Vandaag weer een paar mijlpalen gehaald. Qua afstand (rechtstreeks) zijn we nu over de helft. We hebben nog 730 mijlen te gaan.

Afgelopen ma-nacht en dinsdag overdag ging het super. Zo lekker als je de snelheid weer in het schip voelt en de mijlen vliegen langs. We hadden hele goede wind en liepen 7 knopen, soms zelfs 8. Dat vonden de dolfijnen kennelijk ook leuk, want die zochten ons op om te spelen.
Op dinsdag ochtend heeft Roelof zelfs nog walvissen gezien. We kwamen er vlak langs en mogelijk schrokken ze van ons, want ze zwommen snel weg. Wouter was ook nog op tijd buiten om er een glimp van op te vangen. Heel verlangend vraagt hij ook steeds wanneer hij met dolfijnen of walvissen zou mogen zwemmen. Leek ons op dat moment niet zo realistisch met de snelheid die we liepen, dus dat hebben we nog maar even uitgesteld.

Op dit moment proberen we nog naar het noorden te komen. Flores, ons doel ligt op 39 graden Noord. En veelal is er rond de 40 graden Noord wel wat wind te vinden. Met onze voortgang afgelopen dag en nu nog in de nacht (we lopen nog steeds 4-5 knopen op weinig wind) lijken we in ieder geval de 38 graden Noord wel te halen morgenochtend. Echter zal het de rest van deze week wel lastig worden om voortgang te maken. Er zit een groot hogeluchtdrukgebied tussen ons en de Azoren. Dit beweegt heel langzaam naar het westen. Elke dag is de positie van het hoog wel weer iets anders en doet het programma waarmee we werken weer een ander voorstel. De ene keer adviseert ie ons om er zuidelijk van te blijven en de andere keer om er noordelijk langs te varen (is wel wat extra mijlen varen). In ieder geval is duidelijk dat we komende week heel weinig wind zullen hebben. We gaan dus proberen zoveel mogelijk zeilend verder te komen en ook stukken met de motor er langzaam bij zodat we niet te snel door onze brandstof voorraad heen zijn. Kijken of we ons doel nog een beetje dichter kunnen benaderen.

Het is nu woensdagochtend 27 mei. Myrthe wilde heel graag de zon een keer op zien komen. Dat is altijd tijdens mijn wacht van 2.00-9.00 uur. Dus ik heb haar net wakker gemaakt. De zee is vlak en het zonnetje kwam met prachtige rode kleuren boven. Bovendien is het hier heel gezellig, want het zeilschip Velella, 49 ft en tweemaster, vaart vlak naast ons en de dolfijnen geven ons een escorte. Wouter hoorde ons fluiten en is ook naar buiten gekomen. Leuk hoor om zo samen met je kinderen de zons opkomst te bewonderen, terwijl dolfijnen om je heen springen. De Velella komt ook van Bermuda en gaat naar Horta. Zij proberen ook nog wat naar het Noorden te komen. Wel zo gezellig, want wij dachten dat we de drukte van zeilboten op de directe (kortste) route al gepasseerd waren en dus niet meer zo veel tegen zouden komen. Maar we konden nu letterlijk naar de Velella zwaaien.

Voorlopig hebben we nog voor ca. een week verse groenten en fruit. En volgens Roelof kunnen we daarna nog zeker een maand op de voorraad koekjes en chips aan boord leven. Dan heb ik het nog niet eens over de andere voorraden die aan boord liggen. We zullen gewoon geduld moeten bewaren en wachten op de wind, dat is alles!!!

Onze positie is op 27 mei 12:19 UTC: 38-09N en 46-33W

Na twee dagen vrijwel zonder wind zitten we nu in een gebied met 25 knopen wind. Dat is ook wel weer wat veel van het goede, maar zelfs met alles dubbel gereefd lopen we nog 7 en bij vlagen 8 knopen. Dat schiet dan wel wat beter op dan met 3,5 knoop op de motor pruttelen.

De kinderen doen het prima, ze zijn vrolijk en helpen goed mee. Verder kunnen ze uren in hun minecraft wereld doorbrengen, de I-pads die we op St. Maarten voor ze hebben gekocht komen dus erg goed van pas. Vandaag hebben we de route verder naar de Azoren bekeken. We konden of ten zuiden van het Azoren hoog varen (korter, maar tegenwind) of ten noorden (flink stuk om varen omdat het Azoren hoog erg noordelijk ligt, maar ruime- of voordewindse koersen). Na lang wikken en wegen en overleg met Jaap en met de Batjar en de Ojala hebben we de noordelijke route boven het Azoren hoog gekozen. Vooral omdat het comfortabeler is en we bij voordewindse koersen nou eenmaal beter opschieten dan bij tegenwind, ook al is het dan iets verder.

