30 maart 2023 – Terug naar Amsterdam

De afgelopen week heb ik de cursus en examen Marcom A op de Enkhuizer Zeevaartschool gedaan en ‘s Nachts op de White Witch geslapen. Was wel vervrissend om weer eens echt ouderwets in de schoolbankjes te zitten en je hoofd vol met -deels onzinnige- feiten te stoppen. Zo denk ik niet dat het echt heel veel toevoegd om te weten waar Cheju, Pusan, Nadhodka, Haldia of Incheon liggen maar er is wel een handige site om het topografie deel van het examen te oefenen. Wel lekker om een slaapplaats midden in het centrum van Enkhuizen te hebben, maar nu de mast er weer op staat is het tijd om weer terug naar Amsterdam te varen.

Zaterdag vertrekken we rond het middaguur richting Enkhuizen. We rijden nog langs Dekker in Zaandam, maar dat is voor niets want het kabeltje waar we voor kwamen bleken ze toch niet op voorraad te hebben (jammer want had er nog speciaal voor gebeld). In Enkhuizen zetten we de Genua na de Winter weer op de boot. Toch wel weer even zoeken hoe het allemaal zit. Wouter en Myrthe helpen mee met het hijsen, maar vinden het wel zwaar. De rest van de middag zijn ze druk bezig met de I-pad. Verder probeer ik met een stukje tuinslang een 25 l tank diesel over te hevelen in de dieseltank wat totaal niet werkt (maar wel een hoop geklieder oplevert). Met een simpel hevelpompje dat ik bij Joosten Watersport haal lukt het wél, zelfs zo goed dat het ook zeilend op zee moet lukken. Bovendien vindt ik ook een simpele oplossing om de kabel van de radar te verlengen met een huis-tuin-en-keuken ethernet kabeltje wat waarschijnlijk een factor 10 goedkoper is dan een vergelijkbare oplossing van Raymarine.

‘s Avonds lopen we nog een rondje door Enkhuizen en eten we lekker bij Grand Café van Bleiswijk, we hebben van het klussen in de kou wel trek gekregen en alles gaat dan ook schoon op. Als we terug lopen laat ik trots alle verlichting zien, het NaviLED driekleuren- en ankerlicht, het deklicht en het gieklampje die het weer doen.

Zondag als we wakker worden liggen we in een dun laagje ijs! We hebben een lekker paasontbijt. Myrthe heeft de boot versierd en we hebben een lekker paasbrood van ons Friese Bakkertje, verse broodjes en eitjes. Na het ontbijt klim ik op de giek om een blokje in de achterstag te zetten zodat we de vlag weer kunnen hijsen. Ook vullen we de watertanks, erg handig om weer water uit de kraan te hebben. Bovendien doet de “waterflow meter” het ook weer (moesten nieuwe batterijen in, wat ik na een speurtocht op internet ontdekte).

We verhalen de boot zodat we tegen de wind in liggen en het grootzeil erop kunnen zetten. De buurman die een geheel nieuwe mast heeft en normaal ook in Amsterdam ligt helpt even mee. Als het grootzeil erop zit en de boot klaar is om te vertrekken gooien we om een uur of twee los en roepen we de havenmeester op de marifoon op om de brug te openen. Deze keer wel direct reactie en even later varen we de oude haven van Enkhuizen uit. Als we langs de langs de Drommedaris varen horen er mensen zeggen “mooi schip”, doet ons goed en apetrots kunnen we vrijwel direct de sluis in. Op het Markermeer hijsen we de zeilen en varen we “op twee oren” voor de wind pal zuid. Als de wind wat afneemt zet ik de spinakerboom in de Genua en lopen we ruim een knoop sneller. We roepen de meldpost IJsselmeer op om te vragen of er nog ijsvorming is bij Monnikendam. Aangezien ze het niet zeker weten bellen we de jachthaven Waterland in Monnikendam op en zij geven aan dat in de jachthaven nog wel ijs ligt, maar dat we wel de oude haven in kunnen, dat is sowieso veel leuker tussen de oude zeilschepen!
Aranka bakt onderweg pannenkoeken, en rond een uur of zeven komen we in de oude haven bij Monnikendam aan, we passen nog precies tussen een grote platbodem en een motorbootje voor ons. Wouter en Myrthe zijn meteen vertrokken naar het speeltuintje. ‘s Avonds eten we nog een klein hapje en een lekker toetje bij de Waegh. Myrthe bestelt voor toe een crème brulé, maar vindt die toch niet lekker, ik wel! Gelukkig wil Wouter zijn ijsje – dat wel een beetje groot is – wel met Myrthe delen.

