Weekend IJsselmeer met vrienden

Donderdag
Vandaag gaan we na een voorjaar lang klussen dit jaar voor het eerst weer zeilen. De afgelopen weken is onze boot uitgerust met een watermaker, zonnepanelen, buitendouche en Man-over-boord alarm waarbij Frank de Jong van Boat Focus ons uitstekend heeft geholpen. Daarnaast is de afgelopen week ook nog de tank geïnspecteerd door Kees Kingma waar een paar liter water in bleek te staan. Ook de filters zijn vernieuwd (op de foto zie je dat er ook in het filter veel vuil zat, maar bleek gelukkig ook voornamelijk water), maar gelukkig was er geen bacteriegroei in de tank en filter.

Dieselfilter met water

Na al dit geklus zien we er naar uit om weer eens te zeilen. Inger, Wouter en Yisak varen donderdag en vrijdag mee. De mensen uit de haven varen vandaag ook een tocht (rondje Noord Holland), dus het is gezellig druk in de haven. Als we allemaal onze spullen in de boot hebben gelegd, vaar ik met Inger en de kids vanuit de Bruynzeelhaven naar Amsterdam Marina waar Wouter en Aranka de auto van Inger en Wouter heenrijden omdat deze haven veel beter (via pond 51) bereikbaar is.

Inger, Wouter en Yisak varen mee

Het afvaren en de sluizen is wel weer even wennen, maar het is wel leuk dat we in de Oranje Sluizen Jasmin en Coen van de Mero tegenkomen, die net een jaar met kinderen een rondje Atlantic hebben gemaakt. Rond één uur kunnen we onze nieuwe zeilen voor het eerst hijsen. Als we ze getrimd hebben loopt de boot zeker een knoop harder dan met de oude zeilen. 7,5 knoop aan de wind is lang niet slecht. Wouter en Myrthe liggen al snel te slapen. Helaas is Yisak het grootste deel van de reis zeeziek, pas na het eten knapt hij weer op.

Yisak

Het weer knapt in de loop van de dag langzaam op, we varen weg met motregen en het is koud, maar in de loop van de dag wordt het steeds droger. De zon zien we pas als we voor anker liggen in Enkhuizen. ‘s avonds lezen we dat dit de koudste 29 mei ooit is geweest.

Het is leuk weer met Wouter en Inger te zeilen, 10 jaar geleden zijn we samen in Griekenland wezen zeilen, wat voor ons de eerste zeilervaring op zee was. Nu staan we op het punt voor een jaar te vertrekken, alhoewel ik er wel van sta te kijken hoe onhandig we na een half jaar niet zeilen door de sluis bij Enkhuizen komen (de details laat ik maar even, maar het hielp niet dat we de genua niet helemaal konden inrollen omdat de rolfoklijn te kort was met ons nieuwe zeil), in ieder geval goed dat we nog even oefenen! In Enkhuizen is de oude haven vol en ook de Compagny Haven is vol, maar we kunnen daar wel ankeren, kunnen we meteen ons Rocna anker uitproberen. Het anker houdt prima en we liggen in één keer muurvast.

Onderweg naar Lelystad

Vrijdag
Als we wakker worden is de wind gaan liggen en is het bladstil. Bovendien schijn de zon en het belooft heerlijk weer te worden. Als ik de zonnepanelen uit klap hebben we al snel zo’n 15 ampère stroom en het lijkt mij een mooi moment om een brood te bakken met de broodbakmachine die via de omvormer de stroom van de accu krijgt. Gelukkig valt het stroom verbruik van de broodbakmachine mee en kunnen we een brood bakken met ca. 10% van de accu capaciteit. Met dit weer laden we dat in de loop van de dag wel weer op. Wel lijkt de gist een beetje uitgewerkt want het wordt een compact -maar toch wel lekker- broodje.

Stroom van zonnecellen en windmolen

We hebben een heerlijk ontbijt terwijl we prachtig voor anker liggen in de kom van het open lucht museum van Enkhuizen. Heerlijk rustig en ik ben eigenlijk wel blij dat we hier liggen en niet in de overvolle haven 5 dik…. Ondertussen varen de passagiersbootjes vanaf het station Enkhuizen met bezoekers voor het openluchtmuseum af en aan. Bovendien is het gratis, want alhoewel er bij de ingang van de kom een boord hangt dat je ook voor ankeren moet betalen (is natuurlijk ook belachelijk), hebben we geen havenmeester gezien.

