8 aug. 2013 – Eerste Sailmail vanuit Lowestoft via de kortegolfzender

Na vele uurtjes noeste arbeid is het zondag gelukt om via de kortegolf zender contact te leggen met een server van sailmail, die aangaf mij niet te herkennen (klopt, ik had nog geen account, maar dat is inmiddels ook geregeld), maar toch… er was contact.

Inmiddels zijn we maandag vertrokken naar Lowestoft nadat er een nieuwe intercooler (een soort warmte wisselaar tussen het interne koelsysteem en het koelwater) was geplaatst omdat de oude lek was waardoor het koelwater in het interne koelsysteem liep. Het onderdeel had er vrijdag zullen zijn maar was verkeerde type, maar maandag toch eindelijk de goede geplaatst.

Zaterdag zijn Jeroen, Mayke, Tijn, Blanka, Tessa en Matthijs (vriendje van Tijn) langsgeweest die ook in Amsterdam waren. Erg gezellig en leuk om te zien hoe Tijn en Matthijs binnen de korste keren de electronica aan bord door hadden. Zaterdag middag nog kaarten gekocht bij Datema en naar Nemo geweest en zondag de antenne van de kortegolf antenne aangesloten. Wouter heeft weer goed geholpen doordat hij in de bakskist past en goed bij de meest onmogelijke plekjes kan. Hij heeft dit inmiddels zelf ook door en er moest dus eerst onderhandeld worden.

De overtocht
Rond een uur of zes ‘s avonds vertrokken we uit de sluis bij IJmuiden, er stond een zacht oosten wind, dus we konden de genua mooi uitbomen. Voorspelling was zuidwest 5-7 later draaiend naar noordwest en nog iets toenemend. Op een rustige zee gekookt en gegeten. Heerlijk dat we weer een stuurautomaat hebben, hij doet het prima! Na het eten de boot klaar gemaakt voor de nacht en de Genua IV op de kotterstag gezet. We waren nog niet klaar of de eerste lichtflitsen vlogen door de lucht. Op de radar konden we de onweersbuien goed volgen en de meeste ontwijken. gelukkig viel het wel mee met de windstoten ook toen we er midden in zaten. Het was in ieder geval wel een prachtige show, midden op zee met al dat geflits en gedonder.

Daarna nam de wind toe en draaide zoals voorspelt naar het zuidwesten. Aan de wind met de riffen en de Genua IV liep de boot prima en schoten we lekker op. Het was een prachtige nacht met een fantastische sterrenhemel. Leuk om zo onze eerste oversteek met deze boot te maken. Toen de wind nog verder toenam hebben we nog een derde rif gezet, maar toen liepen we echt veel minder hoog aan de wind.

Toen het licht werd nam de wind ook af. Nog een paar uur kunnen kruisen, maar daarna viel de wind helemaal weg (7 knopen en pal uit het westen…). Dus maar de motor aan. Na een paar uur melde Aranka dat er erg veel water in de boot stond. De flonders dreven nog net niet weg, maar het water klotste er wel tegen aan. De motor gechecked en ja hoor…. de overloop van het koelsysteem liep weer over (koelwater komt via de lekkende afsluiter bij de warmtewisselaar in het koelsysteem, dat vervolgens overloopt en het koelwater in de bilge van de boot loost. Bilge pomp aan, maar die hield er na 10 minuten pompen ook mee op. Dan maar met een emmertje…
Bilgepomp was snel gerepareerd, motor eerst provisorisch (met een emmertje) gerepareerd en daarna de afsluiting die was gaan lekken aangedraaid. Zo konden we in ieder geval doorvaren naar Lowestoft. Dinsdag aangekomen in Lowestoft en daar Fish en Chips gegeten! Lowestoft is wel leuk maar niet heel bijzonder. Vannacht lekker bijgeslapen. Vandaag Lowestoft verder bekijken en bellen met de motorman om te kijken hoe we de motor verder (en deze keer echt) kunnen repareren. Vanavond klein stukje varen naar Southwold.

