Vandaag een heerlijk rustig dagje gehad waarbij we met minder dan 10 knopen wind van Koster ?? naar Kirkøy ?? zijn gevaren en sommige stukken eigenlijk meer gedobberd. Daar zijn we vlakbij Terneholmen op een prachtig plekje geankerd. Onderweg werden we ingehaald door een roeiboot ??
Gisteren nog heerlijk gewandeld op Nord- en Syd-Koster en ‘s avonds samen met de Bo en de Hasta Luego ge-BBQ-ed met vers gevangen makreel.
Video van onze eerste week vakantie via Harlingen en Vlieland naar Noorwegen.
Samen met de bemanning van de DIXBAY en de Black Pearl op Vlieland
Woensdag 27 juli vertrekken we rond 12:00 samen met de DIXBAY vanuit Vlieland richting Stavanger of Tananger, dat ligt vlak bij elkaar en afhankelijk van hoe snel we gaan bepalen we onderweg wel waar we heen gaan. We worden uitgezwaaid door Peter, Anita, Louise en Jasper van de Black Pearl die helaas niet mee kunnen naar Noorwegen vanwege privé omstandigheden. Jammer want het klikte goed en was de afgelopen dagen juist erg gezellig tussen de de bemanning van de drie boten.
We zijn toch nog iets te vroeg vertrokken want we hebben in het begin nog wat tegenstroom, maar het is hoog water en dus kunnen we afsteken over de Gronden van Stortemelk richting het TSS boven de wadden dat we oversteken bij de Vl7. We hebben in het begin weinig wind maar bij het TSS kan de motor uit en kunnen we met zuidwesten 3-4 prima zeilen. De zee is nog hobbelig (de afgelopen dagen stond er een harde noorden wind) en Aranka en Myrthe zijn allebei katterig.
Het is altijd weer onwennig als je voor een paar dagen de zee op gaat, maar als je eenmaal vaart is het eigenlijk een gewone zeiltocht, niets bijzonders behalve dan tussen je oren. Woensdag avond begint het harder te waaien en haal ik het grootzeil weg zodat we op alleen op een gereefde genua varen. Dat loopt prima, ook als we de nodige buien en wind tot ca. 25 knopen (6 Bft) over ons heen krijgen. Schiet lekker op en boot loopt lekker. We hebben via de SSB contact met Rob van de Agape met wie we vorig jaar samen naar Zweden zijn gevaren. Zij zijn nu net begonnen aan een reis van een jaar naar de Carieb en zijn gisteren aangekomen in Duinkerken. Alhoewel de Agape in de haven ligt kunnen we elkaar toch goed verstaan en het is leuk van te horen hoe zij het begin van hun reis ervaren. Het roept bij ons ook weer de herinneringen op hoe wij in 2014 vertrokken zijn.
De DIXBAY heeft denk ik wat meer genua staan en loopt ons op en vaart ons in de nacht voorbij. Het is toch leuk dat je een andere boot kan zien, voelt iets minder alleen op het water.
Om drie uur is het opgeklaard en neemt Aranka de wacht over. De wind is inmiddels ook rustiger geworden maar houden met een snelheid tussen de 5 en 6 knopen prima voortgang. ‘s Ochtends hijsen we het grootzeil erbij en lopen we langzaam de DIXBAY weer op met een heerlijk zonnetje. We schieten lekker op en lopen zo’n 7 knopen waarbij we soms van een golf af surfen met meer dan 10 knopen. Dat vind te snel voor ons schip en dus rollen we de genua een stukje in. ‘s Avonds zien we een pikzwarte wolk naast de DIXBAY verschijnen en voor de zekerheid zet ik twee riffen in het grootzeil. Op het Bracknell weerkaartje had ik een trog gezien die nu ongeveer over zou komen…
Weerkaartje voor vrijdag 28 juli 00 UTC
Dat was precies op tijd want vlak nadat de DIXBAY wordt opgeslokt door de wolk neemt de wind ineens toe van 14 knopen tot meer dan 30 knopen. De White Witch schiet vooruit en snel draai ik de genua bijna helemaal weg. Zo loopt het prima en als het gaat regenen gaan we lekker binnen zitten, buiten zie je toch niets. Nadat de trog voorbij is zeilen we nog een paar uur maar dan zakt de wind verder in en moet de motor aan. Ik slaap heerlijk in de voorpunt onder het het zachte gedreun van de motor. Vrijdag ochtend probeer ik nog de Gennaker erop te zetten maar er is te veel deining en we kunnen en we motoren door tot we bij de Noorse kust aankomen. Daar is er weer wind en kunnen we op de genua zeilen tot aan Tananger. Volgens Idris hebben we vanaf vrijdag ochtend tot en met het weekend in Stavanger alleen maar regen, gelukkig is de werkelijkheid een positiever en varen we vrijdag lekker in de zon en hebben we ook in het weekend maar af en toe een buitje.