We varen door de sluizen wat nu prima gaat, weer gewend, of komt het omdat er nu vrijwel geen wind staat… Na de sluizen dobberen we met ongeveer één knoop richting Hoorn. Een mooi moment om het log te repareren dat het niet meer doet. Als ik de transducer die in de bodem zit los haal, zie ik dat het wieltje (dat door het water draait en daarmee de snelheid aangeeft) vol met algen zit. Nadat het is schoongemaakt doet het log het gelukkig weer. Wouter en Myrthe gaan nog even zwemmen zolang we toch nog dobberen.

We weerhouden onszelf ervan om de motor aan te zetten alhoewel Aranka ons voorrekent hoe lang we er nog over doen als we met deze snelheid door varen…, maar gelukkig steekt de wind op en varen we de laatste 7 mijl met een knoop of 6 richting Hoorn. We komen terecht in de Grashaven waar we nog niet eerder zijn geweest. Uiteindelijk liggen we 5 dik ingebouwd aan een korte steiger waardoor alleen onze boot met de steiger is verbonden. Laten we maar hopen dat de wind blijft liggen.Hoofdtoren, Hoorn
Eten in Hoorn‘s Avonds eten we in de Hoofdtoren waar we nog net de laatste restje zon van deze dag meekrijgen. Daarna lopen we met Inger, Wouter en Yisak mee naar het station waar zij weer de trein naar Amsterdam nemen. Op de terugweg lopen we nog langs Albert Hein, maar die is om kwart over negen net dicht, toch verschillend met Leiden waar de winkels allemaal tot tien uur open zijn.Afscheid in Hoorn

Zaterdag
Vandaag varen Ron, Marjolein, Maartje en Carlijn mee. Er is een noordenwind voorspelt en Lelystad lijkt een mooie bestemming. Ze komen rond een uur of elf met de trein uit Utrecht, dus alle tijd om te ontbijten, boodschappen te doen en nog een poging te doen om een brood te bakken. Ik heb nog een bakje gist gevonden en nadat ik dat toevoeg komt er een brood dat zeker twee zo groot is uit de broodbakmachine en heerlijk luchtig smaakt. Gist meenemen dus!

Als Ron en Marjolein er zijn en we koffie hebben gedronken zijn al onze buren inmiddels ook vertrokken en kunnen wij ook vertrekken. Carlijn blijkt over verborgen stuurmanskunsten te beschikken en stuurt de boot keurig hoog aan de wind, stuurautomaat haalt het er niet bij. De wind stond in het zuid/oosten ipv het noorden, maar het weerbericht op de marifoon bleef volhouden dat het noordenwind was in Lelystad, dus er maar vanuit gegaan dat de wind zou gaan krimpen en overstag gegaan ook al voeren we toen eerder richting Muiden. Het is heerlijk weer, maar als we nadat we overstag zijn gegaan opeens in de schaduw zitten is het toch nog fris. Inderdaad krimpt de wind al snel en kunnen we onze koers steeds iets noordelijker kiezen tot we uiteindelijk met ruime wind en ruim 7 knoop richting Lelystad varen. Het is gezellig met zijn achten aan boord, voor het eerst dat we met zoveel mensen op ons schip varen, maar het gaat prima. Leuk om weer bij te praten en Marjolein wil precies weten waar we allemaal naar toe gaan op onze reis.IMG_1659

We leggen aan in de Batavia haven, die nog vrij nieuw is (op de satelliet foto’s in Google Maps is de haven nog niet te zien), maar het wel fijn dat het niet zo ontzettend druk is als n Hoorn. De Bataviawerf is bijna dicht, dus dat loont niet de moeite. We lopen nog even door het Batavia Outletdorp, maar dat heeft geen goede klanten aan ons want we kopen niets. We eten in een restaurantje met terras, maar verkassen toch naar binnen als het kouder wordt. Na het eten gaan Ron, Marjolein en kids met de bus terug naar Utrecht. Heerlijk relaxed dagje zeilen zo!Straattekening

Zondag
‘s Ochtends staan we bijtijds op om voordat we weer richting Zaandam varen eerst nog de Batavia te bekijken. We krijgen een uitgebreide rondleiding op de Batavia waarbij ons herhaaldelijk wordt verteld dat dit een reconstructie is en geen replica (zoals de “Stad Amsterdam”). Het is indrukwekkend hoe ze dit schip weer helemaal met originele materialen hebben nagebouwd. Wel jammer dat er pas een keer mee gezeild is, in Australië nota bene! Nou ja binnenkort wordt het schip gebruikt voor opnames van een film over Michiel de Ruyter, misschien dat ze er dan een stukje mee zeilen…