Zo,we zijn nu onderweg naar Southwold en nu maar eens kijken of ik deze mail via de kortegolfzender via een station bij de Rode Zee op de site kan plaatsen…

5-7 juli 2013 – Heerlijk gezeild, gezwommen en gegeten in Enkhuizen

Gisteravond na het judo examen van Myrthe zijn we naar Lelystad gereden waar de White Witch nog op de kant stond. Nadat we Wouter en Myrthe naar bed hadden gebracht moesten we nog het laatste stukje rond de waterlijn in de was zetten.
Vanochtend om acht uur was er al iemand van de werf om de White Witch in het water het takelen. Schaap Shipcare had vrijdag de anodes vervangen en de schroef weer helemaal in het vet gezet, maar er bleek toch nog een anode te ontbreken. Gelukkig kon die er snel onder worden gezet (al kwam hier wel speciaal een monteur voor aanrijden).

We konden nog de laatste plekjes – waar de stempels hadden gestaan – in de antifauling zetten toen ons schip in de kraan hing. Even later lag de White Witch weer als vertrouwd in het water. Rond twaalf uur vertrokken we – nog wel wat moe – richting de eerste sluis (Noordersluis) die ruim 6 meter omhoog schut. We moesten een half uurtje wachten want de sluiswachters hadden net lunchpauze toen we aankwamen. Het was een spectaculair gezicht om een sluis in te varen met muren van ca. 7 meter hoog. Het water komt ook met veel geweld de sluis in en uit. Tijdens het schutten moest je echt opletten en 3 keer overpakken op de volgende bolder. Hierna moesten we nog door de Houtribsluizen, die al openstonden toen we aankwamen en daarna konden we eindelijk….ZEILEN!

Alhoewel er Wind uit NO was voorspeld kwam de wind toch echt uit het NW. We moesten dus kruisen, maar met een windkracht 3-4 was het uitermate relaxed. Myrthe en Wouter waren binnen druk met houten beestjes te schilderen en met het luisteren van luisterboeken. Het was heerlijk weer en we wilden het anker en de ankerlier ook nog uitproberen, dus halverwege een zwempauze ingelast. Was voor Wouter en Myrthe ook een heel welkome afwisseling met het zeilen. Meteen de vlonders maar even geschrobd en daarna verder gevaren richting Enkhuizen waar we rond een uur of acht aankwamen. De oude haven lag vol maar er was een prima ankerplek pal voor het Zuiderzeemuseum waar we geankerd hebben. ‘s Avonds zijn we naar de kant geroeid en hebben we heerlijk gegeten tegenover de Drommedaris. Uiteraard was het veel te laat toen we weer terug aan boord klauterden.

Zondag ontbeten met verse broodjes en vers geperst sinaasappelsap uit het havensupermarktje. Wouter vond dat hij nu ook wel zelf kon roeien in het bijbootje. Toen hij echter los was begon hij toch een beetje sip te kijken en zijn enige voortstuwing was de wind, en die blies maar één kant op, richting IJsselmeer. Eerst geprobeerd om Wouter te overtuigen dat als hij echt wilde hij het echt wel zou kunnen, toen dat niet lukte geprobeerd Myrthe te verleiden haar broer te redden, maar Myrthe vond dat duidelijk een ouderlijke verantwoordelijkheid. Dus toen maar zelf in het water gesprongen en Wouter weer terug naar de boot getrokken.

Na het ontbijt besloten we toch eerst naar het Zuiderzee museum te gaan, zou dan wel weer wat later worden voordat we in Amsterdam zouden zijn… maar ja wel leuk nu we er toch voor liggen. Eerst probeerde we “illegaal” aan land te gaan midden in het Zuiderzee museum maar we werden onverbiddelijk teruggestuurd door een strenge suppoost. Dus maar naar de haven geroeid en even om gelopen. Het Zuiderzeemuseum was erg leuk, met onder andere een oud-hollandse kermis. Rond een uur of twee vertrokken we richting het Naviduct/sluis. Daarna konden we voor de wind zeilen op twee oren met uitgeboomde genua. Gelukkig ging het steeds een beetje harder waaien zodat we bij het Paard van Marken meer dan zeven knopen liepen (en verschillende boten met Gennaker voorbij liepen ;-).