Maar goed, elke dag zien de weerkaarten er weer anders uit, dus wie weet verandert het plan morgen wel weer 😉

En we hebben vandaag de klok twee uur vooruit gezet, nu blijft het ‘s avonds lekker lang licht. Bij de Azoren moeten we de klok nog een uurtje vooruit zetten

Onze positie is op 26 mei 02:10 UTC: 35-40N 49-37W

Afgelopen nacht hebben we voor het eerst de Genaker laten staan. Die heeft ons de hele nacht trouw vooruit getrokken, ondanks de weinige wind. Helaas is het oog waar hij mee vast zit aan de boot een beetje gaan schuren en een stukje kapot gegaan. Maar we kunnen hem nog wel gebruiken, gelukkig.

Echter in de ochtend viel de wind helemaal weg onder de 5 knopen. Ja dan moet echt de pruttel aan. Maar van het zwemmen en monopoli is het niet gekomen. Na 5 motoruren zitten we ineens volledig in de wolken en hebben we weer wind. Volgens de weerkaarten zouden we nu 2 volle dagen windstilte hebben. We maakten ons al zorgen om nu al zoveel de motor in te moeten zetten. Maar we hebben mazzel. Dat frontje waar de hele groep Nederlanders voor probeert te blijven lijkt er toch al te zijn met een voorhoede. Hadden we eerst schuin wind mee uit zuid-zuidwest, nu hebben we ineens na de windstilte wind uit het noorden-noordoosten (gestage wind, zonder vlagen en geen onweer). Het is heerlijk weer snelheid in ons schip te voelen, met een aan de windse koers lopen we nu 5-7 mijlen per uur.

Op het SSB-netje horen we ook dat de hele groep ofwel net in de windstilte zit of ook in de wind van het frontje. Inmiddels hebben we onderling contact via de SSB met wel 12 NL boten. De Batjar managed het netje en probeert iedereen goed aan bod te laten komen over zowel positie, als weer en bijzonderheden. Leuk is dat de Lotus, Balans en Win2Win nu bijna op de Azoren zijn (nog 1-2 dagen). De Puff en Wildeman varen van Sint Maarten naar Bonaire (ca. 4 dagen); een hele andere route maar zo leuk om Frieda gezellig mee te horen doen op het netje. Zo’n grote groep hebben we nog niet eerder gehad. Super fijn want de strategie hoe we door de lage en hoge luchtdrukgebieden het gunstigst moeten varen, kunnen we zo met meer anderen overleggen. Ook Jaap vanuit NL helpt ons weer mee en rekent routes door en analyseert weerkaarten en windgebieden voor ons. Maar het blijft een lastige oversteek, want het weer verandert en er komt geen dag hetzelfde uit de berekeningen, die we dus dagelijks updaten. Maar evengoed houden we de strategie in ons achterhoofd en proberen zo goed mogelijk de mijlen af te leggen die we nog moeten gaan. We hebben er nu zeker 660 mijlen op zitten en hebben nog iets meer dan 1000 te gaan.

Verder hebben Myrthe en Wouter de antwoorden gekregen van de Batjar en van Brandt op hun Quizz-vragen. Ze weten nu hoeveel water er in de Atlantische Oceaan zit en hoe oud Sinterklaas is. We hebben wat afgelachen om de antwoorden en Myrthe en Wouter zitten druk te jureren. Lastig is of je de goede antwoorden nu de meeste punten moet geven of die waar we het meeste om moeten lachen. Spannend blijft dus wie het gaat winnen, want ze gaan ook met Thomas en Jesper afstemmen.

Onze positie is op 25 mei 03:00 UTC 34-51N 51-20W

Gelukkig hebben we onze Genaker laten repareren op Bermuda. Wat komt dat zeil nu goed van pas zeg. We varen nu met 6-7 knopen wind (nog niet eens 2 Bft) en komen toch nog met 4 mijlen per uur vooruit met ons mooie rood wit blauw gekleurde zeil. De vraag is hoe lang we dat vol kunnen houden. De verwachting is dat we vanaf morgen een windstilte over ons heen krijgen, die wellicht 2 dagen duurt. We hebben al bedacht dat we dan in deze grote plas gaan zwemmen. Maar wellicht is mens erger je niet of Monopolie spelen dan ook een goed alternatief.