We zijn jaloers op de DIXBAY want die hebben al de hele ochtend een groep dolfijnen bij de boot, terwijl wij nog geen dolfijn gezien hebben. Nou ja we komen ze vast nog wel tegen. Tegen een uur of 8 ‘s avonds meren we af langs de DIXBAY in een leuk haventje van Tanager. Aranka heeft een fles Champagne meegenomen om de aankomst te vieren. Als we ‘s avonds nog even door het plaatsje lopen valt het op hoe stil het is. Dat is toch wel heel anders dan Leiden of Enkhuizen.
Zaterdag varen we naar een ankerplekje bij een eilandje Linehamn waar we prachtig kunnen liggen aan een steigertje. Vlak bij de kust maar het is toch meteen 4 meter diep. De rest van de dag doe ik wat klusjes aan de boot, wandelen we wat over het eiland en genieten van het uitzicht. Aranka gaat nog met Myrthe en een Nederlands meisje dat er ook is een stuk kanoën, kortom echt vakantie!
Zondag varen we op alleen een genua naar Stavanger, een leuke plaats die ook wat levendiger is en meren we af in de stadshaven midden in het centrum.
Het was een lange tijd onduidelijk waar we naar toe zouden gaan deze vakantie.
Al maanden lang bereiden we ons voor (o.a. via de Whats-app-groep “to the Scillies”) op Plan A was om in ca. 4 dagen naar de Scillies te varen en Rob en Conny met de Agape uit te zwaaien op hun reis naar de Carieb. Helaas hebben we dit lot uit de loterij niet gewonnen (voorlopig alleen wind uit het westen). Dat is natuurlijk jammer.
Gelukkig hebben we nog van donderdag avond tot zaterdag ochtend in het kommetje bij Enkhuizen kunnen ankeren met 4 zeilschepen. De DIXBAY, Black Pearl, Agape en onze White Witch. Dat voelde precies hoe de vakantie bedoeld was en de kids spelen heerlijk samen en krijgen we alleen uit het water voor een hapje eten.
Maar zaterdag was toch echt het afscheid. Terwijl Conny nog druk met haar hoofd in de bakskisten gedoken zat om op te ruimen en overbodig materiaal op te duikelen, hebben we ze toch maar los gegooid. Zij moeten vertrekken, eerst naar Amsterdam en dan zo snel mogelijk naar het zuiden. Natuurlijk tranen, we gaan ze een jaar niet zien en het is en blijft stoer zo’n reis.
Daarna gaan wij met 3 schepen richting Harlingen. We gaan eerst op weg naar Vlieland en kijken daarvandaan wanneer we een goed weergat treffen naar ofwel Noorwegen of richting de Oostzee. Zelfs het Götakanaal is langsgekomen als idee voor plan D.