Het schip gaat tijdens de rondleiding echt leven als er verteld wordt over hoe de matrozen en soldaten hier leefde tijdens de negen maanden lange reis naar Oost Indië. Zittend slapen, 9 maanden op zee, kielhalen als straf, weken vastgebonden zitten als je je misdroeg en dan ook nog stranden op een rif omdat de kapitein niet oplet…, dan lijkt onze reis toch wel heel comfortabel en makkelijk. Wouter vind het prachtig en raced door de boot (hij kan overal makkelijk staan), gelukkig is de gids heel relaxed en vindt het allemaal prima. Myrthe ziet bij de uitgang een schilderij en merkt scherpzinnig op dat dat niet klopt omdat er iemand ligt te slapen, goed opgelet dus tijdens de rondleiding!
Achtersteven Batavia

Nadat we nog even op de werf hebben rondgekeken en Myrthe en Wouter een touw hebben geslagen gaan we terug naar de boot om richting Amsterdam te varen. Het is heerlijk weer met een zacht briesje (3 Beaufort) van achteren en lopen met een gangetje van ca. 4 knoop richting Amsterdam.

Voordat we bij de sluis komen kookt Aranka een heerlijk (ietwat zout) potje nassi. We kunnen snel door de sluis en zorgen dat we alles netjes opruimen zodat we als we in Zaandam aankomen snel naar huis kunnen. Is toch negen uur als we uit Zaandam vertrekken.

18-20 oktober – Dolfijnen in de Noordzee?

Aangezien het nog een mooi weekend wordt willen we dit weekend nog zeilen voordat de boot weer onder een dik winterzeil verdwijnt. De wind is vooral zuid, dus we willen zaterdag naar Schevingen, dan is het zondag voor de wind terug varen. Vrijdag ochtend breng ik alvast de Genua en een nieuw Rocna anker naar de boot voor mijn eerste afspraak in Amsterdam. Als ik aan kom lopen vraagt de bemanning van de boot naast ons of ik van AT5 ben? Even later verschijnt AT5 inderdaad voor een opname in de haven war onze boot ook op staat.

Myrthe heeft gevraagd of Lieve, haar vriendin, mee mag. Vrijdag eten we vroeg en halen dan Lieve op en rijden naar Amsterdam. Zaterdag willen we bijtijds vertrekken om de stroom mee te hebben en om voordat het gaat regenen in Scheveningen te zijn. Als we op de boot zijn vind Lieve de boot erg leuk en Myrthe moet natuurlijk alle hoekjes laten zien, je zou denken dat er onweer op komst is… Als ze tot rust zijn gekomen leggen we ze in bed. Wij zij zelf ook moe en hebben eigenlijk geen puf om nu nog naar IJmuiden te varen. Het alternatief, vroeg naar bed gaan en vroeg op staan voelt -nu in ieder geval- veel aantrekkelijker.

Van Herfstvakantie

Ondanks dat het ver in oktober is is het toch warm en ietwat zweterig staan we om vijf uur op. Nadat we thee, koffie en wat boterhammen hebben gemaakt gooien we los en vertrekken we richting IJmuiden. Daar moeten we even wachten bij de sluis, maar net als we willen vastleggen aan de wachtsteiger springen de lichten op rood-groen. De kids zijn inmiddels ook wakker geworden en hebben wel trek in een ontbijtje. Buiten zie ik ze echter niet. Als we de sluis uit zijn hijsen we de zeien. De wind is ZZO en Scheveningen is goed bezeild, er staat echter meer wind dan ik dacht, daarom zetten we twee reven. Daarna loopt de boot lekker en worden de gangboorden zo nu en dan met zout water gespoeld (goed voor het teak). Nu we op een oor liggen komt er zo nu en dan een apenkopje naar buiten om te kijken waar we zijn en hoe het komt dat de boot scheef ligt. Lieve is heel verbaasd dat ze nu opeens midden op zee zit…

De wind ruimt iets in de ochtend en het laatste stuk varen we hoog aan de wind. Het is heerlijk weer met een lekker zonnetje. Bij Scheveningen moeten we nog een klein slagje naar binnen maken en rond het middaguur meren we af in de jachthaven. Het eerste wat de kinderen proberen is kijken of ze nog door de spijlen van het hek passen, dat blijft een belangrijke attractie in Scheveningen. Nadat we het zeil netjes opgedoekt hebben, de haven betaald hebben gaan we richting Sea Life. We krijgen korting want we zijn lid geworden van de jachtclub Scheveningen omdat we onze boot na de Zeilreis van volgend jaar in Scheveningen willen leggen. Is toch handiger dan Amsterdam (dichterbij, je kan direct zeilen zonder sluizen, en strand om de hoek).

