We zijn weer vertrokken. En je raadt het al: wederom bestemming Cork!!!! We laten ons doel ook niet zomaar varen! Dus we hebben 4 dagen voor de boeg met in totaal 500 zeemijl. Leuk is dat de Ojala ook weer op het water is en wij varen op de een of andere manier ook altijd als de Ojala vaart, dus dat is mooi als dat nu ook weer lukt. Vanavond eens kijken of we ze op het SSB netje kunnen horen.

Afgelopen dagen zijn we heerlijk bijgekomen met de nodige ijsjes en heerlijke tapas. We lagen in de oude haven midden in het centrum van La Coruna. Vorig jaar waren we hier ook aan het begin van onze reis. Toen werd er rond deze haven gebouwd en was het heel lawaaiig. Ze zijn nu nog steeds bezig, maar een stuk verderop, want ze maken een prachtige boulevard met auto’s onder de grond (vast een Europese subsidie, maar deze is goed besteed). We lagen samen in de haven met de Anne en de Namstee met wie weook samen uit Terceira waren vertrokken. Gezellig, ook voor Myrthe en Wouter, die ontzettend veel met Neele (bijna 9), Lasse (11) en Torge (6) van de Anne hebben gespeeld. Zodra de Namastee ook veilig binnen kwam varen in de haven deden ook Hannah, Emma en Frieda mee. Voor de haven is een enorm plein en Wouter heeft van Lasse (van de Anne) leren skateboarden op het skateboard van Lasse. Het is duidelijk dat Wouter zijn eigen skateboard, dat we in de Kaapverden hebben gekocht, niet zo goed is. Het gaat alleen vooruit of achteruit, maar bochten maken doet ie niet. Het is echt leuk om te zien dat Wouter na een paar dagen oefenen zijn evenwicht mooi bewaart en prachtige bochten maakt op het skateboard van Lasse.

Zaterdag hebben we samen met de andere Nederlandse en Duitse schepen een steigerborrel gehouden, dat is echt bijzonder van deze reis, de onverwachte korte maar intense contacten die je hebt met anderen. Heel erg gezellig. Zondag zijn we met zijn allen naar een museum gegaan in het centrum, waar van alles werd uitgelegd over het menselijk lichaam. Enkele bijzondere onderdelen: De langste man van 2 meter 71 uit 1918 stond er in ware grootte als een etalagepop. Toch wel indrukwekkend hoog hoor, zelfs naast Roelof. Er was een film van de geboorte van een kind, waar de kids zich allemaal aan vergaapten en vroegen of het bij hun ook zo ging. En er was een buis met een balletje, wat je door concentratie van de ene kant naar de andere kant kon bewegen in een soort wedstrijd tegen iemand anders. Het zou werken op alpha en theta straling gemeten op je voorhoofd. Erg geestig, vooral als je nog zo je best doet om te concentreren, maar er gebeurt niets, terwijl een kind tegenover je zit en het balletje zo laat rollen. We hebben ook een leuke foto van de hele groep. Die zal ik later toevoegen. De volwassenen vallen werkelijk in het niets tussen al die kids. Uiteraard gevolgd door ook weer een slaapfeest over en weer.

Kortom een gezellige tijd die we nu weer achter ons laten. Maar we hebben ook weer ontzettend veel zin in Cork en vooral in een weerzien, na een jaar reizen, met onze beste vrienden Ellen en Herbert.