Voordeel van weinig wind is dat de zee zo relaxed is als je je maar kan wensen. Er is nauwelijks swell en we kunnen best ver om ons heen kijken. Niet dat er nou zoveel te zien is hoor. Maar het is leuk als het lukt om een walvis te spotten. Nu er geen witte koppen op de golven staan is het makkelijker om hun waterspuit te herkennen. We hoorden dat de Batjar al een hele gave Walvis heeft gespot en gefotografeerd. Nou wij staan klaar als er een bij ons langs komt.
Wel zagen we vandaag ineens een gekke kleine boei op 100 meter afstand langs komen. Staat niet op de kaart? Zou het een weerstationnetje zijn of zo? Wel een beetje gek hier midden op de grote plas.
Verder zien we in de nacht (kennelijk betere atmosfeer) op de plotter wel tot ca. 100 mijl om ons heen alle aanwezige schepen. Met twee schepen voor ons hebben we leuk marifoon contact en we hopen ze op de Azoren weer te ontmoeten (ze lopen nu 20 mijl voor ons en zijn groter dan wij, dus die lopen we waarschijnlijk niet meer in). Noordelijk van ons op 30 mijl liggen nog 2 Duitse zeilboten. En er vaart veel vrachtverkeer langs. Het grappige is dat we dat dus allemaal alleen op de plotter zien, want de 3 tot soms 10 mijlen om ons heen (de afstand die we kunnen zien tot de horizon) is alleen maar water.

We hebben vandaag na totaal 4,5 dagen varen, ongeveer n derde van de totale afstand afgelegd. ca. 560 mijlen zitten er op. Nog 1120 mijlen te gaan. Zal een kwestie van geduld worden. Van de stormen en troggen, die vanuit Amerika de oceaan op gaan, hebben we eigenlijk geen last (zijn we voor gebleven). Hurricanes zijn hier niet meer te verwachten (vorig jaar hebben er nog 2 Bermuda vol gepakt). Vanaf nu gaan we leren hoe wij windstiltes door komen!!! We houden jullie op de hoogte van de Monopoli scores en winnaars.

Onze positie op 24/05/2015 02:00 UTC is 34-25N 53-40W

Vandaag een heerlijke zeildag gehad. Er was niet veel wind, rond de tien knopen. Vanochtend hebben we daarom de gennaker gehesen en met ruime wind liepen we toch vijf tot zes knopen met minder dan 10 knopen wind. Toen de wind toenam de gennaker weer naar beneden gehaald. En je begrijpt het al, even later nam de wind weer af, en toen hebben we hem maar weer gehesen. Voor het donker werd hebben we hem weer naar beneden gehaald. Ondertussen hebben we ook nog de genua uitgeboomd, kortom we zijn lekker bezig geweest met de zeilen.

Het was vandaag wel gezellig, er voeren twee andere zeilschepen vlakbij die samen opvoeren, maar elkaar kwijt waren geraakt en geen marifoon contact meer konden krijgen. Ik zag op een gegeven moment beide op de AIS en kon ook met beiden via de marifoon praten, en heb dus maar wat boodschappen over en weer doorgegeven. Ook gezellig over het weer gekletst, eigenlijk weet niemand wat nu wijsheid is, noordelijk varen of toch zuidelijker blijven… De kaartjes veranderen ook elke dag, nou voorlopig hebben we lekker ruime wind en schieten we toch ook prima op.

We hebben twee keer per dag contact met de andere schepen via de SSB-radio. Er zijn nu maar liefst acht Nederlandse boten onderweg naar de Azoren. De Win2win en de Lotus liggen ver voor ons en zijn direct vanaf Sint Maarten vertrokken. De rest is allemaal vanaf Bermuda vertrokken. De Ojala is vrijwel tegelijkertijd met ons vertrokken en daarmee hebben we dan dagelijks contact over wat de beste route is. Toch fijn dat dit mogelijk is.

We hebben vandaag opnieuw walvissen gezien, maar ze waren wat verder van de boot af. Vanavond hadden de kinderen een meevaller, ze zouden vrijdag een kadootje krijgen, en wij dachten dat het pas donderdag was. Nou dat klopte dus niet, het was al vrijdag, ja, “time flies when you are having fun” zeggen ze dan. Dus mochten Myrthe en Wouter hun kadootje vandaag al hebben. En, Wouter wou ook een keer wacht lopen met mij. Ik geloof dat het hem er vooral om te doen was om dan lekker te kunnen snoepen… Nadat hij zijn Twix op had viel hij toch al snel in slaap.