Maandag spelen Myrthe en Wouter nog in het speeltuintje met andere kinderen. Ze vinden dit een veel geschiktere haven dan Amsterdam omdat je leuker kan spelen. We spreken af dat we samen nog eens naar een leuke thuishaven gaan kijken. Aranka heeft ontdekt dat je met het middel waarmee de mast is schoongemaakt is ook heel goed roest kan wegpoetsen. Rond een uur of twaalf vertrekken we. Op de Gouwzee hebben we wind tegen en de motor bij. Ik zie bij het hijsen van het grootzeil, dat ik ben vergeten de mastrail weer goed vast te zetten na het erop zetten van het grootzeil, de schroefjes liggen nog keurig op het dek… Doordat één van de kogeltjes van de onderste zeilwagens vast is komen te zitten kan ik het zeil niet geheel hijsen, dus zet ik twee riffen zodat er geen kracht komt op de zeilwagen die vastzit. Zodra we de Gouwzee uit zijn kunnen we zeilen. Omdat de wind het eerst stuk recht van achter staat kruisen we het eerste stuk af. Het is prachtig weer en ondanks het tweede rif lopen we toch lekker. Wouter en Myrthe spelen binnen spelletjes. Rond drie uur zij we bij het IJ en varen we door de Schellingwouder brug. We moeten even wachten bij de sluizen en er staat een harde dwarswind als we aan de wachtsteiger (hogerwal) afmeren. We leggen eerst achter vast en ik moet behoorlijk gas geven om de voorpunt bij de steiger te krijgen.

Om vier uur liggen we na drie weken weer in onze eigen haven. Aranka gaat met Wouter en Myrthe de auto halen die nog in Enkhuizen staat terwijl ik de boot opruim en de mastrail weer goed vastzet. Hierbij rollen uiteraard alle kogeltjes uit de wagen die vastzat over het dek… Gelukkig hebben we nog reserve kogeltjes. Net als ik klaar ben komt Aranka oom weer terug zodat we nog redelijk op tijd naar huis kunnen na ons eerste zeiltochtje dit jaar!

20130410-032931.jpg

16 maart 2013 – Klusdag aan de mast no. 2

Alhoewel het zaterdag is kan ik vandaag toch binnen aan de Mast werken zolang Vester ook bezig is bij Tuned. Ik probeer een beetje bijtijds te vertrekken en ben rond half tien in Enkhuizen. Als ik aankom is het er toch weer gezellig druk. Ook Sander is er en iemand die helpt met het splitsen van de touwen. Even later komt ook de eigenaar van het schip waar wij langszij liggen en waar een nieuwe mast op komt.

Doel is vandaag de klussen waar ik donderdag aan begonnen ben af te maken. Het aansluiten en monteren van het toplicht en stoom licht en het monteren van de Echomax actieve radar reflector.

Het aansluiten van het stoomlicht en toplicht gaat eenvoudig. Mooi dat ze het ook doen als ik ze test, toch leuk dat we nu ook een ankerlicht hebben (LED dus gebruikt nauwelijks stroom), dat gaat deze zomer zeker van pas komen als we naar de oostkust van Engeland gaan.

Monteren van de Echomax duurt iets langer. Ik boor zes gaten in de top van de mast en Vester helpt met het vastpoppen van de beugel. Met de kabel van de windmeter trek ik een touwtje door de mast en daarmee dezelfde kabel en de kabel van de Echomax weer terug. Die zit ook weer.

Verder controleren we nog alle lijnen en besluit ik de grootzeil val en genuaval te vervangen door Dyneema light lijnen. De genuaval is echt versleten, de grootzeil val niet, maar daar is het juist fijn een lijn zonder rek te hebben. Verder controleren we de schijven boven in de mast, deze blijken helaas versleten, maar ze zijn ook vrij eenvoudig te vervangen. In ruil voor onze de oude radar wil de lijnen man wel nieuwe Lazy Jacks voor ons splitsen, dat is mooi want de oude liepen ontzettend stroef.