De tocht naar Harlingen is relaxed, met zon en wind van achteren. Als we de sluis door de Afsluitdijk uit varen is het nog een klein stukje tussen de drooggevallen zandbanken door. Dan komen we in Harlingen. Het ligt helemaal vol achter de brug, maar er zijn nog wel gaatjes. De DIXBAY weet een plek te vinden en wij kunnen naast ze liggen. De Black Pearl ligt vlak achter ons. Uiteraard gaan we in de avond nog even de het stadje in en een ijsje scoren. Grappige is dat ik heel vaak de havens vergeet en weer helemaal opnieuw kan beleven. Maar de ijswinkel, die herkende ik nog, met de ronddraaiende bakken met diverse smaken.
Zondag varen we naar Vlieland. We hebben schitterend weer en kunnen alles zeilen. Maar vlak bij Vlieland komt er toch een zwarte lucht aan. We halen alle zeilen weg en doen zelfs de huikjes erover. Dan blijft het mooi droog. Het is hoogwater en het stroomt hard langs de ingang van de haven. Het is dus listig sturen bij het naar binnen varen. Het ligt helemaal vol in Vlieland, reserveren doen we natuurlijk niet, maar de havenmeester weet nog wel gaatjes te vinden. We parkeren naast de Black Pearl met nog een meter ruimte voor en achter ons tussen de schepen in de boxen, aan de steiger. Het is hier heerlijk kneuterig. Kinderen zijn krabbetjes aan het vangen in het water en het is een gezellige boel van veel verschillende schepen. Helaas past de DIXBAY hier niet tussen en heeft een plak achter de grote pretpoepers gevonden. We hopen voor Idris dat zij ‘s nachts de generatoren niet aan zetten. De kids zijn lekker aan het spelen en we wandelen nog even naar het dorp.
Voorlopig gaan we ons op Vlieland vermaken. Er lijkt woensdag pas een weergaatje om te vertrekken naar Noorwegen.
In de tussentijd gebeurt er van alles. We fietsen een rondje om het eiland, vermaken ons in de winkeltjes en restaurantjes, ankeren voor de vuurtoren en wadlopen naar de kant, cobben met zijn allen een lekkere barbecue en duimen dat de eerste toch van Rob en Conny op zee goed en soepel verloopt zodat de kop er voor hun af is. Enzovoort. Het is een heerlijk vakantie eiland.
In de laatste toerzeilen staat een leuk artikel van Conny en Rob van de Agape over onze vakantietocht van vorige zomer.
Vandaag samen met de DIXBAY en de Agape door de Limfefjord gevaren. Met 40 knopen wind op de kop en uitschieters naar 50 knopen kwamen we nauwelijks nog vooruit. Dus maar ankertje uitgegooid en daar liggen we dan… Eigenlijk de ultieme vakantie, we kunnen namelijk niets doen, en wachten op wat rustiger weer…
De afgelopen dagen hebben we heerlijk gezeild langs de scherenkust van Smögen tot Marstrand. Prachtig gebied, lekker beschut en met prachtige doorgangetjes en ankerplekjes. Vrijdag overgestoken naar Skagen en gisteren met 7 Beaufort op kop naar Sæby weer richting huis.
Dinsdag (26/7) hebben we een hele relaxte dag gevaren. Met de Agape vlak achter ons konden we goed contact houden. Maar het is nog zo’n eind, dat stuk omhoog langs Denemarken. Maar we zitten in een luxe positie. Dinsdagnacht is de wind opgestoken. Hij staat vol in de rug met 15-20 knoopjes (4-5 Bft). De golven rollen weer lekker onder ons door en af en toe spurten we met een surf wel 8 knopen snelheid. Zo schiet het op.
Wel hebben we enkele kleine dingetjes die kapot zijn gegaan. De rail van de boom is stuk en de boom ligt vastgemaakt op het dek. En vorig jaar hebben we de rolfoksysteem gerepareerd. Die is een stukje korter geworden. Echter het zeil is niet korter, waardoor één van de buizen van het rolfoksysteem is losgekomen. We hebben dit provisorisch kunnen repareren, maar moeten hier in Zweden nog wel goed naar kijken. Het gaf wel te denken toen ook de sleepgenerator geen stroom wou leveren, maar gelukkig heeft onze handige schipper het losse contact gevonden. Dus die doet het weer en dat is toch wel praktisch nu het bewolkt is. Het windmolentje trekt het niet om zowel de stuurautomaat, de koelkast en de radio voor de kids allemaal van stroom te voorzien.
