Nadat we BELUGA 9 juli hebben terug gevaren vanuit Makkum waar bij KM Yachtbuilders nog een paar laatste verbeteringen zijn uitgevoerd vertrekken we een week later vanuit Enkhuizen richting…. Ja waar gaan we eigenlijk naar toe? Donderdag was het idee om naar de Scillies te varen met de Bo en de Hasta Luego. Maar vrijdag lijkt die zeldzame oostenwind al een stuk minder lang door te staan. Dan toch maar naar Wight, de kanaal eilanden of toch naar Zweden. Uiteindelijk besluiten we na het nodige ge-app, gebel en ontbrekende paspoorten dat we richting Zweden gaan en dinsdag vertrekken als er een goede ZO wind staat.

Via Amsterdam – waar we overnachten langszij de Bo – varen we zondag naar IJmuiden, een haven met ietwat vergane glorie maar ook met een heerlijk strand om de hoek. Maandag varen we naar Texel met weinig wind maar het eerste stuk kunnen we nog zeilen met de spinnaker. Bij Texel ankeren we in het Molengat, iets te zuiden van de west-kardinaal Bunker 1, waar we met dit vrijwel windstille weer heerlijk liggen. Als we aan land gaan blijken we voor een naakstrand te liggen tot grote hilariteit van onze pubers.

Dinsdag 12 juli vertrekken we vroeg om zes uur. In het begin is er nog niet veel wind en varen we net 4 tot 6 knopen met de stroom mee. Maar al snel neemt zowel de wind als de stroom toe en om 12:00 varen we tussen de 8 en 9 knopen op een totaal vlakke zee met een ruime wind 3-4 Bft uit het zuid oosten. In de komende 24 uur leggen we ruimt 200 nm af met de BELUGA en zijn we al bij Thyborøn. We genieten enorm van de tocht en de BELUGA vaart heerlijk. We varen heel gelijk op met de Hasta Luego die we nog steeds binnen een paar mijl met het oog kunnen zien. De Bo vaart iets verder vooruit maar is op de marifoon nog goed te bereiken. Toch een soort van gezellig dat je niet helemaal alleen vaart. Na Thyborøn wordt de wind minder en varen we een stuk met de spinnaker.

Als de wind in het Skagerrak toeneemt tot 20 kn halen we spinnaker weg en varen door “op 2 oren”. Fijn dat we de kluiver nu kunnen uitbomen met de nieuwe spinnakerboom. De wind blijft toenemen in vlagen en bij ruim 30 kn surfen we met meer dan 10 kn van een golf en lopen uit het roer waardoor we gijpen en de boot behoorlijke helling maakt. Gelukkig hebben we een bulletalie staan die de klap opvangt maar ook breekt als het volle grootzeil eraan trekt. Grootzeil naar beneden, en dan lopen we nog steeds 8 kn op alleen de kluiver. Wel even schrikken, gelukkig alleen een oude val van 12 mm geknapt en verder geen schade, maar dat kan met een klap gijp ook heel anders aflopen.

De wind blijft nog met vlagen komen van 30 knopen dus we varen nog even door op alleen de kluiver. Later als het rustiger is geworden gaan we weer verder “op twee oren”. Onderweg hebben we ook nog contact via de SSB met Idris op de Dixbay die helemaal in het noorden van Noorwegen vaart. De verbinding is prima.

Donderdag om 08:00 gaat de wind echt uit en moeten we de laatste 50 nm op de motor varen voor we aankomen in een prachtige baai Södra Dyvik, vlakbij Grebbestad.