Tot slot lukt het nog om een boutje met kapotte kop uit de mast te krijgen (zonder boren) zodat we het lampje in de giek ook kunnen repareren en schuur ik een randje van de schroefdop van de windmeter die tegen de mast aankwam bij het vastdraaien.

We spreken af dat ik volgend weken 23-24 maart de lijnen in de mast zet en de leren lapjes aan het eind van de zalingen (tegen het schavielen) aanbreng, dan kan de mast er in de week voor Pasen op en kunnen wij ons eerste zeiltocht van het jaar met Pasen maken!

20130330-202958.jpg

20130330-203011.jpg

20130330-203044.jpg

14 maart 2013 – Klusdag aan de mast

Vandaag een dag vrij genomen om aan de mast te klussen. Op het programma staat:

  • Echomax actieve radarreflector ophalen en installeren
  • Antennedraad op achterstag ophalen en installeren
  • Radar installeren
  • Navigatie verlichting vervangen door LED verlichting van Hella Marine
  • Werklicht in de mast repareren

Als ik om kwart voor acht weg rij richting Enkhuizen denk ik nog dat dit wel haalbaar moet zijn in een dag… Om 9 uur ben ik in enkhuizen om de Echomax en de antennedraad op te halen. Bij Tuned aangekomen ligt de mast naast het schip, de zalingen zijn er ook af. Samen met Sander leggen we de mast binnen en nadat ik mijn gereedschap en spullen binnen gehaald heb blijkt als eerste dat de beugel waarmee de radar op de mast zit toch niet past… Dus verder met klus twee, deklicht repareren. Lamp loshalen gaat eenvoudig, maar blijkt een “Sealed Beam” lamp te zijn die stuk is. Daar moet dus ook een nieuwe voor komen. Als ik de verlichting los haal zit één boutje zo vast dat ik het moet uitboren. De nieuwe super boorset die ik op de Hiswa heb gekocht, blijkt toch niet zo goed, nadat ik één boutje heb doorgeboord is de het boortje net zoveel korter geworden als het boutje… Gelukkig zit er levenslange garantie op de boren, dat zal ik nog vaak nodig hebben ;-). ‘s Ochtends eerst even naar Joosten Watersport in de Compagniehaven, waar ze wel de Sealed Beam hebben maar geen radar beugel.

‘s middags kan ik meelunchen met o.a. Sander. Het is wel lekker werken met alle spullen bij de hand en ik krijg ook een enorme berg tips! ‘s Middags rij ik eerst naar Medemblik waar ik bij H2O Yacht Electronics wel een beugel zou moeten kunnen krijgen. In Medemblik ligt de beugel klaar en Geert Hiemstra blijkt ook service dealer te zijn voor Raymarine. Mooie gelegenheid om te vragen waarom onze stuurautomaat het niet meer doet. Ik krijg wel wat tips mee maar opgelost is het zeker nog niet. Wel hoor ik dat er in juni weer een nieuw type stuurautomaat komt, dus als ik het niet gefixed krijg is dat in ieder geval een oplossing. Veel tips rijker en een heleboel geld armer (Euro 360.00 voor een beugel…) rij ik terug naar Enkhuizen. Ik realiseer me dat het inmiddels twee uur is en dat ik nog niet zo heel erg veel opgeschoten ben. Misschien was het dagprogramma toch iets te ambitieus.

Terug in Enkhuizen begin ik met de Radar te monteren. Gelukkig past de beugel op de voetjes die al op de mast gemonteerd zijn. De doorvoer van de kabel in de mast zit verkeerd om (zodat het regenwater er inloopt) dus die draai ik om, maar dat betekent wel weer vier boutjes uitboren wat ook vier boortjes kost, de overgang van aluminium en RVS is blijkbaar lastig voor een boortje. De nieuwe kabel door de mast trekken is ook een uitdaging, blijkt een versmalling bij de mastvoet te zitten. Volgens Vester is het onmogelijk om de kabel met stekkers eraan er door te krijgen, dat zullen we dan nog wel eens zien… Ruim een uur later zit de de kabel door (met stekkertjes) door de mast. Nu de mastdoorvoer voor de kabel er nog op poppen en de radar monteren en dan is één klus klaar. Het werklicht repareren gaat snel en het lukt ook nog (met hulp van iemand die komt helpen) om de bevestigingsgaten voor de navigatieverlichting te boren en te tappen, maar dan is de tijd ook echt op. Zaterdag verder!