De Dixbay spreken we nu op de korte golf radio (SSB). Dan lijkt het wel of Idris naast ons zit. We denken dat hij ons oploopt. Gisteren liep hij 100 NM achter ons, maar dat wordt dus minder.
Deze woensdag scheuren we langs de kop van Jutland en dan gaan we het Skagerak op. We verwachten donderdagavond aan te komen in Zweden.
 |
| Van Meivakantie Zeeland |
Alhoewel er in Middelburg niet veel open is op zondag lukt het toch om bij Bakker Bart vers brood en Zeeuwse Bolussen te krijgen. Het weer wordt steeds beter en we ontbijten heerlijk, terwijl we op een prachtig plekje aan de Rouaansekaai liggen. Na het ontbijt maken we een wat langere wandeling door Middelburg, we lopen eerst naar de Lange Jan die onderdeel is van de Abdij en klimmen ruim 200 treden (Myrthe telde er 211) omhoog. Daar hebben we een fraai uitzicht over Middelburg, maar ook Vlissingen en het kanaal door Walcheren kan je mooi zien liggen. Wel jammer dat je niet naar buiten kan en door -soms wel erg vieze- ruitjes naar buiten moet kijken.
Nadat we wee naar beneden zijn geklommen lopen we een klein stukje verder naar het Zeeuws Museum dat ook in de abdij is gevestigd. Er hangen o.a. zes tapijten waarop de tachtigjarige oorlog is afgebeeld. Het stadhuis kunnen we niet in, maar er zijn voldoende terrasjes op de Markt om het stadhuis van de buitenkant te bewonderen. We lopen nog een rondje rond de grachten, doen boodschappen bij de Albert Hein en wandelen weer terug naar de boot. Rond een uur of vijf komen Eltjo en Lilian van de Win2Win langs. Hun boot ligt even verderop in de haven bij Watersportvereniging Wolphaartsdijk en ze waren toevallig aan boord. Het is alweer even geleden dat we ze gezien hebben en dus ook erg gezellig om weer bij te praten en alle plannen te horen onder het genot van wat pizza’s.
Maandag ochtend haal ik vers brood en vijf Zeeuwse Bolussen. Als ik terug kom op de boot zijn er nog maar vier Bolussen, dus maar weer terug naar de bakker die gelukkig vlakbij zit. Om tien uur komt mijn oom Roelof aan fietsen die hier vlakbij woont in Serooskerke en vroeger directeur was van het Rijksarchief. Wij krijgen vandaag een rondleiding door het Rijksarchief. We gaan direct op pad, koffiedrinken komt later wel. We lopen door de Kuiperspoort waar in de zeventiende eeuw tonnen en kuipen door het “Kuipersgilde” werden gemaakt. Dan lopen we naar de Balans waar het Zeeuws Slavernijmonument staat, midden in het centrum van de vroegere zeeuwse slavernij handel. Het bijzondere is dat er in Middelburg of in Nederland zelf eigenlijk helemaal geen slaven kwamen. De schepen van de West Indische Compagnie ruilden goederen in voor slaven, brachten de slaven vervolgens naar Suriname of de Caraïben, waar ze verkocht werden voor goederen zoals suiker en koffie, waarmee de schepen weer terug kwamen in Nederland. Hierna lopen we naar het Zeeuws Archief. Grappig dat iedereen mijn oom Roelof hier nog kent terwijl hij toch al een tijdje met pensioen is. We gaan eerst naar het “depot” waar ale oude stukken worden bewaard. Het is wel even heel wat groter dan het Leidsch gemeente archief waar ik laatst met de Myrthe haar klas mee naar toe ben geweest. Hier zijn maar liefst drie enorme etages onder grond, die hermetisch vergrendelbaar zijn.