Bij Amsterdam miste we net de Schellingwouderbrug, maar konden na een kwartiertje wachten toch verder naar de Oranjesluis. Bij de sluizen was het druk, waardoor we in de grote sluis meekonden. Toen we afgemeerd lagen bleek naast ons een collega van Aranka te liggen, Marc Fluttert die op weg was naar de Braassem en ‘s nachts nog door Amsterdam ging varen. Om acht uur ‘s avonds liepen we de Amsterdam Marina weer binnen. Omdat het toch al laat was zijn Aranka, Myrthe en Wouter direct met de trein naar huis gegaan en ben ik eerst de auto in Lelystad gaan ophalen. Daarna boot verder opgeruimd en pas laat thuis, maar wel na lekker weekend!

Hieronder de foto’s:

Error: the communication with Picasa Web Albums didn't go as expected. Here's what Picasa Web Albums said:

Error 404 (Not Found)!!1

404. That’s an error.

The requested URL /data/feed/api/user/rmcrevecoeur%40gmail.com/album/WeekendIJsselmeer?kind=photo was not found on this server. That’s all we know.

23 juni 2013 – Anode zoek…

We zijn druk bezig om het schip aan de buitenzijde te schuren en poetsen met was. En we laten iedereen meedenken hoe het komt dat een ring van de sail drive is aangevroten (aluminium is gecorrodeerd). Dat heeft Harry de vorige eigenaar nooit gehad. Wij hebben dus iets verandert ten opzichte van vroeger. We hebben vier mogelijke oorzaken bedacht: 1. wij liggen altijd aan de walstroom (lag de boot hiervoor niet), 2. wij liggen nu op zoet water (vorige eigenaar had de White Witch op zout water liggen, 3 de anode aan het eind van de schroef is er afgevallen of 4. de ring die is aangevreten is ook een anode. Maar het gekke is dat er nog een anode aan de achoef zit, maar die is niet aangevreten en het aluminum van de sail drive wel. We vragen aan een monteur van Schaap Shipcare om mee te denken en de aluminium ring te vervangen en om te controleren of we op zoet water andere anodes nodig hebben. Maandag gaat de monteur er naar kijken.

Zo koffietijd is voorbij.
Als de regen nu ook weer stopt, kunnen we weer verder.

20130623-222042.jpg Gecorrodeerde ring van de sail drive, is dit een anode?

20130623-222102.jpg Hoort er op het einde van de schroef ook een anode..

20130623-222110.jpg Met ondergaande zon kan zo’n overtrekkend buitje ook een mooi plaatje opleveren….

24 juni 2013 – Update: Gisteren met de werf Schaap Shipcare gebeld. Het aangevreten stuk aluminium is ook een anode van de sail drive. Dus dat dat er zo uitziet is normaal. Volgende week wordt er een nieuwe opgezet. Daarvoor moet de schroef er dan wel vanaf. Op het einde van de schroef komt ook een anode van aluminium ipv zink omdat we Amsterdam op zoet/brak water liggen. (Zink op zout water, aluminium op zoet en/of zout water, magnesium op alleen zoet water). Weer wat geleerd.

Minder goed nieuws was dat de monteur vond dat er (te?) veel speling in de schroefbladen zat. Het is een vaanstand schroef waarvan de bladen kunnen draaien zodat de schroef nauwelijks wrijving heeft met het water als je zeilt. Afgesproken dat ze daar nog goed naar kijken als de schroef er volgende week af gaat.

20 juni 2013 – Antifauling

Vrijdag 21 juni 2013
Zo dat was een mooie nacht op het IJsselmeer.

