We liggen in de volgende Ria de Muros, bij een schattig vissersplaatsje.

Gisteravond trok de mist op. We hadden een mooie wandeling gemaakt naar de vuurtoren van Finisterre. En er stond ineens wind. We kwamen vanaf het strand weer terug met de dinghy bij de boot, die op de golven lag te stampen. Terwijl de achterkant een meter de lucht in vloog en weer beneden kwam probeerden wij op ons schip te klimmen. Het was duidelijk dat we hier niet meer rustig voor anker lagen. Dus het was of het schip in de haven leggen of even naar de volgende Ria varen. Dat laatste werd het.

Buiten op zee was het lekker zonnig. Helaas komt de wind pal uit het Zuiden (waar blijft die Portugese Noord?), dus we moeten weer kruisen. We varen weer langs rotsen en het is weer een prachtig gezicht hoe, met ondergaande zon de wolken om de kapen heen blijven hangen. Dan stuiteren we met 8 knopen snelheid Ria de Muros binnen (16 km per uur, en dat met het gewicht wat verplaats moet worden is echt indrukwekkend).
Terwijl we de Ria binnenvaren heeft Roelof met de korte golfzender contact met het Nederlandse netwerkje, de Antares (die liggen ook in Muros) en de Puff (die liggen in de volgende Ria). Gezellig. Maar daarna wordt het donker. Tegen de lichten van de haven inkijkend is het moeilijk zicht. We varen naar mijn idee heel hard en Roelof haalt snel zeil binnen. Wat zijn dat toch , die enorme platen? Gelukkig leest Roelof de gidsen goed. Mosselbanken is dus het antwoord. Oké. Bijna niet te zien, onverlicht. In het plaatsje schettert life hardcore muziek over de kade. Kennelijk een feestje. We vinden de Antares en gaan ernaast liggen, voor anker. Gezellig nog even samen een borrel. Oeps, helemaal de tijd vergeten. We gaan pas om 01.00 uur allemaal naar bed. Alleen Quirijn slaapt op tijd.

Vandaag, zondag, zijn jammer genoeg de winkels dicht. Kan ik niet alle toeristische dingen bekijken. Kijken kijken en niet kopen, want we hebben geen ruimte over voor veel extra’s.
Deze ochtend was er regen. Maar verder lopen we gewoon in t-shirt en als je de buien een beetje mijdt, is het heerlijk toeven.

We moeten zo gauw terug. We hebben Myrthe al 3 dagen belooft om Monopoly te doen, maar elke keer moesten we of alweer varen of was het veel te laat. Tja, belofte maakt schuld. Logies voor Jesper en Thomas is ook beloofd, de vraag is of we de Volonté weer in de volgende Ria gaan treffen. Leuk als we daar misschien even met alle vertrekkers weer samen kunnen zijn, want de Puff wacht ook nog tot maandag.