Eerst laat mijn oom een logboek zien van een slavenschip van de Middelburgsche Commercie Compagnie en hoe daarin per slaaf werd bijgehouden waarvoor hij of zij geruild werd in West Africa. En hoe het schip er maanden over deed om voldoende slaven in te kopen. Daarna werd dan nog de reis naar Suriname gemaakt waar ze ook meer dan een maand over deden (wat best lang is). Verderop in het logboek lezen we voor hoeveel een slaaf dan weer verkocht werd in Suriname. Te bizar voor woorden, ik kan het maar amper bevatten, maar het staat er echt… Ook bekijken we nog een oude kaart van Suriname waarop alle plantages uit die tijd staan. We ontdekken ook plantage Frederiksdorp waar zowel mijn oom als wij vorig jaar geweest zijn. En ook Laarwijk dat tegenover Domburg aan de Suriname rivier lig, zien we liggen, verder herkennen we maar weinig van deze oude kaart. Na het depot krijgen we ook nog een uitgebreide rondleiding door het Van de Perrehuis waarin het archief is gevestigd, inclusief de voormalige werkkamer van mijn oom die me wel wat doet denken aan de burgemeesterskamer in het stadhuis van Leiden…
Na de leuke en ontzettend interessante rondleiding (zowel voor Wouter als Myrthe was dit het hoogtepunt van onze vakantie dat ze op school gingen vertellen) wandelen we terug naar onze boot en komen nog langs het oude spuikanaal op de Spanjaardstraat waar vroeger het water werd gespuid van een getijdemolen. Op de boot hebben we tijd voor een kop koffie met Zeeuwse Bolus en krijgt mijn oom een kleine rondleiding over ons schip. Daarna nemen we afscheid en varen wij verder naar Veere. Oom, ontzettend bedankt voor deze leuke rondleiding!
Als we na een uurtje motoren aankomen in Veere vinden we nog een mooi plekje aan de kade. We bezoeken het eerste deel van het Veerse museum, Schotse Huizen waar de Schotse inbreng in Veere wordt uitgelegd. We hadden in Schotland ook al gezien dat er een sterke band was met Zeeland, dus er valt weer een puzzelstukje op zijn plek. Daarna lopen we nog naar de kerk die Aranka en ik eigenlijk allebei nogal lelijk en vooral gigantisch groot vinden met de ingemetselde ramen. Wouter en Myrthe vinden het nu wel welletjes met alle musea en we gaan terug naar de boot. ‘s Avonds net voor het donker wordt maak ik nog een wandeling door het Veerse Bos en over de dijk naar de Jachthaven Osstwatering en kom nog langs vestingswerken van de Fransen uit de tijd van Napoleon.
Dinsdag bekijken we nog het Veerse Stadhuis, waar onder andere het afsluiten van de het Veerse Gat wordt uitgelegd en hoe alle vissers voordat de dijk werd gedicht weg moesten. Hierna gooien we de trossen los. Op alleen de fok varen we met soms ruime wind, soms aan de wind ongeveer vijf mijl tot we bij Wolphaartsdijk zijn. Hier gaan we nog even op de koffie bij de Win2Win. Eltjo adviseert ons om zeker ook nog naar de Grevelingen te gaan. Na uitvoerig overleg met Wouter besluiten we Zierikzee over te slaan. Wouter wou daar graag nog een dag fietsen, maar het idee van een kleine eilandje met een klimtoren is toch aantrekkelijker en we hebben ook al zo veel leuke oude stadjes gezien. Na de sluizen komen we op de Oosterschelde en kunnen we heerlijk zeilen. Stukken hoog aan de wind, maar als we langs de Zeelandbrug varen en wij naar het oosten afbuigen krijgen we een steeds ruimere wind. Het laatste stuk door het Mastgat en het Zijpe is het druk met binnenvaartschepen. Als we door de sluis zijn motoren we de laatste halve mijl naar het eilandje de Mosselbank waar we inderdaad fantastisch liggen. Myrthe en Wouter vinden het helemaal prima. Ze kunnen in bomen klimmen, er is een klimtoren en een grasveld waar ze kunnen voetballen. Woensdag spelen ze ook nog met andere kinderen en nemen ze zelfs even een duik in het toch nog erg koude water. Ik kon er maar net een foto van maken. Ze picknikken met pannekoeken en we hebben geen kind aan ze.