Gisteravond zijn we om 22.30 uur uit Amsterdam gevaren. De Oranjesluizen en brug gaan dan op verzoek open (in de ochtend schutten ze niet tussen 7 en 9 uur). Het weer leek in de nacht ook beter te worden, geen wind (dus op de motor) en vooral geen regen of onweer.
Wouter lag al lekker te slapen. Op koffie, thee, m&m’s en kaas was het een leuke tocht naar Lelystad. Het leek af en toe mistig, dus hebben we de radar ook eens gebruikt. We zijn wel buiten de vaargeul gaan varen, want er was nog aardig wat vrachtverkeer en sommige boeien zijn onverlicht en die zie je dan toch pas relatief laat. Wel gaaf zo vlak water, de maan achter de wolken en nauwelijks zicht om je heen. De boot bleek een trekpleister voor de IJsselmeer vliegen en zat helemaal vol. Om 4.00 uur gingen we lekker slapen en lag de boot relaxed in Lelystad.

De volgende dag op naar ship care, zodat de boot op het droge kan. Maar eerst door de sluisen met 6,5 meter schutten naar beneden was spectaculair.

Tja en nu maar klussen. Antifauling, schroef in het vet, anode en kathode vervangen, enz.

6 mei 2013 – Terug naar het IJsselmeer

Zondagavond controleren we de motor (spanning V-snaar, oliepijl, waterfilter, dieselfilter). We vinden onder de motor een hele plas koelvloeistof. Ook in de bilge staat een paar liter koelvloeistof. Maandag ochtend gebeld met een medewerker van Oranje Marine die de motor net een service beurt heeft gegeven. Conclusie is of a. een lek, of b. lucht in de leiding, of c. te veel koelvloeistof in het systeem. Ik kijk of we op Terschelling nog een monteur kunnen vinden maar die kan pas in de middag en wij wouden vandaag (maandag) gebruik maken van de noord-oostelijke wind om weer richting IJsselmeer te gaan. Morgen is er nog een mooie dag met oostenwind en vanaf woensdag draait de wind naar het zuidwesten dus dan wordt het kruisen tegen de wind in. Dan maar zelf even kijken, is ook leuker en leer je meer van. Als de derrie onder de motor is opgeruimd laten we de motor draaien om te kijken of het ergens lekt, maar er is niets te zien. Ik controleer het koelvloeistof nivo en dat lijkt ook goed. Als we de motor hard laten draaien komt er inderdaad een straal koelvloeistof uit de overloop. Dus geen lek. Waarschijnlijk is de motor gaan lekken voor de Lorentzsluis toen we even vol vermogen hebben gevaren om de sluis te halen. Voor de zekerheid een extra fles koelvloeistof gekocht en zo nu en dan maar even checken. De rest van de dag lekt de motor niet meer.

Terwijl ik met de motor bezig ben spelen Wouter en Myrthe in het speeltuintje. Rond een uur of één, vlak voor laagwater vertrekken we zodat we de vloedstroom mee hebben richting Harlingen. Het mag dan Noordoosten wind zijn, maar er is helemaal geen wind. Het is blad stil en de Waddenzee is echt spiegelglad, wat ook een prachtig gezicht is. Zeker zo met laag water lijkt het net of de schepen die verderop varen “over het zand” varen. Het eerste uur motoren we door het Schuitengat, de Slenk en de West Meep. Door het vlakke water kan je zeehondjes heel goed zien en we spotten er zeker vijf, elke keer komen Myrthe en Wouter weer naar buiten gerend om te kijken. Verder zitten ze vooral binnen te spelen terwijl het toch heerlijk weer is.

Als we de Blauwe Slenk indraaien voelen we een zuchtje wind en hijsen we de zeilen. Door de stroom geholpen lopen we toch vier knopen en dat zonder het lawaai van de motor. Geleidelijk gaat het steeds wat harder waaien (en stromen), en als we langs de Pollendam varen hebben een snelheid van meer dan 10 knopen over de grond. Dan schieten die boeien we heel snel voorbij! We besluiten door te varen naar Makkum, want daar zijn we nog niet geweest. Door de Boontjes hebben we het eerste stuk stroom tegen, en op twee oren met uitgeboomde fok zakt onze snelheid over de grond terug naar minder dan drie knopen. Nou ja het is een prachtige avond en de Lorentzsluis wordt dag en nacht bediend dus wat maakt het uit.