Verder gaat het prima aan boord. Myrthe en Wouter hebben goed hun schoolwerk gedaan, Aranka kookt elke dag weer iets lekkers en zo schuiven de dagen voorbij. We zitten inmiddels op een kwart en heben tot nu toe heerlijk weer. Hopen dat dat zo blijft!

Onze positie is op 23 mei 02:00 UTC: 33-53N 55-57W

Ik vind het altijd leuk als er vrienden langskomen en gezellig blijven eten. Ik weet alleen niet of ze, als we weer thuis zijn, na het lezen van deze blog, nog zullen blijven eten……..
Het klaarmaken van eten aan boord begint al om 17.00 uur. Het is toch altijd weer puzzelen wat je met de voorraden kan maken. Dus ik begin al vroeg met te bedenken wat ik zal maken. Nu valt het nog mee want we zijn pas 3 dagen onderweg. Maar als de voorraden langzaam uitgeput raken vraagt het creativiteit om er weer wat lekkers van te maken. Maar ik heb vooral anders met voedsel leren omgaan. Vroeger kocht ik geen groenten met lelijke plekjes. Nu ben je blij als je de groente kan krijgen, die je wil hebben(ongekoeld) en horen de lelijke plekjes er gewoon bij. De groenten liggen in een afdruiprekje onder de vloer en keer ik elke dag even. Het fruit hangt in een netje en gaat helaas soms snel achteruit. Maar van 3 donkerbruine bananen, maak ik dan een lekkere bananencake. Van Myrthe mag ik, zelfs het kleinste diertjes, niet doden, dus ook dat is aan boord wel eens een dilemma. Er zitten namelijk torretjes in mijn kastjes. Ze zijn nog geen 2 mm lang, zijn hard en ze hebben een leuk lang snuitje. Maar ja, wie wil er nou torretjes in zijn macaroni? Maar alle macaroni weggooien durf ik nu niet, want wie weet hoe lang deze oversteek gaat duren. Dus ik vis ze er maar uit. En daarna moet alles toch gekookt worden, dus veel leven zal er niet meer in zitten, hooguit wat extra eiwit!
En dan het brood. Het ligt nu inmiddels 4 dagen in de koelkast. Het valt een beetje uit elkaar omdat het droog is. Soms zit er schimmel tussen, maar dat is een kwestie van verwijderen!!! En dan valt er met bakken met een eitje of wentelteefjes of iets anders toch wel weer wat lekkers van te maken. Tenminste ik heb geen klagen aan boord. Ze vinden alles lekker en ze hebben nog geen scheurbuik!! En zo zuinig met eten als nu ben ik nog nooit geweest. hihi!
Vanavond is er weer eens een bourgondische maaltijd van macaroni met ham en kaas, het lievelingseten van Myrthe en Wouter. Met een lekkere salade met kip, pesto en komkommer en tomaat. Eens kijken wat dat vandaag weer aan respons oplevert.

Verder gaat alles goed aan boord. Vorige nacht was aardedonker. Er hing een waanzinnig zwart wolkendek en je kon werkelijk de horizon bijna niet onderscheiden van het water. Er zat wind in, maar heel gestaag en daar is met een rif in de zeilen dan prima mee vooruit te komen. De ochtend was grauw, koud en het miezerde. Dat zijn we niet meer gewend. Ik zat met mijn hele zeilpak aan en met thermisch ondergoed buiten. Volgens mij had ik meer aan dan vroeger in de sneeuw in Noorwegen. Maar gelukkig rond het middaguur loste alles op en inmiddels is het weer 30 graden met een strak blauwe lucht.
Op het SSB netje wordt veel uitgewisseld aan weerinformatie. Ook over de marifoon kletsen we met enkele nabij gelegen Noorse en Duitse zeilschepen. Er zit een storm met 45 knopen wind (meer dan 8 Bft) ruim ten Noorden van ons, die langzaam wegtrekt naar het noordoosten. Daarom zijn we heel zuidelijk blijven varen om daar uit de buurt te blijven. Maar nu komt er een koufront, wellicht een occlusie aan. De overweging wordt nu: blijven we die zo lang mogelijk voor, door naar het Oosten te blijven zeilen, of gaan we profiteren van wat wind die daar nog in zit en iets naar het Noorden varen? Als dat frontje voorbij is (komend weekend) dan lijkt het erop dat we in een hoog luchtdrukgebied zitten en zal het zoeken worden naar wind uit de goede hoek. Deze overtocht is wat dat betreft meer puzzelen en meer speuren in de weerkaarten, terwijl we bij de oversteek naar Suriname veel meer naar de gribfiles keken.