Donderdag varen we weer verder. Inger vaart een paar dagen mee en we pikken haar op bij de Grevelingensluis. Ze heeft er dan al bijna drie uur trein en bussen op zitten en is dus wel toe aan een kop koffie. Erg leuk om weer bij te praten. Bij de Krammersluizen gaan we met de grote vaart mee omdat we te hoog zijn voor de vaste brug van de sportsluizen. Tenminste dat denken we en dat is ook het advies van de vorige eigenaar die hier ook altijd de grote sluis nam waar de brug wel open kan. We moeten drie kwartier wachten en daarna motoren we tot we op de Noord Volkerak zijn en daar kruisen we tussen alle beroepsvaart door. Bij de Volkeraksluizen schutten we ook weer mee met de beroepsvaart en daarna zijn we alweer in Willemstad. We lopen een rondje over de stadswallen en genieten dan nog van de laatste zonnestralen vanuit de kuip met zicht op een oude molen. De kinderen pakken een schetsblok en zijn allebei druk bezig om op papier te schetsen wat we om ons heen zien. We genieten van de zwaluwen die op de landvasten zitten en hele verhalen vertellen en zien nog een koekoek overvliegen. Het was dat ie zijn naam riep anders had ik hem niet herkend.
Vrijdag hebben we een heerlijke zeildag met de wind van achteren. We varen samen op met een moderne Centurion 40.S.2 van de ontwerper J. Berret & Racoupeau, die net als wij ook met een gennaker vaart. Bij vertrek grapt de schipper van de andere Centurion nog vol vertrouwen dat het een wedstrijdje Berret versus Dubois (ontwerper van onze Centurion) wordt. Dat had hij nou niet moeten zeggen… We trimmen de gennaker net zo lang tot we hem op- en voorbij lopen. Nadat we de gennaker ombouwen tot spinnaker blijft hij nog verder achter ons! Erg handig dat Inger aan boor dis en we een extra paar handen hebben. We genieten volop van het heerlijke weer en de prachtige en relaxte zeiltocht. Als we aankomen in Hellevoetsluis meren we af aan de kade voor de brug. We maken nog een wandeling en bezoeken het historische Droogdok Jan Blanken dat nog steeds in gebruik is.
We wandelen terug over de vesting. Hier liepen we bijna twee jaar geleden ook toen we net vertrokken waren voor onze reis naar de Carib. Niemand heeft veel zin om te koken en bovendien zit er geen supermarkt in de buurt dus we halen pizza en patat. Wouter en Myrthe vinden het meer dan prima, en wij eigenlijk ook. Zaterdag varen we weer terug richting Scheveningen. tot de Maasmonding hebben we prima wind en zeilen we heerlijk, maar midden in de Maasmonding valt de wind weg. Zo dobberen we met de stroom mee de Maasmond over. Gelukkig is het toevallig erg rustig en is er geen grote vaart in of uit Rotterdam, anders hadden we zeker de motor aan moeten zetten. We proberen het nog even met de Gennaker maar even later is ook daar niet meer genoeg wind voor en gaat toch de motor aan. Na een kwartiertje komt de wind opeens van de andere kant (noordwesten en kunnen we de laatste paar mijl nog lekker zeilen. Als we aankomen staan Wouter en Yissak Inger al op te wachten. Het is een drukte van jewelste in de haven want komende week is de North Sea Regatta en alle botenlopen nu al binnen. We eten nog samen nog wat in een restaurantje en dan gaan Inger, Yissak en Wouter naar huis. Wij slapen nog een nachtje op de boot en dan zit het er voor ons ook weer op. Als ik Myrthe en Wouter vraag wat ze volgend weekend willen doen, roepen ze in koor dat ze weer naar de boot willen.