‘s Avonds rond een uur of zeven meren we af in Makkum. Wouter is niet lekker en vooral ook moe, maar Myrthe wil wel graag nog naar het plaatsje toe. Ranka is ook moe en blijft met Wouter bij de boot en ik ga met Myrthe Makkum verkennen. Het is nog een heel stuk lopen, dus als we in het plaatsje aankomen hebben we wel trek. Myrthe wil eigenlijk het eerste restaurant wat we zien inlopen, want ze is nu ook moe, maar het lukt om ook de laatste honderd meter naar de hoofdstraat te lopen waar we gezellig een hapje eten. Onderweg kijk ik nog of ik de boot van een collega, de “Manitou” zie liggen, maar die kunnen we niet vinden. Myrthe wil terug door parkje/bos teruglopen. We komen inderdaad bij de haven uit, maar wel met een sloot tussen ons en de haven in. We struinen een hellingtje af, door een tuin, een hek dat open is en staan weer in de haven, natuurlijk verteld Myrthe dit “avontuur” uitgebreid aan Ranka.

Dinsdag is het (weer) prachtig weer. ‘s Ochtends spelen Myrthe en Wouter in de speeltuin en het zwembad – dat deze kindvriendelijke haven heeft – met twee kinderen die ze op Terschelling hebben leren kennen. Rond het middaguur vertrekken we met een heerlijk noorden wind. Net als we de fok uitgeboomd hebben ruimt de wind naar het noordoosten en kan de spinnakerboom weer opgeborgen worden. Met ruime wind hebben we een heerlijk relaxte zeiltocht naar Enkhuizen. Daar komt er wel een bui aan, maar we kiezen er toch voor om door te varen naar Hoorn omdat we daar nog niet geweest zijn. Het laatste stuk staat er een lekker windje en we zeilen de voorhaven van Hoorn met een noodgang in, waar we het schip in de wind leggen en het zeil strijken. Ranka vind het niet zo’n heel goed idee, maar ja zo hebben we het hier een jaar of tien geleden geleerd toen we in Hoorn samen met Inger en Wouter voor het eerst een zeilles kregen als voorbereiding op een flottielje in Athene. Gelukkig gaat het prima en even later liggen we op een prachtig plekje in de haven van W.S.V. Hoorn met een prachtig uitzicht op de Hoofdtoren van Hoorn. We eten met dit mooie uitzicht lekker buiten in de boot en halen daarna nog een ijsje.

20130509-062115.jpg

20130509-062151.jpg

20130509-062527.jpg

4 mei 2013 – Naar Terschelling

We staan om 7 uur op zodat we met de stroom mee vanuit Harlingen naar Terschelling kunnen varen en daar met laagwater aankomen zonder het laatste stuk door de Meep, de Slenk en het Schuitengat stroomtegen te krijgen.
Als ik ‘s ochtends de vaarwijzer nog even doorlees zie ik dat het getij bij Terschelling ongeveer een uur voorloopt op Harlingen, dus we moeten iets sneller ontbijten.
Gelukkig roep ik de brug nog even op, die blijkt 5 voor half en heel te draaien ipv 5 over zoals ik dacht, maar als we direct losgooien halen we hem nog net.

Het waait lekker (20 knopen) en we zetten een rif. Het eerste stuk langs de Pollendam is net niet bezeild, maar daarna kunnen we heerlijk zeilen, prachtig weer, lekker windje over het wad. Een jaar of 10 geleden voeren we hier samen met Jeroen en Guido per kano, toen we een familie weekend op Vlieland hadden. Toen nooit gedacht dat we hier nu zo zouden zeilen.

Het blijft wel opletten want het is druk met vissersboten en ferries en we moeten stukjes door de vaargeul kruisen, maar Ranka en ik genieten er volop van om hier zo te varen. Om het compleet te maken zien we op een paar meter een zeehond zwemmen waar we langs zeilen.