Onze positie is op 22 mei 2015 01:30 UTC 33-23N 58-22W

Wat zo’n vertrek toch weer doet met je gemoedstoestand. Het grappige is dat ik naast onze vertrekkers geest en onze nieuwsgierigheid naar iedere keer opnieuw een nieuwe bestemming, toch ook een hele andere zijde van mezelf leer kennen. Een Oost West Thuis Best zijde, waardoor ik het eigenlijk diep in mijn hart best wel fijn vind om weer terug naar Europa te varen.
Ook Wouter had het de eerste dag even moeilijk. Wetende dat we weer 2 weken op de boot zijn, onder elkaar, krijgt hij altijd even heel erg heimwee naar zijn grote vriend Bas. Aandoenlijk is het soms hoe hij ook de dingen die hij beleeft uitdrukt in de vorm van: “Cool, dat moet ik Bas vertellen”. Myrthe drukt het weer op haar eigen manier uit: “Mam, als we weer in Europa zijn gaan we dat echt even vieren he?”. Nou dat lijkt mij dus een uitstekend idee.

De golven die we de eerste dag hadden en die ons katterig maakten, zijn verdwenen. Wouter was even heel erg misselijk en heeft overgegeven. Wel grappig, hij kwam naar buiten en ging naar de horizon kijken. Hij stond voor de ingang en keek over de buiskap heen. We vroegen nog: “wil je een emmer?” “Nee, even wachten”. Dat hadden we dus beter niet kunnen doen. Hoepsakee, daar ging het over de buiskap heen. Handig buiten, want een puts zeewater doet wonderen. Over de buiskap was misschien even iets minder handig, maar ja. En daarna zit Wouter dan weer helemaal vrolijk en blij dat het over is, geweldig te genieten van een bekertje noedels en honderduit kletsend. Oh, wat lijkt die jongen op mij!!!

Ik ben benieuwd hoe deze oversteek gaat. Van te voren stikte ik weer van de zenuwen. Komt omdat je de 2 weken vooruit niet alles kan overzien qua weervoorspelling. Maar het weergat zoals we dat nu hebben gekozen lijkt vooralsnog prima. En het is heerlijk dat Jaap vanuit Nederland weer nauw met ons meedenkt en weerberichten analyseert. Waarschijnlijk krijgen we wel de wind uit alle hoeken. Dat zal dus heel anders zijn dan de oversteek naar Suriname, waarbij je de passaatwind van achteren hebt en bij vertrek de zeilen instelt en vervolgens daar 2 weken bijna niets aan hoeft te veranderen! We hebben nu al de zeilen op stuurboord en bakboord gehad, aan de wind en halve wind gevaren, op twee oren en de genaker enkele uren ingezet en zelfs de motor al 6 uur aan gehad. We zitten niet stil!!

We varen nu door de Saragosa zee. Volgens mij is het het gebied in de Atlantische Oceaan, waar de plastic soep van deze zee het ergst zou zijn. Maar wij zien er nog niet veel van. Je ziet heel af en toe iets drijven in het water, een jerrycan of plastic zak. Wel zien we veel Portugese oorlogsschepen. Lijken ook net plastic zakjes; ze hebben doorzichtige zeiltjes boven het water uitsteken. Kortom, wij zullen niet gaan zwemmen onderweg, want de tentakels van deze beesten voel ik liever niet! Onze bootmeeuw die ons naar Bermuda vergezelde heeft ons ook weer even opgezocht. Ik herkende hem direct, maar dit keer maar geen worst aangeboden!

We varen vandaag wat oostelijker dan we van plan waren omdat er zich een storm ontwikkelt ten noord-westen van ons. Op de weerkaartjes die we via de SSB binnenhalen kunnen we dat gelukkig goed volgen. Door nu wat zuidelijker te blijven hopen we er geen last van te hebben.