9 maart 2013 – Boot naar Enkhuizen

Dir weekend willen we de White Witch in blue overvaren van Amsterdam naar Enkhuizen, waar bij Tuned Rigs & Ropes de verstaging wordt vernieuwd. Volgens de kenners moet je je verstaging eens in de 10-15 jaar vervangen, en aangezien de White Witch nu 17 jaar oud is en we er een grote tocht mee gaan maken hebben we besloten tot deze investering alhoewel de huidige verstaging er nog prima uitziet. Je wilt tenslotte niet met een gebroken stag midden op de Oceaan rond dobberen…

Vrijdag komen Tessa en Corinna op Wouter oppassen die niet meegaat omdat zaterdag zijn beste vriend Bas zijn verjaardagfeestje heeft. Wij vertrekken dus met zijn drieën en eten wat onderweg. Rond zes uur zijn we bij de boot zodat we de wintertent er nog met licht vanaf kunnen halen. Aranka rijdt de auto vast door naar Enkhuizen terwijl ik de boot vast gereed maak. We zetten de zeilen er nog niet op, die moeten er toch weer allemaal af als de mast eraf gaat, dus het wordt morgen een motortochtje.
Ik trek de grootzeilval door de mast en bevestig de grootschoot weer zodat de giek weer vastgezet kan worden (alle vallen hebben we er in de winter afgehaald). Verder controleer ik de dieseltank omdat bij de onderhoudsbeurt van de motor een week geleden er toch wat bacteriesporen in het dieselfilter zaten. Gelukkig valt het mee, de diesel is helder en er zitten maar een enkel klein zwart plekje in de tank. Dat lijkt mij prima te behandelen met Bardahl Diesel Conditioner (BDC) of Startron dat je bij de diesel mengt. Tank kan dus weer dicht.
Het weer ziet er voor morgen ronduit belabberd uit, regen, regen en nog meer regen… met een koude oostenwind! Nou ja, met warme kleren en een zeilpak zal het wel lukken.

Zaterdag regent het zoals voorspeld, we zetten thee en bakken afbakbroodjes in de oven zodat we we wat te eten hebben tijdens het varen. Om iets over achten vertrekken we uit de Amsterdam Marina richting de Oranjesluizen. We melden ons netjes op kanaal 18 (de nieuwe Ray55 marifoon doet het prima) en de sluis is al open als we aan komen varen. Ook de Schellingwouderbrug gaat binnen een paar minuten open. We varen samen met nog een zeilboot onder de brug door, de rest van de dag zijn we helemaal alleen op het water. Daarna varen we eerst om de vuurtoren “Hoek van het IJ” waar we rond tien uur langsvaren. Daarna gaat het richting Paard van Marken. We merken nu pas goed hoe koud het is. Gelukkig doet de dieselkachel het goed zodat het binnen wel warm is. Ik ben blij met mijn Musto HPX zeilpak, want ik blijf ondanks de niet aflatende regen goed droog. Aranka heeft nog geen goed zeilpak en raakt langzaamaan doorweekt. Om het halfuur lossen we elkaar af om binnen weer even op te warmen.
Ik probeer de stuurautomaat aan te zetten, maar steeds krijgen we de melding “auto release” waarna de stuurautomaat er spontaan weer mee ophoudt. Moet ik later maar eens oplossen, nu betekent het dat we achter het roer moeten staan in weer en wind. Vooral voor Aranka die steeds natter wordt is het afzien.
Onderweg loopt het nivometertje van de dieseltank verder terug tot midden in het rood en dus gooien we er een reservetank van 20 liter in. Zelfs met een trechter is het toch lastig schenken op een wiebelende boot, voor onze grote reis lijkt een hevelpompje handiger…
Rond half twee zijn we bij de Krabbegatsluizen die al/nog open staan zodat we er direct kunnen invaren. In Enkhuizen is het even zoeken naar de havenmeester (reageert niet op marifoon en telefoon), die we uiteindelijk bereiken op zijn mobiele telefoon. Even later meren we af bij de werf van Tuned en Messink.

‘s Middags haalt Aranka Wouter op en maak ik de kabels los die door de mast lopen. Ik vind (min of meer bij toeval) de kastjes van de RR-antenne als ik de marifoon antenne uit de mast volg. ‘s Avonds eten we lekker bij restaurant Markerwaard dat recht tegenover onze boot zit. De White Witch ligt wel mooi zo midden in het centrum met de Drommedaris op de achtergrond.

