Hieronder de foto’s van onze vakantie bij de verhalen die we al eerder blogde:
Error: the communication with Picasa Web Albums didn't go as expected. Here's what Picasa Web Albums said:
Error 404 (Not Found)!!1
404. That’s an error.
The requested URL /data/feed/api/user/rmcrevecoeur%40gmail.com/album/VakantieOostEngeland2013?kind=photo was not found on this server. That’s all we know.
Vandaag zijn we eerst naar de zeilmaker geweest om reparatie tape te halen. We hebben het er zo goed mogelijk op geplakt en nu maar hopen dat het houdt. De scheur zat net op een vervelende plek langs het achterlijk. Daarna zijn we naar het museum van de “tide mill” geweest. Een getijdenmolen die al ca. duizend jaar in gebruik is op die plek. Erg vernuftig gemaakt, met de vloedstroom loopt een bassin vol, dan gaan de deuren dicht en als het eb wordt kan je een groot waterrad laten draaien. Het bassin wordt tegenwoordig als jachthaven gebruikt, dus ook erg handig voor ons. Het museum was leuk met een een maquette die ook echt liet zien hoe de tide mill werkte (hij wordt nog steeds zo u en dan gebruikt, maar nu met een veel kleiner bassin. Voor Wouter en Myrthe was het ook leuk want zij mochten “twaalf muizen” zoeken (kleine plaatjes die op de meest lastige plekken verstopt waren.
Toen we terug kwamen van het museum moesten we nog wachten tot het water voldoende hoog stond zodat we over de drempel van de jachthaven konden varen. Om iets over drieën was het zover en konden we met 1,95 meter over de drempel. We voeren de kronkelende rivier af die goed bezeild was (gemiddeld voor de wind, maar we hebben ook stukken aan de wind gevaren). Op alleen de genua was het een erg relaxed tochtje, maar wel erg opletten dat je geen boeien mist, want dan zit je direct aan de grond.
Rond een uur of vijf kwamen we aan bij Felixstowe Ferry, vlak bij de monding van de rivier de Deben. Aangezien de stroom en de wind op zee tegen zouden staan en het nu erg hard naar buiten stroomden besloten we hier aan een mooring te gaan liggen en morgen met opgaand tij naar buiten te varen. Dan kunnen we met stroom mee naar Harwich varen. Het was even zoeken om de juiste mooring boei te vinden maar nu liggen we prima en ook dicht bij het dorpje zodat we niet te lang met de dinghy hoeven te varen. Vanavond lekker in de “Ferry Boat Inn” gegeten met voor toe ouderwetse scrumble met custard, Britser zal het niet worden. Eigenlijk hadden we in het Ferry Café Fish & Chips willen eten aangezien dat de beste Fish & Chips van de hele oostkust zouden zijn. Zou best kunnen want om kwart voor zes waren ze al uitverkocht en gesloten. Morgen gaan we door naar de river Orwell en de “Butt and Oyster pub” in Pin Mill bezoeken.
Bij Orford lagen we eigenlijk aan de allerbeste Mooring. Het was de buitenste mooring, kortom we lagen midden in het natuurschoon met grutto’s, scholeksters en allerlei soorten meeuwen. Niks geen ander geluid als het bladstil is.
In de ochtend zitten we nog druk rond de navigatietafel om te bepalen of we echt wel Woodbridge aan de river Deben kunnen bereiken. De haven ligt achter een geheel droogvallende drempel en rivierbedding. Maar volgens de pilot moet het kunnen tussen een uur voor en na hoogwater. Dus we wagen het er op.
Maar eerst een goed ontbijt met brood van de bakker uit Orford. Die had allemaal prijzen gewonnen met bakken van brood en lekkers. Nou daar kan zelfs ons friese bakkertje in Leiden nog wat van opsteken. Na het ontbijt is het nog geen vertrektijd. En de rivierbedding ligt maar op ca 20 meter afstand van de boot. Kortom de kinderen houden het niet meer. De zwemkleren moeten aan en het surfboard komt te voorschijn. Maar ja voordat de kinderen een natte teen hebben lig ik al in het water en dat is bijzonder, want het is best fris. En dan met zijn drieen op naar de kant. Die is vooral aantrekkelijk vanwege de klei. Stevig, doch zacht en drassig rollen de kinderen er al gauw in. Ik zei nog niet je haren, maar dat was al te laat. Het oergevoel roept en we hebben ontzettend veel pret. Maar als onze lippen blauw worden gaan we weer naar de boot en proberen de klei er weer af te spoelen.
Daarna vertrekken we en varen de rivier Ore weer af. Buiten op zee staat toch nog 20 knopen wind (5 Bft). We hebben een rif in het zeil en we hoeven maar 1 uurtje langs de kust naar het zuiden te zakken, daar begint de river Deben al weer. We zetten koers de rivier in. Ook hier ligt weer een grind drempel dus we houden ons netjes aan de route van een recent kaartje van internet en de boeien. Vlak voor we de rivier invaren halen we het zeil weg. Ik dacht laat ik het zeil even netjes leggen op de giek en ben lekker bezig trek ik me daar toch ineens een scheur van 30 cm in het zeil. Ik schrik me rot, zo makkelijk en snel ging het. Even later vertel ik het aan Wouter die binnen in onze hut ligt te pitten. Nou zegt hij, dat geeft toch niet. Dan varen we toch lekker op de motor!!!!
Maar ja we zijn toch al de hele week reparaties aan het doen, dus deze kan er ook wel bij.
Inmiddels is de route over de Deben rivier langs enkele plaatsjes weer erg mooi. We moeten wel af en toe zoeken naar de boeien om de juiste route te volgen en niet in te ondiep water terecht te komen. De boeien liggen tussen de moorings in waar allemaal schepen aan liggen en zijn daardoor niet overal even goed zichtbaar. Na 10 mijl de rivier op komen we met Hoog water (3 meter diepte) bij het plaatsje Woodbridge. Hier ligt een haventje wat ze 2 meter diep houden. Er ligt een soort drempel voor die we over moeten varen. Op de pijlstok die erbij staat staat dat er 2.3 meter boven de drempel staat. Dat moet dus prima gaan met onze diepgang van 1.9 meter. We krijgen een mooi plekje in de haven vlak bij de uitgang. Dat blijkt wel erg leuk te zijn, zeker als we even later bij laag water weer 2 meter gezakt zijn en er een soort waterval uit de havenmonding ontstaat (de dam wordt nu zichtbaar die 2 meter waterdiepte in de haven vasthoudt). De rivier valt nu helemaal droog buiten de haven en er lopen allemaal witte reigers in de drek. Wij lijken ook een beetje scheef te staan, misschien toch iets weggezakt in de modder…, maar de haven valt dus niet droog. Dit is echt leuk en smaakt steeds naar meer!!!