To the Scillies wordt uiteindelijk eerst maar naar Vlieland!

 

Het was een lange tijd onduidelijk waar we naar toe zouden gaan deze vakantie.
Al maanden lang bereiden we ons voor (o.a. via de Whats-app-groep “to the Scillies”) op Plan A was om in ca. 4 dagen naar de Scillies te varen en Rob en Conny met de Agape uit te zwaaien op hun reis naar de Carieb. Helaas hebben we dit lot uit de loterij niet gewonnen (voorlopig alleen wind uit het westen). Dat is natuurlijk jammer.

Gelukkig hebben we nog van donderdag avond tot zaterdag ochtend in het kommetje bij Enkhuizen kunnen ankeren met 4 zeilschepen. De DIXBAY, Black Pearl, Agape en onze White Witch. Dat voelde precies hoe de vakantie bedoeld was en de kids spelen heerlijk samen en krijgen we alleen uit het water voor een hapje eten.

Maar zaterdag was toch echt het afscheid. Terwijl Conny nog druk met haar hoofd in de bakskisten gedoken zat om op te ruimen en overbodig materiaal op te duikelen, hebben we ze toch maar los gegooid. Zij moeten vertrekken, eerst naar Amsterdam en dan zo snel mogelijk naar het zuiden. Natuurlijk tranen, we gaan ze een jaar niet zien en het is en blijft stoer zo’n reis.
Daarna gaan wij met 3 schepen richting Harlingen. We gaan eerst op weg naar Vlieland en kijken daarvandaan wanneer we een goed weergat treffen naar ofwel Noorwegen of richting de Oostzee. Zelfs het Götakanaal is langsgekomen als idee voor plan D.

De tocht naar Harlingen is relaxed, met zon en wind van achteren. Als we de sluis door de Afsluitdijk uit varen is het nog een klein stukje tussen de drooggevallen zandbanken door. Dan komen we in Harlingen. Het ligt helemaal vol achter de brug, maar er zijn nog wel gaatjes. De DIXBAY weet een plek te vinden en wij kunnen naast ze liggen. De Black Pearl ligt vlak achter ons. Uiteraard gaan we in de avond nog even de het stadje in en een ijsje scoren. Grappige is dat ik heel vaak de havens vergeet en weer helemaal opnieuw kan beleven. Maar de ijswinkel, die herkende ik nog, met de ronddraaiende bakken met diverse smaken.

Zondag varen we naar Vlieland. We hebben schitterend weer en kunnen alles zeilen. Maar vlak bij Vlieland komt er toch een zwarte lucht aan. We halen alle zeilen weg en doen zelfs de huikjes erover. Dan blijft het mooi droog. Het is hoogwater en het stroomt hard langs de ingang van de haven. Het is dus listig sturen bij het naar binnen varen. Het ligt helemaal vol in Vlieland, reserveren doen we natuurlijk niet, maar de havenmeester weet nog wel gaatjes te vinden. We parkeren naast de Black Pearl met nog een meter ruimte voor en achter ons tussen de schepen in de boxen, aan de steiger. Het is hier heerlijk kneuterig. Kinderen zijn krabbetjes aan het vangen in het water en het is een gezellige boel van veel verschillende schepen. Helaas past de DIXBAY hier niet tussen en heeft een plak achter de grote pretpoepers gevonden. We hopen voor Idris dat zij ‘s nachts de generatoren niet aan zetten. De kids zijn lekker aan het spelen en we wandelen nog even naar het dorp.

Voorlopig gaan we ons op Vlieland vermaken. Er lijkt woensdag pas een weergaatje om te vertrekken naar Noorwegen.
In de tussentijd gebeurt er van alles. We fietsen een rondje om het eiland, vermaken ons in de winkeltjes en restaurantjes, ankeren voor de vuurtoren en wadlopen naar de kant, cobben met zijn allen een lekkere barbecue en duimen dat de eerste toch van Rob en Conny op zee goed en soepel verloopt zodat de kop er voor hun af is. Enzovoort. Het is een heerlijk vakantie eiland.

 

Pasen in Enkhuizen

Vandaag hebben we de zeilen gehesen, dat had nog wel wat voeten in de aarde want het woei nog behoorlijk met de wind dwars op de steiger waar wij lagen aangemeerd. Aranka werd bijna met zeil en al de plomp in geblazen en ik moest de mast nog in omdat er een onderdeel van de rolfok uit de mast was gevallen toen ik aan het klussen was. Ik heb dat eerder in mijn eentje geprobeerd, maar als je met één hand moet vasthouden en met de andere hand en een boutje moet losdraaien en een moertje moet vasthouden zodat het niet naar beneden valt en een boutje moet pakken, dan kon zelfs ik bedenken dat dat niet heel vel kans van slagen had. Nu Aranka erbij was kon ik met een bootsmanstoeltje omhoog en dan “rustig” zitten het klusje klaren wat ook goed lukt. Kortom, je moet er wat voor over hebben als je zeilend van het paasweekend wilt genieten.