20130311-082721.jpg

17 december 2012 – White Witch winterklaar

Na twee weekenden klussen is het gelukt, wintertent op de boot, motor en afvoer van de toilet vol met antivries en alle afsluiters doorgeblazen met lucht zodat er niets meer kan bevriezen. Goede truuk van het Internet gehaald: een fietsband doorknippen en aan een kant dichtbinden. Andere eind kan je dan over een slang naar een afsluiter doen, lucht in de fietsband, afsluiter even open tot het borrelt en klaar.

Ook plotter ingebouwd, maar het lukt nog niet om de Seatalk 1 instrumenten uit te lezen. Vandaag met technische dienst van Raymarine gebeld en prima geholpen. Apparaat zou nu wel Seatalk1 moeten begrijpen, morgen maar even uitproberen.

26 november 2012 – Goed gesprek gehad met directeur van de E.L.S.

Vanavond na de ouderavond een goed gesprek gehad met de directeur Jan de Kleijn van de School (E.L.S.) van Wouter en Myrthe over onze zeilreis en hoe we het onderwijs kunnen organiseren. Fijn dat de E.L.S. wil meedenken, als het management team van het school er positief tegenover staat gaan we samen met de directeur naar de leerplicht ambtenaar. Wordt vervolgd…

10 november 2012 – Vertrekkersdag in Eemnes

Gisteren zijn Aranka en ik naar de vertrekkersdag in Eemnes geweest, georganiseerd door de vereniging van toerzeilers en het blad Zeilen. We waren samen met de bemanning van nog zo’n 30 andere boten die in 2013 of zoals wij in 2014 willen vertrekken. Leuke sfeer en veel geleerd over route langs het noorden (Schotland, IJsland, Groenland, Canada, VS, Bahama’s, Bermuda, Azoren) die ook met kinderen was gevaren. Verder workshops gevolgd over SSB (ga dus toch maar Marcom A doen), elektriciteit aan boord en weer en routeplanning. Aranka heeft ook nog workshops over veiligheid en kinderen aan boord. Erg leuke en inspirerende dag gehad!

Weer vensters van verschillende gebieden in rondje Atlantic

26 – 28 oktober Amsterdam – Scheveningen en terug

Omdat we graag nog een tocht met de White Witch willen maken voordat de winter definitief invalt, volgen we het weer al de hele week. Eerst leek het erop dat deze zondag één grote regenbui zou zijn, maar naarmate de week vorderde schoof dat door naar maandag en wordt er voor zaterdag mooi weer voorspeld met een NNO wind, zondag krimpend naar ZW. Mooi weer dus voor een tocht naar Scheveningen. Aranka heeft maandag avond druk de Reeds bestudeerd en omdat de stroom zaterdag maar tot 12:00 naar het zuiden staat gaan we vrijdag alvast naar IJmuiden zodat we het stroomvenster maximaal kunnen gebruiken.

Vrijdag
Vrijdag middag halen we de kinderen op van school en rijden we direct door naam Amsterdam. We willen vlot vertrekken zodat we nog met daglicht in IJmuiden door de sluis kunnen. Maar “vlot” betekent ook altijd extra stress… We vertrekken na een file in Amsterdam om half vijf toch nog redelijk op tijd. We moeten nog tanken maar het tankschip in Amsterdam zien we niet liggen, dus dan tanken we maar in IJmuiden. Onderweg maken we zalmsoep met opgebakken broodjes waar Myrthe en Wouter dol op blijken te zijn. “Pappa, weet je waarom ik deze soep zo lekker vind? omdat ik hou van soep!” Rond zes uur komen we bij de sluis aan, waar we afmeren met een spring vanaf de middenbolder, methode werkt wel, maar trekt de voorpunt wel erg naar de sluismuur. Ook merken we dat we de fenders niet te laag moeten hangen. We krijgen in de sluis nog bezoek van de douane, die tevreden zijn als we Nederlands blijken te zijn, maar of we wel even onze vlag willen ophangen…, vergeten in de haast. Maar voor het stukje tot de haven heeft dit echt geen zin, dus ik beloof het plechtig, maar doe het pas de volgende ochtend. Het dieselstation ziet er dicht uit dus tanken doen we zaterdag wel. Om half zeven liggen we netjes afgemeerd in de haven en drinken we nog een kop koffie met appeltaart in het restaurant boven de receptie.