Onze positie is op 21 mei 02:30 UTC 33-19N 61-05W

Vanochtend (maandag 19 mei) zijn we om negen uur vertrokken uit Bermuda. Eigenlijk hadden we gisteren al willen vertrekken maar toen kwam er net een frontje over met veel wind en regen dus doen zijn we nog maar een dagje blijven liggen. We varen samen met de Ojala, de Volonté en de Batjar die ook allemaal vandaag vertrokken zijn. Zo’n duizend mijl voor ons liggen de Win2win en de Lotus, dus er zijn genoeg boten op het water. We hadden vanavond contact via de SSB met alle boten. Leuk om ook te horen hoe het met de Win2win en de Lotus gaat.

Verder gaat het prima, Wouter was even zeeziek, maar heeft toch een rekenles gedaan net zo als Myrthe. Ook hebben we een walvis gezien, die vlak bij de boot zwom er nog een tijdje achter ons aanzwom. Een leuke begroeting van de oceaan voor onze oversteek.

Morgen vertrekt de ARC vanuit Bermuda richting Azoren. De ARC is een georganiseerde tocht waar je aan deel kan nemen. Er varen denk ik zo’n dertig boten met de ARC vanuit Bermuda nar de Azoren. Misschien zien we er nog wel een paar. Op dit moment is het erg rustig (10 knopen wind).

Onze positie is om 20 mei 01:45 UTC: 32-47N 63-07W en we varen een koers van 65 graden.

Wat een mazzel dat Denise en de Batjar weten dat het vandaag 10 mei moederdag is. Ik had er totaal niet aan gedacht. Het was net op tijd. De kids kwamen direct in actie en zo kwam lekker vers afgebakken stokbrood met lekker beleg (brie, salami, jam, hagelslag en knoflookboter) op tafel. In het zonnetje hebben we om 9.00 uur met zijn allen zitten ontbijten, met een wijds uitzicht.

Verder hield er een grote bruine meeuw ons aardig bezig deze ochtend. Hij kwam steeds vlak over vliegen en ik dacht die heeft vast trek. Dus ik houd een plakje worst omhoog en bijna met vinger en al, zonder enige angst, werd het opgepikt en verorberd. Vervolgens blijft die meeuw ons natuurlijk volgen (dat had ik zelf natuurlijk ook kunnen bedenken). Zodra hij mij met mijn rode muts zag kwam hij naar me toe en vloog vlak over me heen. Hij is zo groot dat de kids het wel eng vonden. En hij vliegt ook nog een keer bijna in de windmolen. Maar blijkt het toch even later een killerbird te zijn. Na 100 pogingen om nog iets van ons te krijgen, komt er een sterntje langs vliegen. Nou die grote meeuw gaat toch in de aanval. Dat heb ik nog niet eerder gezien. Het was op een gegeven moment te veraf om de afloop te kunnen zien, maar we vrezen het ergste voor het sterntje. Een half uurtje later komt de grote meeuw weer over, herkenbaar aan de witte vlekken op zijn vleugels. Gelukkig heeft hij nu geen aandacht meer voor ons. Misschien zit zijn buikje vol?

Het lukt ons vandaag om zeilend Bermuda te bereiken. Even dachten we dat de motor aan moest, maar vervolgens zet de wind aan en yes!!!! We zeilen weer 7 knopen. Uiteindelijk hebben we de 860 mijlen afgelegd in 6 dagen en 4 uur, waarvan we maar 14 uur hebben gemotord. Niet slecht!
Aanlopen van Bermuda is prachtig. Sowieso voelt het euforisch om land te zien na zoveel dagen. Maar de aankomst hier is door een smal uitgehouwen kanaaltje, van 10 meter breed door het groen en rotsen. Na de enorme Atlantische Oceaan voelt dat wel smal. Maar daarachter ligt lichtblauw water en een ruime lagoon zonder golfslag. De huizen zijn hier kleurrijk en de mensen echt super vriendelijk.

We zijn heel erg benieuwd naar Bermuda, want het schijnt echt een leuk eiland te zijn. Inklaren gaat snel en vlot na onze voorbereiding vanuit Sint Maarten. Het kost wel een duitje (35 dollar p.p.), maar het is hier goed georganiseerd, de hulp voor jachten en ook de veiligheid. Voor het inklaren liggen we even aan een de stenen kade en daarna leggen we ons schip voor anker in de lagoon. Onze moeheid valt mee door de relaxte overtocht, dus de dinghy gaan we snel opblazen om nog even langer voet aan wal te zetten. De kids staan al klaar met skateboard en handtasjes, ze hebben er duidelijk zin in!

En we gaan het bier koud zetten voor de Nederlandse vloot. Morgen of een dagje later verwachten we een reunie met Ojala, Volonté, Batjar en ontmoeting met Saar.