De afgelopen winter hebben we toch weer heel wat geklust aan de boot: de rolfok van nieuwe lagers voorzien, een nieuw fornuis, nieuwe vlaggen inclusief het vlaggetje op de joon, nieuwe reddingsboeien, anodes geplaatst, boot in de was, onderwaterschip in de anti fouling gezet, bieslijntjes opnieuw geschilderd, kapotte radio vervangen, nieuw gordijn gemaakt, nieuw hoeslaken gemaakt, gashandel vervangen, kortom het was maar goed dat ik de afgelopen geen baan had, anders had ik er nooit genoeg tijd voor gehad. Dat was ook de reden dat we de boot voor 1 april graag weer in het water wouden hebben liggen want per 1 april ga ik beginnen bij Alliander, ook een netwerkbedrijf maar dan voor elektriciteit en gas in plaats van telecom. Ik heb er ontzettend veel zin in en het leek ons leuk om nog zeilend van mijn laatste vrije weekend te genieten.

Hiervoor was ik de afgelopen week wel drie dagen Lelystad om de laatste klussen te doen zodat we weer konden zeilen. En dan is zo’n schip toch wel groot, als je er eerst met de polijst machine overheen gaat, dan in de was zetten. Bieslijntjes aftapen (ruim 80 meter schilderstape) en ‘s avonds is het ook koud. Als je ‘s nachts naar het toilet moet, moet je eerst in de regen van een ladder klimmen, kortom afzien, maar het was het meer dan waard! Gisterochtend gingen de White Witch weer het water in en… ja gelukkig zij bleef drijven en er liep nergens water naar binnen! En de motor deed het zowaar ook nog nadat hij een grote roetpluim uit had geblazen als protest tegen deze ruwe verstoring van zijn winterslaap.

Gisteravond kwamen Aranka en de kinderen ook naar Lelystad nadat Wouter zijn eerste schaatswedstrijd had gereden. Weer “ouderwets” gezellig met zijn allen aan boord, heerlijk dan komen ook snel de herinneringen van een jaar geleden weer terug. En vanochtend werden we wakker met prachtig weer, nadat we door de Noordersluis waren en weer op NAP nivo waren beland konden we ook zo de Houribsluizen invaren. Daarna voeren we met een dikke 5 beaufort van achter op alleen de genua al dik zeven knopen onder een prachtige blauwe lucht, heerlijk genieten dus. Als snel zagen we voor ons de Agape opdoemen die tegen dezelfde wind in worstelde, we hebben gezwaaid en getoeterd. We gaan deze zomer samen met de Agape en de Dixbay richting zweden, leuk om samen op te varen. Maar nu waren we ook zo weer uit zicht van elkaar. Op de AIS zagen we de Ojala achter ons varen, we hadden al gehoord dat zij vandaag ook richting Enkhuizen zouden gaan. Kortom een hoop gezelligheid zo op het IJsselmeer. Ondertussen wakkerde de wind nog wat verder aan en stoven we met een heerlijk ruime wind richting Enkhuizen. We zijn afgemeerd in de Buitenhaven waar we de boot een weekje laten liggen. Maandag is er ruim 30 knopen wind uit het zuidwesten voorspeld en om daar tegenin te beuken richting Scheveningen zien we niet zo zitten. Morgen gaan we lekker naar het Zuiderzee museum en paaseieren zoeken op de boot.

Nadat we goed en wel zijn afgemeerd en we net een frietje (jaja niet gezond, maar wel erg lekker!) hebben gekocht loopt daar… jawel de Dixbay binnen. We bekijken natuurlijk elkaars boot en kletsen bij. ‘s Avonds komen Anna en Maarten van de Ojala langs die we het laatst op de Azoren hebben gezien. Erg leuk om bij te kletsen en te horen hoe we allemaal op onze eigen manier weer “geland” zijn.

Het blijft mij verbazen dat je op zo’n zeilboot zo makkelijk en leuk contact hebt met andere zeilers. Kortom een heerlijk dagje varen waarin we al na een dag het vakantie gevoel hebben. En dan moet het nog Pasen worden!

Zeilend op alleen de Genua vanuit Lelystad richting Enkhuizen

White Witchin blue in de Buitenhaven van Enkhuizen