Zaterdag
Zaterdag staan we vroeg op, eigenlijk willen we om acht uur varen…, maar dat lukt natuurlijk niet want er is nog veel te veel te doen. Als we om half negen bij het tankstation liggen blijkt dat in het weekend gesloten. Gelukkig valt dat wel mee want bij de receptie is iemand die wel even de pomp wil bedienen. Het blijkt lastig om er diesel in te krijgen, terwijl de meter nog driekwart leeg staat loopt de diesel er al uit. Met heel voorzichtig tanken lukt het om er 60 liter in te krijgen, maar staat de meter nog steeds op half gevuld. Toch nog eens bij de vorige eigenaar vragen, want geen idee hoe vol de tank nu echt zit. Als we om half tien echt afvaren hangt er een gifzwarte lucht boven zee, Aranka vraagt zich nog even af of dit nu echt wel verstandig is, maar weerbericht is OK, en ook op de buienradar zien we dat dit echt weer voorbij gaat… We zetten twee riffen, maar als we de motor uit willen zetten breekt de stopkabel (die ook wel erg stroef ging). Nou ja we hebben in ieder genoeg diesel aan boord… We laten de motor maar even stationair draaien. Al snel klaart het op, regen maakt plaats voor heerlijk zonnig weer en bovendien vind ik het palletje op de motor waarmee ik hem uit kan zetten. Zo zeilen we even later heerlijk met een prima windje richting Scheveningen. De wind ruimt naar NO, en om hem niet pal van achter te hebben varen we wat westelijker. Een paar mijl voor de Houtrust gijpen we en varen met ruime wind via het ankergebied (Wouter: “Wow Myrthe, je moet echt komen kijken dit schip is echt héééééél groot.) naar de uiterton. In de havenopening wordt nog een rescue oefening gedaan, waarbij de deelnemers één voor één het water in springen. Alhoewel het mooi zonnig weer is lijkt het mij toch erg koud.Kinderen zitten (aangelijnd) op het achterdek

Om drie uur meren we af in de haven. Ik probeer nog een stopkabel te vinden, maar die moet besteld worden. De Bromton is wel erg gemakkelijk, samen met Myrthe fietsen we nog door de haven, verder rommelen we wat aan boord en ‘s avonds gaan we naar Simonis om daar een visje te eten. Onderweg lopen we langs het havencafé om te betalen, en krijgt Myrthe kleurplaten. Nou ja dan kan je ook niet meteen weglopen en bovendien hebben we ook wel trek in een biertje/wijntje. Dan komen ook de hondjes nog binnen die Wouter en Myrthe zich herinneren van de vorige keer en is het helemaal goed. Als ons biertje op is (en de Fristie over de vloer…), lopen we om de haven naar Simonis. Bij Simonis is het druk (“Alle lopers met spoed naar de bakpan!”), maar de vis is heerlijk. Als we terugkomen bij de haven blijkt de pas die we gekregen hebben het niet te doen. Ik wil al de havenmeester bellen, maar Wouter heeft zich al door het hek gewurmd, en laat ons erin, toch wel handig zo’n boefje aan boord. Met het kacheltje is het behaaglijk warm, wat ons ook rozig maakt zodat wij nadat de kinderen slapen zelf ook vrij snel ons bed in duiken.Wouter kruipt door het hek om ons erin te laten

Zondag
We hoeven vandaag pas rond een uur of twaalf weg, en bovendien hebben we een uur extra omdat vandaag de zomertijd is afgelopen. Wel even opletten met hoogwatertijden… Om acht uur staan we op, en nadat we ontbeten hebben wisselen we de rol-genua I voor de rol-genua IV. Er is behoorlijk wat wind voorspeld en dan is een kleinere fok toch lekkerder varen. We vouwen de Genua I op de steiger op, lijkt me een lastige klus om dit aan boord te doen op volle zee, want het is echt een enorme lap zeil. Net als we klaar zijn met het opvouwen en de kleinere en handzamere Genua IV erop willen zetten komt mijn broer Guido aan die langskomt om ons schip te bekijken voordat hij weer naar Shanghai vliegt, waar hij woont. Guido is de eerste die ons schip komt bekijken en dat is toch leuk want we zijn er ook best trots op.