Als we vanuit de Slenk bij het Schuitengat komen strijken we het grootzeil en varen we met ruime wind op de genua de haven in. In de haven is een speeltuin waar Myrthe en Wouter spelen, ook is er nog een soort braderie, waar Wouter een bootje koopt.

‘S middagen bekijken we West-Terschelling en besluiten we hier 2 nachten te blijven. Morgen gaan we fietsen huren en het eiland verkennen, het lijkt wel vakantie…

20130505-141652.jpg

20130505-170346.jpg

20130505-170404.jpg

20130505-170414.jpg

25 april 2013 – White Witch te volgen via Internet

Vorige week A.I.S. ingebouwd zodat wij andere schepen in de buurt kunnen zien. Maar ook kan je de White Witch nu ook volgen via Internet (als we in de buurt van een walstation zijn en de A.I.S. aanstaat). Kijk onder het kopje White Witch in blue –> Waar is de White With in blue? Of kijk op Marine Traffic en zoek op White Witch in blue.

13 april 2013 – Dagje klussen op de boot

Vandaag dagje met Myrthe maar de boot, eerst langs Dekker Watersport om een AIS te kopen. Op de boot de joon bevestigd, en leren lapjes om de verstaging. Nu gezellig met Myrthe in Amsterdam aan het eten bij een Italiaan (Capri) in de Jordaan.

20130413-201459.jpg

30 maart 2023 – Terug naar Amsterdam

De afgelopen week heb ik de cursus en examen Marcom A op de Enkhuizer Zeevaartschool gedaan en ‘s Nachts op de White Witch geslapen. Was wel vervrissend om weer eens echt ouderwets in de schoolbankjes te zitten en je hoofd vol met -deels onzinnige- feiten te stoppen. Zo denk ik niet dat het echt heel veel toevoegd om te weten waar Cheju, Pusan, Nadhodka, Haldia of Incheon liggen maar er is wel een handige site om het topografie deel van het examen te oefenen. Wel lekker om een slaapplaats midden in het centrum van Enkhuizen te hebben, maar nu de mast er weer op staat is het tijd om weer terug naar Amsterdam te varen.

Zaterdag vertrekken we rond het middaguur richting Enkhuizen. We rijden nog langs Dekker in Zaandam, maar dat is voor niets want het kabeltje waar we voor kwamen bleken ze toch niet op voorraad te hebben (jammer want had er nog speciaal voor gebeld). In Enkhuizen zetten we de Genua na de Winter weer op de boot. Toch wel weer even zoeken hoe het allemaal zit. Wouter en Myrthe helpen mee met het hijsen, maar vinden het wel zwaar. De rest van de middag zijn ze druk bezig met de I-pad. Verder probeer ik met een stukje tuinslang een 25 l tank diesel over te hevelen in de dieseltank wat totaal niet werkt (maar wel een hoop geklieder oplevert). Met een simpel hevelpompje dat ik bij Joosten Watersport haal lukt het wél, zelfs zo goed dat het ook zeilend op zee moet lukken. Bovendien vindt ik ook een simpele oplossing om de kabel van de radar te verlengen met een huis-tuin-en-keuken ethernet kabeltje wat waarschijnlijk een factor 10 goedkoper is dan een vergelijkbare oplossing van Raymarine.

‘s Avonds lopen we nog een rondje door Enkhuizen en eten we lekker bij Grand Café van Bleiswijk, we hebben van het klussen in de kou wel trek gekregen en alles gaat dan ook schoon op. Als we terug lopen laat ik trots alle verlichting zien, het NaviLED driekleuren- en ankerlicht, het deklicht en het gieklampje die het weer doen.

Zondag als we wakker worden liggen we in een dun laagje ijs! We hebben een lekker paasontbijt. Myrthe heeft de boot versierd en we hebben een lekker paasbrood van ons Friese Bakkertje, verse broodjes en eitjes. Na het ontbijt klim ik op de giek om een blokje in de achterstag te zetten zodat we de vlag weer kunnen hijsen. Ook vullen we de watertanks, erg handig om weer water uit de kraan te hebben. Bovendien doet de “waterflow meter” het ook weer (moesten nieuwe batterijen in, wat ik na een speurtocht op internet ontdekte).

