Ineens is de wind weer aan! Het kan hier van bladstil ineens gaan waaien (van nul naar windkracht 4). Het gordijn begint dan te wapperen, ons schip te schommelen en ik word wakker. Buiten is het ochtendgloren nog bezig. Prachtig mooi rood is de lucht achter de bergachtige kust. We liggen voor anker in een idyllisch baaitje van Rianxo. De groene kust met palmbomen op de glooiende berg en een mooi strand is ons uitzicht. Het is eb en even verderop zijn een groep vissers druk bezig met hele grote hengels met netten er aan, die ze over de grond trekken. Ik denk dat ze de Jacobsschelpjes vissen, maar zeker weten doe ik het niet. Zwaar werk, ze gaan maar door (2 uur lang) met in elk bootje twee vissers (groep van ca. 10 bootjes bij elkaar).

Gisteren (ma 18 aug) zijn we hier voor anker gaan liggen. We hebben ook een poging gedaan om aan het strand te zwemmen. Maar het is hier zo ontzettend koud, dat het niet is gelukt (alleen Wouter). Onbegrijpelijk dat het hier in de baai toch nog zulk koud water is, echt midden in de hete zon. Vervolgens zijn we Rianxo ingelopen. Het is een niet heel erg toeristisch dorpje. Een paar mooie plekjes. Een echt vissersdorp is het en daarom wilden wij wel een visje kopen. Uiteindelijk een grote supermarkt gevonden. En een super lekkere schol of zo gekocht. In de supermarkten staat standaard iemand helemaal in laarzen en een plastic schort voor, die de vis helemaal voor je klaar maakt, zodat je hem in de pan kan bakken. Goed om te zien hoe ze het doen, geen idee of het nog lukt om zelf te vissen, maar dan moeten we dit dus zelf zien te klaren.

Ben benieuwd, vandaag mogen de hechtingen uit Myrthe’s voet. Ons strompelkuitje loopt er de laatste tijd best aardig mee. Er zit geen pleister of gaas meer overheen. Best een raar gezicht die 7 touwtjes in haar vlees. Maar gisteren is ze er gewoon op blote voeten alweer de zee mee ingegaan. Rennen lukt nog niet. Ik ben alleen heel benieuwd of Roelof die touwtjes, op basis van de instructies van de dokter er zomaar uit mag trekken……… Ik ben blij dat Roelof de instructie heeft gehad!

Zondag 17 augustus hebben we nog een uitstapje gemaakt naar Santiago de Compostela. Het Pelgrimsoord wat iedereen wel kent. Ik kon mij er van te voren geen voorstelling van maken. We zijn er samen met het gezin van de Volonte heen gegaan. Het was een half uurtje (50 km vanuit Vilagarc) met de trein. Het grappige is dat je hier echt de tijd moet boeken waarop je reist met de trein (ook de terugreis). Gek, waarom dat nodig is en het voelt ook al gek om niet de flexibiliteit te hebben te bepalen wanneer je dan terug gaat reizen. In Santiago aangekomen is het toch wel een heel grote stad. Maar als je dan naar het oude centrum loopt, dan zijn er een aantal heel indrukwekkende, grote, oude gebouwen. Je waant je met die groteske, barokke gebouwen af en toe in een Romeins rijk. Je ziet er heel veel Pelgrims, met grote of kleine rugzakjes op. Soms zelfs op slippertjes of hakken?! Ze dragen de Sint Jakobsschelp, of aan hun rugzak of aan hun wandelstok. Voor deze mensen moet dit de afsluiting zijn van een voettocht. Wellicht hebben ze vanuit Nederland 2500 km gelopen in ca. 100 dagen. Je weet het niet! En dan op naar het plein met de Kathedraal en wellicht nog een uur of twee in de rij staan, om de apostel Sint Jakob of Jacobus de Meerdere te omarmen. Wij hebben de Kathedraal wel bewonderd, maar de apostel maar even gelaten.

Omdat we eigenlijk maar weinig weten van de geschiedenis van deze plaats, en de apostel Jakobus, geven we de kinderen een huiswerkopdracht om dit maar eens even uit te zoeken. Daar leer je weer een heleboel van:
Santiago betekent Sint Jakobus (Sant Lago). Het is om twee redenen het doel van pelgrims: Het is een oude Keltische weg naar het verre Westen, naar het einde van de wereld – Finis Terrae- een plaats en streek die door de Spaanse koning (met wat hulp van onze Karel de Grote) het eerst op de Moren werd veroverd. Hier wilden ze dus graag mensen bekeren, en Christenen naar toe hebben. Maar bovenal is het een bedevaartsoord, waar het goed bidden is. Omdat hier de overblijfselen van de apostel Jakobus liggen. Ze hebben trouwens ook nog een Universiteit, in een heel oud gebouw, nota bene met wifi waarop ik ook zou moeten kunnen inloggen. Helaas was ik mijn wachtwoord natuurlijk weer eens vergeten…