Om kwart voor twaalf zwaait Guido ons uit als we vertrekken. We hijsen het grootzeil (met twee riffen er nog in) in de eerste haven waarna we de haven uitzeilen. Op zee staat er (nog) weinig wind en dus haal ik de riffen eruit. We lopen al direct zo’n zeven knoop, maar de wind neemt verder toe, en ook de stroom wordt nog wat sterker. Onder een frontje dat overkomt staat er wat meer wind (25 tot 30 knopen) en gaan we al snel 9 tot 10 knopen over de grond…, dat schiet lekker op. Eigenlijk zou het grootzeil nu wel gereefd moeten worden, maar we varen heerlijk met ruime wind, en de schijnbare wind is met 10 knopen over de grond nog onder de 20 knopen. We zien de kustplaatsen voorbij trekken, de Wassenaarse Slag, waar we in de zomer vaak bij een strandtent eten, Katwijk en Noordwijk. Hier komen we te dicht bij de kust (voorbij de 10 meter dieptelijn) en gijpen we, waarna we een koers hebben op de IJ 15 bij IJmuiden. Maar eerst komen we -met nog steeds een snelheid van ruim 9 knopen- langs de zendmasten bij Noordwijkerhout (waar we een paar keer gewandeld hebben) en Zandvoort. Terwijl wij al weer in het zonnetje varen trekt er een grote bui over IJmuiden heen.Wij varen alweer in het zonnetje, terwijl het front boven IJmuiden hangt

Vlak voor de IJ 15 zet ik twee riffen (er is nog steeds ruim 25 knopen wind, en als we IJmuiden binnen lopen, varen we halve wind), en gijpen we om zo -weggezet door de stroom- langzaam de geleide lichten in één lijn te krijgen. In de buitenhaven rollen we de fok in, en bij de ingang van de jachthaven strijken we het grootzeil.

De sluis gaat vrijwel direct open en we meren deze keer af met als eerste de achter landvast die Aranka midscheeps om een bolder legt. Methode volgens het boekje en werkt ook goed en gecontroleerd. Om vier uur ‘s middags zijn we de sluis weer uit en varen we op de motor en een fok door het Noorzeekanaal. Aranka kookt rijst met groente en gehakt zodat we als we in Amsterdam aankomen vast gegeten hebben. Langzaam wordt het donker, wat wel leuk is op het Noordzeekanaal met alle schepen en lichtjes. Er komt ons een fel verlicht cruise schip tegemoet, een vrachtvaarder komt vlak voor ons een haven uit en schiet even onverwachts vlak voor onze neus een volgende haven weer in. Rond een uur of zes zijn we bij de Jachthaven, maar ligt er een ander schip op ons plekje… We zoeken maar een andere plaatsje. Gelukkig blijkt dit volgens onze nieuwe buurman niet een plek te zijn waar al iemand “vast” ligt. Ik bel de havenmeester, maar kom op zijn voicemail uit. Hopen maar dat we hier kunnen blijven liggen. Het opruimen, zeil opvouwen, huikje erop, rolfokhoes erop, lijnen opruimen etc etc duurt ook nog ruim een uur en zo rijden we om kwart voor acht moe, maar ook zeer voldaan naar huis.

23 september 2012 – 1ste zeiltocht op White Witch

Vandaag heerlijk rondje gezeild op Westerschelde samen met de huidige eigenaars, vanuit Vlissingen rond om de Spijkerplaat. Mooi schip en toch even bijna 10 knts SOG aangetikt! Daarna hele schip doorlopen om alles te snappen, afsluiters, elektronica, onderhoudt schroef, zeilen etc. Vrijdag is de formele overdracht en als het volgende week lekker weer is varen we hem dan over naar Amsterdam.

20120923-203559.jpg

15 september 2012 – Verzekering

Offerte aangevraagd bij Delta Loyd, FBTO en Kuipers. Opvallend dat ze geen van alle wereld dekking aanbieden. Nu eerst offertes afwachten en dan kijken wie ook onze zeilreis wil verzekeren. Bij Kuipers (tijdens de Hiswa) vonden ze het allemaal risico verhogend, of het nu een iets ouder schip was, kinderen aan boord of dat we er een jaar over willen doen. Maar eens kijken waar we op uitkomen als we alle stukken hebben opgestuurd.