We verhalen de boot zodat we tegen de wind in liggen en het grootzeil erop kunnen zetten. De buurman die een geheel nieuwe mast heeft en normaal ook in Amsterdam ligt helpt even mee. Als het grootzeil erop zit en de boot klaar is om te vertrekken gooien we om een uur of twee los en roepen we de havenmeester op de marifoon op om de brug te openen. Deze keer wel direct reactie en even later varen we de oude haven van Enkhuizen uit. Als we langs de langs de Drommedaris varen horen er mensen zeggen “mooi schip”, doet ons goed en apetrots kunnen we vrijwel direct de sluis in. Op het Markermeer hijsen we de zeilen en varen we “op twee oren” voor de wind pal zuid. Als de wind wat afneemt zet ik de spinakerboom in de Genua en lopen we ruim een knoop sneller. We roepen de meldpost IJsselmeer op om te vragen of er nog ijsvorming is bij Monnikendam. Aangezien ze het niet zeker weten bellen we de jachthaven Waterland in Monnikendam op en zij geven aan dat in de jachthaven nog wel ijs ligt, maar dat we wel de oude haven in kunnen, dat is sowieso veel leuker tussen de oude zeilschepen!
Aranka bakt onderweg pannenkoeken, en rond een uur of zeven komen we in de oude haven bij Monnikendam aan, we passen nog precies tussen een grote platbodem en een motorbootje voor ons. Wouter en Myrthe zijn meteen vertrokken naar het speeltuintje. ‘s Avonds eten we nog een klein hapje en een lekker toetje bij de Waegh. Myrthe bestelt voor toe een crème brulé, maar vindt die toch niet lekker, ik wel! Gelukkig wil Wouter zijn ijsje – dat wel een beetje groot is – wel met Myrthe delen.

Maandag spelen Myrthe en Wouter nog in het speeltuintje met andere kinderen. Ze vinden dit een veel geschiktere haven dan Amsterdam omdat je leuker kan spelen. We spreken af dat we samen nog eens naar een leuke thuishaven gaan kijken. Aranka heeft ontdekt dat je met het middel waarmee de mast is schoongemaakt is ook heel goed roest kan wegpoetsen. Rond een uur of twaalf vertrekken we. Op de Gouwzee hebben we wind tegen en de motor bij. Ik zie bij het hijsen van het grootzeil, dat ik ben vergeten de mastrail weer goed vast te zetten na het erop zetten van het grootzeil, de schroefjes liggen nog keurig op het dek… Doordat één van de kogeltjes van de onderste zeilwagens vast is komen te zitten kan ik het zeil niet geheel hijsen, dus zet ik twee riffen zodat er geen kracht komt op de zeilwagen die vastzit. Zodra we de Gouwzee uit zijn kunnen we zeilen. Omdat de wind het eerst stuk recht van achter staat kruisen we het eerste stuk af. Het is prachtig weer en ondanks het tweede rif lopen we toch lekker. Wouter en Myrthe spelen binnen spelletjes. Rond drie uur zij we bij het IJ en varen we door de Schellingwouder brug. We moeten even wachten bij de sluizen en er staat een harde dwarswind als we aan de wachtsteiger (hogerwal) afmeren. We leggen eerst achter vast en ik moet behoorlijk gas geven om de voorpunt bij de steiger te krijgen.

Om vier uur liggen we na drie weken weer in onze eigen haven. Aranka gaat met Wouter en Myrthe de auto halen die nog in Enkhuizen staat terwijl ik de boot opruim en de mastrail weer goed vastzet. Hierbij rollen uiteraard alle kogeltjes uit de wagen die vastzat over het dek… Gelukkig hebben we nog reserve kogeltjes. Net als ik klaar ben komt Aranka oom weer terug zodat we nog redelijk op tijd naar huis kunnen na ons eerste zeiltochtje dit jaar!

20130410-032931.jpg