleen in het donker.
Aan de zijkant van de steiger zagen we ook een ovaal ding met stekels. We weten niet wat dit allemaal is. Maar het is wel heel bijzonder.
We hebben met pappa en mamma gezwommen. Mamma heeft hele mooie schelpen gevonden. Pappa gooide ons steeds in het water en we mochten op zijn rug zitten als hij in de golven dook. Wouter hing aan zijn broek. Wouter trok me achterover en toen viel ik eraf. Het was heel leuk. Toen we klaar waren met zwemmen gingen Wouter en ik allemaal stokjes zoeken.
Ik ben het alleen vergeten mee te nemen toen we voor het dorpje onze kleren aan deden. Maar daarna vonden we in het dorpje allemaal tegeltjes en schelpjes, waarmee we iets leuks gaan maken voor onze knuffels.

Mist

We zien niets om ons heen, we zitten midden in de wolk.
Buiten zijn spinnenwebben, ze zijn nat met druppels en heel mooi om te zien.
Ik heb een speurtocht uitgezet op het schip. Die gaan we nu doen.
Pappa en mamma en Wouter moeten overal zoeken en ezeltje-prik spelen. Ze prikten allemaal mis. Het cadeautje was een fopper. Ik had allemaal placemats ingepakt. Ik moest heel hard lachen.

Wouter:
We kunnen onze vrienden Jesper en Thomas maar niet inhalen. Want we gaan in deze mist niet varen naar Muros. Ik mis ze heel erg.

Kinderblog myrthe; afscheid met kanoos

Voor 12 uur zaterdagmiddag kwamen er mensen op de boot en gaven nogmaals een paar cadeautjes (red. Mam: Sjaak van LUMC, opa Kees, oma Cootje, Nagyi, Oom Willem tante Edith, Tante Julie, fam Hunche).
En toen ging iedereen naar de pier om ons uit te zwaaien. Om precies 12 uur voeren we weg. Maar een paar mensen gingen mee varen in kanoos. En toen voeren we weg, met de kanoos.

Bij de pier zwaaide iedereen. Behalve……….Bob en Esri, die toeterden met plastic trompetters. En we voeren verder. Even later zei mamma: “het uitzwaaien is best wel kort, je zwaait even en het is voorbij!”
Eén kanoër spetterde me steeds nat, en tante Tessa, die ook in een kano zat, haalde ons soms in. Op sommige momenten was ze achter ons en riep ik: “Haal ons dan in, Haal ons dan in.”
Even later had pappa de fok erbij gezet. Toen was het lastiger voor de kanoërs om ons bij te houden (red. mam >3,7 knoopjes). Maar het lukte ze nog wel om ons bij te houden.

Even later ging mamma koffie zetten. Het duurde even, maar toen was het klaar en gooide pappa een touw naar de kanoërs toe. Mamma gaf een kopje koffie aan de mensen. Ik vond het best eng wat mamma deed, dus ging ik naar binnen, maar daarna toch maar weer naar buiten. Ondertussen waren de kopjes weer in de boot. Even later gingen ze bijna weg en gaf mamma aan één van de kanoërs een kus. Dat ziet er zo uit:

20140720-231938-83978504.jpg

20140720-232121-84081437.jpg

20140720-232121-84081737.jpg

20140720-232122-84082016.jpg