Bij Sea Life is het voeren van de otters en de piranha’s het hoogtepunt maar ook de haaien, roggen en andere beesten zij leuk. Ik zie ook de Koraalduivel of Lionfish met zijn mooien maar giftige stekels die ik in de Filipijnen met Jeroen in het echt gezien heb. Wel een verschil met het aquarium in Shanghai waar we vorig jaar waren, en dat intens veel groter is. Toch vermaken we ons hier niet minder! Als we uit Sea Life komen is het inderdaad gaan regenen en we lopen snel naar Simonis waar we heerlijk vis eten. Porties zijn wel wat groot dus we kunnen nog een maaltijd kibbeling meenemen voor morgen. ‘s Avonds willen Myrthe en Lieve we samen deze blog schrijven, maar verder dan een regel is het nooit gekomen.

Van Herfstvakantie

Zondag ochtend komen Trix en Martijn (de ouders van Lieve) langs met lekkere zelfgemaakte brownie’s. Lieve gaat met hen mee omdat wij vanavond waarschijnlijk pas vrij laat terug zijn. Om een uur of elf vertrekken we en hijsen het zeil in de vissershaven. Buiten staat de wind pal van achteren en bomen de Genua uit zodat we op twee oren varen. Alhoewel de stroom tegen staat schiet het toch lekker op met een dikke 8 knopen door het water. Vandaag zijn de kinderen meer aan dek en net nadat we het over dolfijnen op de Noordzee hebben (en of ze er nou wel of niet zijn) zien we er drie vlak achter onze boot langszwemmen. Dat is dus weer duidelijk, ze zitten er wel (alhoewel het ook bruinvissen geweest kunnen zijn).

Van Herfstvakantie

Op het Noordzeekanaal ruimen we alvast wat spullen op en oefent Wouter met sturen. Rond zes uur ‘s avonds ligt de White Witch weer vast in Amsterdam. We hebben geluk want het is de hele dag heerlijk weer geweest en droog gebleven dus we kunnen de zeilen droog opbergen.

Van Herfstvakantie

20131026-125201.jpg

4 mei 2013 – Naar Terschelling

We staan om 7 uur op zodat we met de stroom mee vanuit Harlingen naar Terschelling kunnen varen en daar met laagwater aankomen zonder het laatste stuk door de Meep, de Slenk en het Schuitengat stroomtegen te krijgen.
Als ik ‘s ochtends de vaarwijzer nog even doorlees zie ik dat het getij bij Terschelling ongeveer een uur voorloopt op Harlingen, dus we moeten iets sneller ontbijten.
Gelukkig roep ik de brug nog even op, die blijkt 5 voor half en heel te draaien ipv 5 over zoals ik dacht, maar als we direct losgooien halen we hem nog net.

Het waait lekker (20 knopen) en we zetten een rif. Het eerste stuk langs de Pollendam is net niet bezeild, maar daarna kunnen we heerlijk zeilen, prachtig weer, lekker windje over het wad. Een jaar of 10 geleden voeren we hier samen met Jeroen en Guido per kano, toen we een familie weekend op Vlieland hadden. Toen nooit gedacht dat we hier nu zo zouden zeilen.

Het blijft wel opletten want het is druk met vissersboten en ferries en we moeten stukjes door de vaargeul kruisen, maar Ranka en ik genieten er volop van om hier zo te varen. Om het compleet te maken zien we op een paar meter een zeehond zwemmen waar we langs zeilen.

Als we vanuit de Slenk bij het Schuitengat komen strijken we het grootzeil en varen we met ruime wind op de genua de haven in. In de haven is een speeltuin waar Myrthe en Wouter spelen, ook is er nog een soort braderie, waar Wouter een bootje koopt.

‘S middagen bekijken we West-Terschelling en besluiten we hier 2 nachten te blijven. Morgen gaan we fietsen huren en het eiland verkennen, het lijkt wel vakantie…

20130505-141652.jpg

20130505-170346.jpg

20130505-170404.jpg

20130505-170414.jpg

26 november 2012 – Goed gesprek gehad met directeur van de E.L.S.

Vanavond na de ouderavond een goed gesprek gehad met de directeur Jan de Kleijn van de School (E.L.S.) van Wouter en Myrthe over onze zeilreis en hoe we het onderwijs kunnen organiseren. Fijn dat de E.L.S. wil meedenken, als het management team van het school er positief tegenover staat gaan we samen met de directeur naar de leerplicht ambtenaar. Wordt vervolgd…

2 oktober 2012 – Taptoe in Leiden

Wouter en Myrthe lopen mee in de Taptoe met de Judovereniging de Eendracht. Vorig jaar waren ze met de judovereniging eerste, daarom lopen ze nu vooraan.